วันรุ่งขึ้น ฉันตื่นมาในตอนเช้าก็ใช้มือควานหาคนบนเตียงที่นอนอยู่ข้างฉันเมื่อคืนนี้ “หายไปไหน..?” ฉันใช้มือควานไปทั่วก็ไม่เจอจึงลืมตาขึ้นมาดูก็ไม่เห็นตัวเขาแล้ว ฉันจึงลุกขึ้นนั่งมองไปที่ห้องน้ำแล้วลุกขึ้นจากเตียงหยิบผ้าห่มพันตัวเองไว้แล้วเดินไปดูเขาในห้องน้ำก็ไม่เจอ “หรือออกไปข้างนอก..?” ฉันจึงเข้าไปอาบน้ำแล้วรีบออกไปดูเขานอกห้อง “ตื่นแล้วหรอฝัน..?” “ค่ะ..แม่ทำอะไรอยู่ค่ะหอมจัง..?” ฉันเดินเข้าไปใกล้ๆแม่เห็นแม่กำลังคนหม้อข้าวต้มอยู่ “ทำข้าวต้มหมูให้เรานั่นแหละ..” ฉันไม่ได้สนใจฟังที่แม่พูดนัก เพราะมัวแต่มองไปรอบๆห้องหาใครคนหนึ่ง “หาตาวีหรอ..?” “ค่ะ..คุณวีหายไปไหนหรอคะ..?” “พาแม่เขาออกไปซื้อของที่ซุปเปอร์มาร์เก็ตมาไว้ในห้องเพิ่มให้พวกเรานั่นแหละ..” “หรอคะ..?” “เสร็จพอดีเลย ไปนั่งรอปะเดี๋ยวแม่ยกไปให้จะได้รีบทานยาหลังอาหาร..” “ไ