คลั่งไคล้รักเมียลืม

ในร้านอาหาร EP 7.2 (NC)

“ก็ดี อย่าลืมสถานะว่าเธอเป็นภรรยาของฉัน เพราะฉะนั้นพยายามทำตัวเป็นภรรยาที่ดีเข้าไว้ล่ะ ห้ามให้ผู้ชายคนไหนเข้าใกล้เด็ดขาด ยกเว้นฉันที่เป็นสามีเธอ” พยัคฆ์พูดอย่างเคร่งขรึมโดยไม่ละสายตาจากเธอแม้แต่วินาทีเดียว “ฉันเป็นคนเห็นแก่ตัวเกวลิน เพราะงั้นฉันจะไม่ยอมให้ใครมาใช้ของร่วมกับฉันเด็ดขาด จำเอาไว้ และนี่จะเป็นครั้งสุดท้ายที่เธอจะใช้ช้อนร่วมกับคนอื่น ฉันไม่สนหรอกนะว่าเธอสนิทกับเขามากแค่ไหน แต่เธอเป็นภรรยาของฉัน และฉันควรจะเป็นคนเดียวที่จะได้ลิ้มรสน้ำลายเธอ หรือของเหลวอื่น ๆ ที่ออกจากมาจากร่างกายเธอ… ห้ามเธอทำแบบนี้อีก”

“ความคิดคุณมันน่ารังเกียจ” เกวลินแทบไม่เชื่อหูตัวเอง

“เชื่อฉันเถอะเกวลิน เธอจะไม่พูดแบบนั้นอีกถ้าเธอเป็นภรรยาของฉันอย่างสมบูรณ์แล้ว” พยัคฆ์หัวเราะเยาะขณะเชยคางเธอขึ้นให้สบตาเขา “เธอไม่ใช่เด็กไร้เดียงสาอายุสิบสี่ปีที่ฉันพบเมื่อสิบปีที่แล้วอีกต่อไป เธอกำลังเบ่งบานเป็นดอกไม้ที่งดงาม เธอไม่รู้เหรอว่าร่างกายของเธอเย้ายวนน่าดึงดูดใจมากแค่ไหน”

“คุณกำลังพูดอะไรน่ะ หยุดนะ !” คำพูดดิบห่ามของเขาทำให้เธอฟุ้งซ่านขึ้นมา

“ทำไมล่ะ เธออายงั้นเหรอ เธอจะเป็นหมอเร็ว ๆ นี้นี่ น่าจะรู้สิว่าร่างกายของผู้ชายทำงานยังไง และก็คงจะรู้ดีว่าสามีภรรยาทำอะไรกันบ้าง และตอนนี้ฉันก็มีอารมณ์เพราะเธอแล้ว” ชายหนุ่มยิ้มพร้อมบดคลึงริมฝีปากอิ่มไปมา “ฉันสงสัยว่าปากเธอทำอะไรได้บ้าง รู้ไหมว่าร่างกายของภรรยาคือสวรรค์ของสามี และฉันจะได้ขึ้นสวรรค์เร็ว ๆ นี้แน่”

เขากระซิบด้วยเสียงเย้ายวน และดูเหมือนเกวลินจะถูกสะกดจิตไม่ให้เคลื่อนไหวภายใต้การควบคุมนั้น เธอไม่มีแม้แต่แรงจะต้านทานเสน่ห์ของเขาได้เลย

“ดวงตาของเธอไม่ได้โกหกเกวลิน ฉันเห็นความปรารถนาของเธอทุกครั้งที่เธอมองฉัน” นิ้วเรียวลูบไล้เปลือกตาเธอ “อีกไม่นานดวงตาคู่นี้จะมองฉันอย่างหิวโหยแน่นอน” เขาพูดราวกับอ่านเธอออก ก่อนจะบดจูบลงมาที่ริมฝีปากอิ่ม มือหนาจับท้ายทอยเธอไว้แน่น จูบเธอดูดดื่มจนเธอหายใจติดขัด

“ปล่อยฉันนะ !” เกวลินพยายามสะบัดตัวออกจากการเกาะกุมของพยัคฆ์ แต่ด้วยแรงอันน้อยนิดทำให้ไม่สามารถสู้แรงอีกฝ่ายได้แม้แต่น้อย

“หึ เป็นภรรยาฉันแล้วยังเที่ยวไปอ่อยผู้ชายคนอื่นอีก เธอนี่มันจริง ๆ เลยนะ” ชายหนุ่มพูดด้วยน้ำเสียงเย้ยหยันด้วยยังคงไม่หายโกรธที่คิดว่าเธอใช้ช้อนเดียวกันกับผู้ชายคนอื่น

“คุณก็รู้ว่าเขาเป็นแค่เพื่อน” เกวลินเสียงอ่อนลงเพราะรู้ดีว่าไม่มีประโยชน์ที่จะขัดขืนเธอไม่อยากทะเลาะกับเขาไปมากกว่านี้

“ฉันไม่ชอบ” พยัคฆ์พูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ก่อนจะดันเธอให้ถอยหลังไปชิดเคาน์เตอร์ล้างมือ

บรรยากาศห้องน้ำในร้านอาหารหรูมีเสียงเพลงคลอเบา ๆ กับกลิ่นหอมอ่อน ๆ ให้ความรู้สึกสบายใจ ต่างจากเกวลินที่กำลังใจเต้นโครมครามด้วยความกังวลเพราะไม่มีทางให้ถอยหนีอีกแล้ว

“จะไม่ให้ฉันมีเพื่อนเลยหรือไง” หญิงสาวกอดอกเบือนหน้าหนีกับนิสัยขี้หวงของคนตรงหน้า

“เพื่อนจะไปสู้ฉันได้ไง” ไม่เพียงแต่พูดเท่านั้น พยัคฆ์ยังโน้มตัวลงมาพร้อมวางมือไปที่เคาน์เตอร์เพื่อกักขังหญิงสาวไว้ในอ้อมแขนกลาย ๆ

“คุณ !”

