Ne zamandır Güney 'in bıraktığı yerde oturuyorum bilmiyorum. Sırayla hepsini düşündüm.
Demir'i ve söylediklerini. Güney'i ve yine söylediklerini. Buse' nin nişanı da ekledi. Resmen kafam kazan gibi olmuştu. Çıkışı olmayan bir sokakta gibiydim. Ne tarafa baksam yine aynı yerde duruyor gibiydim.
Derin bir nefes alıp aklımdakileri atmaya çalıştım. Tabiki de işe yaramadı. En iyisi biraz yürüyerek kafa dağıtmak iyi olacak. Belki gözüme birini kestiririm.
Yönümü Karşıyaka'nın en kalabalık caddesine çevirdim. Biraz pasımı atarsam kendime gelirim.
Benim işim genelde erkekler ile oluyor. Malum kadınlar eşyalarını en kuytu yere koyuyorlar. Tabi çanta olduğu gibi açıkta olursa koluma yakar ilerlerim.O da her zaman kolay olmuyor. Erkekler ise asıl hedef. Cüzdandan eminsem harekete geçerim. Iyi bi
