C 6- Drake is Back

1523 Words
SIX YEARS LATER... Drake Pagkalapag ng eroplano hindi na ako nag abalang magpasundo kay Storm. Alam kong busy ang gagong 'yong. Hwag ko lang talaga malalaman na tinatarantado niya ang bagong manager ng hotel kundi sasamain siya sa akin. Nag taxi lang ako pauwi ng Mansyon. Pagkarating ko ng Mansyon, sumalampak agad ako sa kama. Na miss ko 'tong room ko. At sa sobrang pagod ko sa byahe kaya hindi ko namalayan na nakatulog na rin ako. Kinaumagahan maaga akong umalis ng Mansyon. Pag pasok ko pa lamang ng hotel. Natanaw ko ang isang batang lalaki, na sa tantya ko siya ay magli limang taong gulang na. Aliw na aliw akong pag masdan siya mula sa malayo, nakikipag kulitan kasi siya sa babaeng staff ko. Kinuha ko ang atensyon niya at senenyasan na lumapit sa akin. Mabilis naman itong lumapit patungo sa kinaroroonan ko. Bigla akong natuod ng makita ko ang bata sa malapitan. Hindi ako pwedeng magkamali gantong ganto ako noong bata ako at the same age. Bigla akong nakaramdam ng tinatawag nilang lukso ng dugo. I'll ask him about his name. " Hey! Little Man. What is your name?" tanong ko dito. "My name is Harold Altamirano po, I'm six years old." bibong sagot naman ng bata sa akin. "Really ang pogi mo naman kamukha mo siguro ang Daddy mo. Magsasalita pa sana ang bata ng may mahagip ang kaniyang mga mata na kakila nito. Nagulat ako ng tawagin niya ito na--" "Daddy Storm." sabay yakap rito. W-what! Kailan pa ito nagkaanak at bakit 'di ko alam. "Storm, ano na naman 'to?" bulong ko sa bestfriend ko. At tinawanan niya lang ako. Napaka gago talaga. Binuhat na niya ang anak nito na nagpakilalang Harold kanina sa akin. Hindi pa rin ako makapaniwalang may anak na si Storm. Himalang nagseryoso na ito sa buhay niya. Sinundan ko na lang sila ng tingin bago ako naglakad papasok ng office ko. Naupo ako sa swivel chair at nag-iisip tungkol sa batang 'yon. Hindi naman kasi kamukha ni Storm ang bata kaya paanong naging anak niya ito. I browse the papers in front of me. Binasa ko lahat ng ito at pinirmahan kaagad. Nang matapos ako sa ginagawa ko naisipan kong lumabas at sumagap ng malinis na hangin. Umakyat ako ng roof top nitong hotel. I put a cigarette into my mouth and enjoy blowing and blowing. Cigarettes are one of my stressed relievers. Kapag stressed ako at nang makaubos ako ng isa nag sindi pa ako ulit ng isa pa. Hindi pa rin mawala sa isip ko ang batang 'yon. Dali-dali kong kinuha ang cellphone ko mula sa bulsa. I log into my social media account and find my picture when I' am a child. While browsing it, halos matutop ko ang bibig ko ng makita ko ang isa kong larawan na naglalaro sa amusement park same age of him. At magkamukha talaga kami. Pero paanong mangyayari 'yon? Ni wala naman akong natatandaan na may naka s*x ako na walang proteksyon. Lagi akong may ginagamit at paanong nakalusot ito. At kong oo, bakit hindi man lang ako hinanap ng Mommy nito kong ganon." mga sapantaha ko. Huwag mang akin ng anak. Maybe kamukha mo nga siya pero huwag mag assume. Si Storm ang ama ng bata." Hiyaw ng isipan ko. Bago pa ako mabaliw kaka kausap sa sarili ko tinago ko na ang cellphone ko at inoff kasi nabasa ko na naman ang text, chat at misscall ni Danica. Nauubos na