15
ห้าวันต่อมา
อนัญญามีสีหน้าหงุดหงิดอย่างเห็นได้ชัด เมื่อเห็นชีคฟาฎิลนั่งหน้าหล่ออยู่ในบ้าน โดยมีหลานรักทั้งสองนั่งหยอกเย้าราวกับเป็นพ่อลูก หล่อนเห็นแล้วใจไม่ดี กลัวว่าเขาจะแย่งความรักจากหลานชายไป
“คุณมาที่นี่ไม่บอกฉันอีกแล้วนะ” อนัญญาเสียงแข็งใส่
“ยังไม่ชินอีกหรือไง มาทุกวันพูดแบบนี้ทุกวัน” ฟาฎิลยวนใส่ “อะ...อะ อย่าพูดคำหยาบต่อหน้าเด็กนะ เด็กได้ยินไม่ดีนะ”
ฟาฎิลรีบพูดดักทาง อนัญญาหน้าบึ้งใส่ อยากเอาเล็บข่วนหน้าอีกฝ่ายให้เป็นรอยเสียจริง คนอะไรรู้ดีไปหมด
“อานัสกับอานีสครับสองทุ่มครึ่งแล้ว ไปอาบน้ำนอนได้แล้วครับ” ป้าบอกหลาน
“ครับแม่” อานัสรับคำคนเป็นป้า ก่อนหันมาบอกฟาฎิล “ผมไปอาบน้ำนอนก่อนนะฮะ”
“ครับ อานัสกับอานีสฝันถึงลุงด้วยนะครับ” เขาบอกสองแฝด
“ครับคุณลุง” สองแฝดรับคำพร้อมกัน และหอมแก้มฟาฎิลคนละข้าง ฟาฎิลจึงหอมแก้มเด็กทั้งสองบ้าง
“คุณก็กลับไปได้แล้ว ฉันจะพักผ่อน ทำงานมาเหนื่อยๆ
