XXVII: That Should Be Me

1781 Words

Sandro's POV "Man, ang hirap ng pinagawa mo ha? Pinagpawisan ako." Reklamo ni Gild sa gilid matapos kong marinig ang pagbaba ang telepono sa loob ng opisina ko. "Bakit hindi na lang ikaw mismo ang tumawag sa flower shop ni Danica?" Dagdag pa niya. I kept my gaze straight to the skyscrapers of Metro Manila from where I am currently sitting. Tumingala ako sa kalangitan nang makitang wala ni isang ulap ang naroon. The blue sky is so clear as if it was so peaceful. "I appreciate your help Gild, you could leave my office if you wanted to," sabi ko sa kanya bago ako humarap sa aking mesa kung saan ko siya madaling makita na nakaupo ngayon. Gild was about to eat another slice of pizza on top of my center table when he suddenly stopped and look at me. "Ganon na lang ba 'yon, tol? Paalisi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD