My Gay Husband Seduction (SPG)

21

Palubog na ang araw nang magulat si Madeline dahil nilagnat nanaman si Gaspard. Kaya muli nanaman niya itong inalagaan at hindi pinabayaan. Kaya naman mas lalo namamangha sa kanya ang asawa. Pakiramdam ni Gaspard ay masuwerte siya kung lalake lang siya dahil nabiyayaan ng asawa gaya ni Madeline na kahit buntis ay ok lang na dalawa ang inaalagaan.

Tumawag si Madeline muli kay Sam.

"Hello, ate Sam. Bumalik ulit ang lagnat niya nang palubog na ang araw. Natatakot ako, hindi ba ito virus?"

"nilalamig siya?"

"Opo, kaya niyakap ko na lang tapos cold compress."

Natawa naman ang kabilang linya at kinilig, "Aayyiieee.. Madeline ha!"

"Ate naman, nagkakasakit nga ang tao," tawa ni Madeline sa pangaasar ng sister in law.

"Ok, seryoso na. Inuubo ba siya at walang gana kumain kasi nawala ang panlasa?"

"Hindi naman kasi lakas nga ng appetite. Kakakain lang ng tinola na luto ko at hindi din inuubo."

"Alam ko na, nakagat siya ng lamok. May dengui si Gaspard."

Nagulat naman si Madeline sa narinig, "Naku! Baka kailangan niya ng dugo?"

"No, don't worry kasi naagapan natin at hindi din yan transferable."

"Bale ate Sam. Punta ka na lang dito."

"Bukas, promise kasi dami ko pasyente. Alagaan mo pa yang kapatid ko para masundan na yang pinagbubuntis mo dahil malapit na due mo. Aayyiieee.. Sige na, tinatawag na nila ako."

Naputol ang linya at hindi nakahirit pa si Madeline.

Nakita muli niya si Gaspard na mukhang nagkaka-convulsion kaya niyakap niya muli ito kahit di siya komportable dahil sa laki ng kanyang tyan.

Hindi sila nakatulog dahil di mawala ang panlalamig ni Gaspard at bigla pa siya inaatake ng pagsusuka kaya kahit nahihirapan na si Madeline ay kinakaya pa rin niyang alagaan ito dahil sa mabigat lang ang tyan niya at parang exercise din iyon.

Kinaumagahan, pagkagising ni Gaspard at hinang hina pa ang katawan ay narinig niyang nagbukas ang pinto at iniluwa nito si Madeline na dala dala ang tray na may kanin, tubig, gamot at tinola.

Subra namang thankful si Gaspard kahit di niya mabukas bukas ang kanyang mata dahil mahina pa ang katawan ay natutuwa siya sa ginagawa nito na kusang loob ba alagaan siya.

Nang paglagay na ni Madeline ang tray sa higaan at aalis ay biglang hinawakan ni Gaspard ang kamay niya.

"Is it ok if you join me to eat?" Tanong ni Gaspard.

Papayag sana si Madeline nang makaramdam siya ng kunting sa tyan, "Aray, ang sakit!"

"Ghorl, wag ka nga magdrama dyan. Kakain lang nasaktan ka na? Budol!"

"Hindi ako nagbibiro Gaspard. Ang sakit!" Pagtalikod ni Madeline ay tila sumabog ang panubigan niya dahil sa tubig na bumubuhos sa kanyang hita.

Biglang nataranta si Gaspard kahit mahina at galing sa sakit ay parang niliyaban ng apoy ang puwetan at nakipagsabayan pang sumigaw, "Ahhhh! Youre in labor! What am gonna do! Papa J! Bakit ngayon pa na may sakit ako, galit ka ba na nagpapatira ako sa tumbong papa J? Next time hanggang blowjob at handjob na lang plamis!"

Agad niya binuhat si Madeline pababa ng hagdan kahit uugod ugod hanggang sa nang makababa na sila, "Gaspard, parang natatae at naiihi ako."

