เวลา 5 ทุ่มกว่า
เธอจับแขนผมลากลงมาที่เตียงแล้วขึ้นคร่อมบนตัว ผมไม่ทันตั้งตัวเธอก็จับแขนผมตรึงไว้กับหมอนทั้ง 2 ข้าง
“เธอจะทำบ้าอะไร ลุกออกไปนะ..?”
“ก็ทำหน้าที่เมียให้คุณไง..”
“เธอจะบ้าหรอ..นี่ฉันเป็นเกย์นะ..”
“เป็นเกย์แล้วไง เป็นเกย์แล้วไม่ใช่ผู้ชายหรือไง..?”
เธอพูดจบก็ไซ้ลงมาที่ซอกคอผมจนผมตกใจ
“แต่ฉันไม่ได้ชอบผู้หญิง เธอลืมไปแล้วหรือไง..นี่หยุดนะ..”
ผมพยายามย่นคอหนีริมฝีปากเธอที่จูบซุกไซ้ไปมาอยู่ที่คอผม แล้วเลื่อนใบหน้ามาคลอเคลียที่แก้มผม
“ฉันบอกให้หยุดไง..”
ผมใช้แรงทั้งหมดที่มีขัดขืนเธอ จนตัวเธอกระเด็นออกไป
“โอ๊ย..!”
“เธอ..เจ็บแผลหรอ.?”
ผมตกใจมากที่เธอร้องออกมาจึงรีบมาดูแผลที่ขาเธอ
“คุณเป็นห่วงฉันด้วยหรอ..?”
“ก็เธอเจ็บแบบนี้ใครจะไม่ห่วงล่ะ..”
“แล้วคุณไม่คิดบ้างหรอว่าที่คุณเป็นห่วงฉัน คุณอาจจะชอบฉันก็ได้..?”
“...”
