Alarmın iğrenç sesiyle derin uykumdan uyanmıştım. Sağ elim sesin gelen tarafında arayışa çıktı , komodinin üstündeki telefonu elime aldığımda gözlerimi araladım. Asaf'ın telefonuydu. Alarmı kapatıp tekrar yerine koyduktan sonra yanımda uzanan adama baktım. Bu savcı gerçekten deli yatıyordu. Ne ara soluma geçmiş bilmiyordum ama kafası bel boşluğuma gömülmüş, sol koluyla bacaklarımı sarmıştı. Boynu ağrıyacaktı o yüzden uyandırmak istiyordum lakin bu halini izlemekte güzeldi. Sol elim onun ipek saçlarında gezinirken, ince ve gür saçlarını kıskanmıştım. Benimde böyleydi ama bu hale getirmek için neler neler yapmıştım.
Asaf, yerinde kıpırdandı, bacaklarını esneterek belimi kendine çekip daha sıkı sarıldı. Nefesi nasıl alıyordu acaba çünkü yüzünü göremiyordum.
" Asaf!"dedim minik fısıltımla.
