"ฉันจะไปจัดการนังนั่น"
"เดี๋ยวก่อนกุ๊กไก่"คุณหนูเจ้าอารมณ์อย่างกุ๊กไก่หมายจะลุกขึ้นแต่กลับถูกมิลานห้ามเอาไว้ทำให้เธอต้องนั่งลงกับที่ด้วยความไม่สบอารมณ์ซึ่งไม่ต่างจากมีนาแต่รายนั้นกลับใช้ความคิดมากกว่าการใช้อารมณ์เป็นที่ตั้ง
"แกจะห้ามฉันทำไมมิลาน มันทำกับแกขนาดนี้เลยนะ"
"อย่าไปเสียเวลาตบตีกับคนพวกนั้นเลย ถึงยังไงเราก็ไม่มีหลักฐานคงเอาผิดอะไรคนพวกนั้นไม่ได้หรอก"
"บ้าที่สุด โรงเรียนเฮงซวยแทนที่จะเห็นใจนักเรียนตาดำ ๆ กลับเห็นแก่เงิน"กุ๊กไก่เอ่ยออกมาด้วยอารมณ์ฉุนเฉียว คอยดูเถอะกลับบ้านไปเธอจะบอกพ่อให้ยุติการสนับสนุนเงินให้กับโรงเรียนนี้สักที
"แล้วนี่แกจะยอมให้มันทำแกอยู่ฝ่ายเดียวแบบนี้จริง ๆ เหรอ ไม่คิดจะเอาคืนบ้างเลยหรือไง"
"ใครว่าไม่คิด"คำตอบของมิลานทำให้เพื่อนสนิททั้งสองหันมามองหน้า
"คิดจะทำอะไร"มีนาเอ่ยถามเพราะเธอไม่เคยเห็นแววตาของมิลานฉายแววถึงความรู้สึกนี้มาก่อน มันช่างดูเจ้าเล่ห์จ