“หรือเธอคิดว่าสิ่งที่ฉันพูดไม่จริง”

“อย่ามาดูถูกฉันนะ อึก...” เกวลินสะดุ้งด้วยความตกใจ นอกจากใบหน้าของพยัคฆ์จะเคลื่อนเข้ามาใกล้ มือหนายังลูบไล้ตามหน้าขาแล้วสอดใต้กระโปรงเข้ามา

“หมดเวลาอิสระของเธอแล้ว... เกว” เสียงทุ้มกระซิบข้างหูจนร่างบางขนลุกชัน แทนที่จะรู้สึกโกรธแต่หัวใจกลับเต้นโครมครามด้วยความรู้สึกที่ตื่นเต้นเสียมากกว่า

พยัคฆ์ซุกหน้าเข้ากับลำคอระหง สูดดมกลิ่นหอมเฉพาะตัวที่ยิ่งได้กลิ่นก็ยิ่งอยากครอบครองมากกว่าเดิม แม้อีกคนจะพยายามหนี แต่เมื่อถูกขบเม้มเบา ๆ เข้าที่ติ่งหู ร่างเล็กกลับสั่นสะท้านจนแทบไร้เรี่ยวแรง

ชายหนุ่มลอบยิ้มอย่างพอใจ ก่อนจะเริ่มซุกไซ้หลังใบหู เขารับรู้ได้ถึงร่างกายที่สั่นเทาซึ่งรู้ดีว่าไม่ใช่เพราะความกลัว แต่เธอกำลังเคลิบเคลิ้มกับสัมผัสที่เขาปรนเปรอให้ต่างหาก

“อื้อ…” เกวลินพยายามจะเอ่ยประท้วงแต่กลับกลายเป็นเปิดปากให้คนเจ้าเล่ห์ได้สอดแทรกเข้าไปฉกชิมความหวาน ลิ้นชื้นไล่ไปตามแนวฟันสวยจนเธอได้แต่ส่งเสียงอื้ออึงในลำคอ

เรียวลิ้นตวัดเกี่ยวจนเกิดเสียงดังลามก จากที่เคยขัดขืนก็คล้อยตามรสจูบหวานล้ำอย่างลืมตัว เมื่อนึกได้อีกทีจึงทุบอกแกร่งประท้วงเพราะหายใจไม่ออกนั่นแหละ พยัคฆ์ถึงได้ปล่อยเธอให้เป็นอิสระ

“คนฉวยโอกาส” เกวลินพูดเสียงหอบหลังจากโกยอากาศเข้าปอด

“หึ แล้วชอบไหมล่ะ” คนตัวสูงยกยิ้มมุมปาก ยักคิ้วอย่างเจ้าเล่ห์จนคนมองต้องเบือนหน้าหนี ปฏิเสธไม่ได้ว่าตอนนี้พยัคฆ์ดูมีเสน่ห์เหลือล้นจนใจเธอเต้นผิดจังหวะ

“คุณจะทำอะไร !” เกวลินสะดุ้ง ใช้มือเกาะบ่าแกร่งด้วยความตกใจ เมื่อจู่ ๆ ร่างของเธอก็ลอยหวือขึ้นเพราะถูกอุ้มขึ้นมานั่งบนเคาน์เตอร์อ่างล้างมือ

“ฉันคงต้องย้ำให้เธอรู้ว่าเป็นของใครแล้วละ” พูดจบใบหน้าหล่อเข้มก็อาศัยจังหวะที่คนฟังยังไม่ทันตั้งตัวตะโบมจูบอีกครั้ง ครั้งนี้ไม่ได้ละเมียดละไมอ่อนโยน ลิ้นร้อนเกี่ยวกวัดคว้านไปทั่วโพรงปากจนมีน้ำสีใสไหลออกมาตามมุมปาก มือหนาลูบไปตามเอวคอด จากนั้นก็เริ่มล้วงเข้าไปด้านในกระโปรง จากต้นขาด้านนอกซุกซนเข้าไปใกล้เนินเนื้อสาวจนเกวลินตัวสั่นเทิ้ม

“อะ อื้ออ”

เมื่อริมฝีปากเป็นอิสระเธอก็แทบไม่ได้สติ พยัคฆ์ใช้อีกมือนวดคลึงก้อนกลมบนหน้าอกอย่างเมามัน ก่อนจะปลดกระดุมเสื้อเธอออกจนเห็นชั้นในลูกไม้สีดำที่กระตุ้นอารมณ์เขาได้เป็นอย่างดีกลิ่นหอมยั่วยวนชวนให้ซุกเข้าไปลิ้มลอง ชายหนุ่มดันชั้นในไปกองอยู่ด้านบน เกวลินสะดุ้งเพราะถูกลิ้นร้อนแตะส่วนที่ไม่มีใครเคยได้สัมผัสมาก่อน พยัคฆ์ตวัดเลียยอดถันสีชมพู จังหวะขึ้นลงเน้นย้ำทำเอาเธอสะดุ้งจนเผลอซี้ดปากเบา ๆ ก่อนชายหนุ่มจะเริ่มครอบครองก้อนนุ่มเข้ามาเต็มคำ ทำเอาเธอตาเบิกโพลง