-Ayşe!!!Beni duyuyor musun?
Oğuz kulağımın dibinde bağırınca kendime geldim. Uzun zaman sonra birlikte kahvaltı yapmıştık. Kimse dışarı çıkmak istemeyince hep birlikte tembellik yapıyorduk. Bir konu konuşuyordu ,ama benim aklım Güney'deydi. Dünden beri ses yoktu. Acaba iyi mi diye düşünmekten kendimi alamıyordum.
-Duyuyorum Oğuz. Bağırma kulağımın dibinde.
-Duyuyorumuş. Kızım senin aklın nerde?
-Burda...
İşte yalan böyle söylenir. Hepsi birden gülmeye başladı. Anlaşılan bir birşeyler dönmüştü ve benim haberim yoktu.
-Uçmuş bu millet. Aşk bu kadar mi değiştirir bir insanı. Yanlız bir ara getir tanıyalım, bizden kız almak kolay değil.
-Salih abi ne aşkı ya yapma. Ben bir şey düşünüyordum. Bırakın onu muhabbet neydi siz söyleyin.
-Yemedim ama şimdilik idare edelim. Akşam Volkan bey