Mas lalong nabaliw si Gaspard, "Papa J! Mangangak na ang burikat! Hindi ko na ito carry, she can't make it to the hospital papa J! Mga angel na halifarot! Tabanngg!"

Agad pinahiga ni Gaspard si Madeline sa sofa na tila hindi siya mapakali na dinayal ang phone para tawagan ang ate niya ano mga dapat gawin.

Gustohin man niyang kidnappin ang ate niya para alalayan siya ay may pasyente din ito inaasikaso kaya sinabihan na lang ano dapat niya gawin dahil late ito makakarating sa kanila.

Binaba naman ni Gaspard ang cellphone at sinabunotan ang sarili at nakipagsabayan sa pagsigaw kay Madeline na tili ng tili, "Aahhh! Pakshet ka talaga, bubuntis buntis ka pa kasi! Ano na self! Gorabels na ba na ikaw magpaanak sa burikat na tisay na to."

"Putang ina ka Ranz, natatae na ako. Ano ba ginagawa mo dyan at nakukuha mo pang makipagusap sa sarili hayop ka!"

"Gaga! Nagle-labor ka na nga, boobita ka pa rin. Hindi ka tatae, sabi ni Ate ay ganyan na daw ang feeling pag lalabas na ang bata. Baho baho kasi ng pukelya mo kaya lalabas na yan. Hahahaha! Wait lang. kuha akech ng plastic bag para di madumihan yang sofa me na binili ko pa sa ikea!!"

Pagkuha na ni Gaspard ng plastic ay inilagay iyon sa ibabaw ng pwetan ni Madeline at hinubaran niya ito ng panty ng bigla siya sumigaw ng malakas dahil nakalabas na ang ulo ng bata roon, "f*****g sht! Akala ko mata ng dragon." Mas lalo siya nasigaw ng lumaki ang butas nito at naitutulak na palabas ang sanggol dahil sa todo iri ni Madeline.

"Oh my gosh! Parang bintana ng empyerno na nilalabasan ng alien. Shalalalalah in the morning! Oohhh, shalalalalah in the evening."

"Punyeta ka Gaspard. Saluhin mo at wag kang kumanta dyan ng kung ano anong kababuyan."

"Kababuyan ka dyan, sikat kaya yun ng 90's kasabay macarena. Wait, hanap muna ako ng gloves. Baka madumihan ang aking flawless na skin." Saka naman kumaripas ng takbo si Gaspard at naghanap ng gloves. Pagbalik niya ay inalalayan na niya si Madeline.

"Sige na ghorl, kaya mo yan, breathe in! Breathe out and iiri na. Iiri mo pa. Sige ka, hihigopin yan ng tyan mo pag pumiyok ka hanggang sa lumabas sa bunganga mo. Hakhakhak!"

Biglang lumabas ang bata at agad kinarga ni Gaspard matapos umiyak. Naiyak din si Madeline at nawalan ng lakas kaya napapikit at na idlip pagkatapos ng kanyang successful na panganganak.

Parang nawalan ng tinik si Gaspard habang karga karga ang sariling anak. Naluha siya, hindi siya makapaniwala na iyong sanggol na karga niya ay gawa ng kanyang genes at semelyo kaya bumuhos din ang kanyang mga luha. Titig na titig siya dito na parang nasa cloud 9. Parang nakalimutan na niyang may sakit siya. Pakiramdam niya ay the best ang araw na iyon at safe na nailuwal ng kanyang asawa ang kanilang anak kaya napunta ang paningin niya kay Madeline sabay naitanong, "Who really are you? Masyado ka matatag na hindi man lang sumuko sa akin. I am very proud of you ghorl! You made it. And thank you for protecting her, this baby!" Saka niya hinalikan sa noo si Madeline nang mabagal. Hindi niya maintindihan bakit grabe pasasalamat niya na naiyak pa siya. Dapat ay masaya siya na maghihiwalay sila balang araw kasi nailuwal na nito ang sanggol sa sinapupunan niya pero parang nabigatan ang kanyang dibdib sa ganoong setup. Parang napamahal na siya sa babae kaya isa iyon sa nagdulot ng pagbuhos ng kanyang luha kahit away bati sila sa loob ng siyam na buwan. biglang nagbukas ang pinto at iniluwa nito ang ate Sam niya na may mga kasamang nurse at hospital staff na tila hingal na hingal.

