" คุณเป็นใครครับทำไมถึงรับสายแทนเจ้าของเครื่อง " เมื่อได้ฟังราเชนท์ก็รู้สึกคุ้นเคยกับเสียงในปลายสายไม่น้อยก่อนจะนึกอะไรขึ้นมาได้เขาตอบกลับไปอย่างคนที่เป็นต่อ
" ผมชื่อราเชนท์ ตอนนี้น้องขนมไม่ว่างรับสาย มีอะไรฝากผมไว้ได้นะ " ราเชนท์ยกยิ้มทันทีที่ปลายสายตอบมาว่า "ไม่เป็นไร!" ก่อนจะวางสายในทันที
" ใครโทรมาเหรอคะ " ไข่หวานถามราเชนท์เพราะเมื่อกี้เธอเห็นว่ามีคนโทรเข้าแต่เห็นคุยกันไม่กี่คำก็วาง ราเชนท์ก็เลือกที่จะปิดบังแม้ในใจจะรู้ว่าคนในสายคือใคร
" เป็นเบอร์ที่ไม่ได้เมมชื่อน่ะ ถามอะไรก็ไม่ยอมบอก น่าจะโทรผิดนะ " ราเชนท์แสดงาหน้าเป็นปกติก่อนจะส่งกระเป๋าใบเล็กที่เก็บมือถือลงไปแล้วให้ไข่หวานส่วนตัวเองก็หันไปกรอกเอกสารต่อ
" ขอบคุณมากนะคะที่มาส่ง " ราเชนท์พยุงเธอนั่งลงตรงเก้าอี้ไม้หน้าบ้าน วัลภาเปิดประตูออกมาดูเพราะได้ยินเสียงรถที่ขับมาจอด พอเห็นว่าเป็นลูกสาววัลภาก็รีบเดินมาหา
[ก่อนมาที่นี่ราเชนท