"Nanganak na siya? Sino nagpaanak?"

Nang sasabihin ni Gaspard na siya ang nagpaanak ay bigla din siyang hinimatay.

~~~

Nagising na lang si Gaspard na nakatingala sa puting kisame. Malabo ang paningin hanggang sa luminaw na ito.

"Ouchy! Where am I. My head hurts! Ghad."

Bigla niya nakita na may isang tao nakaabang sa kanyang pagising at ngiting-ngiti. Doon niya namalayan na si ate Sam na pala niya iyon at nasa hospital siya at naka-dextrose.

"Ate, why I am here? Asan si Madeline. Kamusta na ang baby?" Muling nagpanic si Gaspard at alalang alala.

"Ssshhh... kalma ka lang. huwag ka magaalala at nasa condo siya. Binabantayan silang dalawa ng nurse ko. Kailangan mo pang magpagaling para sa kanila dahil may dengui ka. Kaka-check lang ng mga medtech's ko sa blood platelets mo, you need to be normal bago kita i-discharge."

Nakahinga naman ng maluwang si Gaspard, "Thank god. Anyway, I am hungry. I miss her tinola. I mean concern lang ako kay tisay kasi baka na-infection siya kasi nanganak lang siya sa sofa."

Ngumiti naman si Sam, "You know what. You really remind me of our dad. Ganyan na ganyan din ang reaction niya noong bagong panganak ka ni mama. Ang dami katanungan at super di mapakali at nagaalala. Mabuti pa ay pakalmahin mo na ang sarili mo at magpagaling para makita mo ulit ang mag ina mo. Don't worry at dadalawin siya nina mom at dad while ako na bahala sa'yo. If ever busy ako, gumaling si Romi at papuntahin ko siya dito para bantayan ka."

"Thank you ate Sam. You're the best."

"I'll give that words to you. Nakakamangha ang ginawa mo na ikaw mismo nagpaanak sa asawa mo. Bihira lang iyan mangyari. You made me proud! Pati mga nurses and staff ko nabilib na kahit mahina ka na nga at may dengui at uugod ugod, nakuha mo pa siyang buhatin pababa ng hagdanan at paanakin."

Umikot naman ang itim sa mata ni Gaspard, "Sus! Chamba lang yun. Bilib na bilib ka naman. Anyway, ate! If punta ka kay Madeline. Sabihin mo pangalanin niya iyong baby namin ng covidina kasi pinanganak sa pandemic season."

Tumango naman si Sam at nagpipigil ng tawa hanggang sa may kumatok at iyon ang nurse na may may tulak tulak na cart ng pagkain.

Iniwan na siya ni Sam at nagpaalam ito.

Habang nakalagay ang pagkain sa harap ni Gaspard ay tila nanuyo ulit ang lalamunan niya dahil hinahanap hanap nanaman nito ang lutong tinola ni Madeline kaya napangiti siya.

Nahimasmasan siya at pakiramdam niya ay siya na ang pinakamasayang tao dahil sa hindi mabura bura sa isipan niya kung paanu niya hagkan ang sanggol na galing sa dugo at pawis niya kahit di niya alam paanu nangyari iyon. Nahihirapan siya i-sink-in sa utak niya na isa na siyang ganap na ama. Ang alam lang niya ay dati, gustong gusto niya ipa-abort ang batang iyon pero tila ang bilis ng ihip ng hangin na tila gusto niya agad gumaling para lang makita iyon kaya nanubig muli ang kanyang mata.