talaga ang pasensya ko sa batang 'yon. Bumaba na ako ng roof top para bumalik ng office. Nang biglang may makasalubong ako na isang magandang babae. Hmmm! isa siguro siya sa staff ko dito dahil suot niya ang uniform na eklusibo lamang sa pagmamay-ari kong hotel ko. Lalapitan ko sana ang babae ngunit bumalik na pala ang mag-ama at halos mahulog ang panga ko sa narinig ko. "Mommy, Daddy bought me this toy car. And I love it Mommy." wika ng bibong bata na naka usap ko kanina lang. "Baby, how many times I told you that your Ninong Strorm is not your Dad." sabi naman ng babae na Mommy ng bata. Nakatalikod kasi siya sa'kin kaya hindi ko masyadong maklaro ang mukha nito. So hindi naman pala si Storm ang tunay na ama ng bibong bata. Patuloy lang ako sa pakikinig sa usapan nila. "But Mom! If you want that, I can't call Ninong Storm my Daddy, if you just tell me about my biological father. Who is he mom, tell me." diretsang tanong ng bata sa Mommy nito. "I told you about it, that your Dad is..." Hindi pa nga natatapos magsalita ang Mommy nito ng sabihin ng bata na. "His dead. But I won't believe in you Mom. I know my Daddy is still alive" sagot ng bata, na mukhang nagtampo sa Mommy nito. Nang mapansin ni Storm na nagkaka initan na ang usapan ng mag-ina sumingit na ito sa usapan. "Hannah, don't bother yourself. I really enjoyed playing with your son. I'm telling him to call me Dad." sabi pa ni Storm. "But sir, sobra na kasi ang mga naitulong mo saaming mag-ina. Nahihiya na rin ako sir." wika ng Mommy ng bata. Hindi naman ako tsismoso kaya naisipan ko na lang bumalik ng opisina ko. Alam ko ng hindi ama ng batang 'yon si Storm. Kaya mas lumakas ang kutob ko na baka ako ang Daddy nito. Pero, sino nga ba ang nabuntis ko five years ago?? Ine-rewind ko ang lahat ng nangyari sa akin five years ago, pero wala talaga ako ni isang maalala sa nangyari. Wala naman akong natatandaan na nagpakilala sa akin na nabuntis ko o 'di kaya'y sumulpot na nagsasabing ako ang ama ng ipinag bubuntis niya. Kaya sino ang Mommy ng bata? Sobrang coincidence naman yata ang lahat. Pwede bang may kamukha ka na hindi mo naman ka ano-ano? Ano 'yon Doppler ganger ko noong bata pa lamang ako?" usal ko. But it's kind a really weird for me. Itinigil ko na lamang ang pag-iisip at tinuon ko na ulit ang sarili ko sa pagta trabaho. Masasagot naman ang tanong ko tiyak kong makikilala ko ang Mommy nito. Siguro naman kilala niya ang Daddy ng anak niya. Matapos kong mareview at mapirmahan ang lahat ng documents na kailangan kong pirmahan nag unat unat ako ng kamay at ulo, kaka ngalay kasing magyuko yuko. Narinig ko ang pag click ng door knob kaya alam kong may taong pumasok. "Please come in!" mariing utos ko. Sa pag-aakalang secretary ko ang pumasok. Kumunot ang noo ko ng bumungad sa akin ang gago kong kaibigan. "Oh! Bakit nandito ka, bakit iniwan mo ang mag-ina mo." pabirong tanong ko sabay tawa. "Mag-ina ko? kailan pa ako nagka anak. Naka drugs ka ba dre?" pang-aasar nito sa akin. Masaka yan tigilan mo na yan ngayon pa lang.." "What's your word Storm Ferrer. Kahit kailan hindi ako tumikim niyan. I mean 'yong mag-ina kanina. Narinig ko kasing tinawag ka ng bata na Daddy. Anak mo ba 'yon?" "Ah! Si Harold ba? Yong bata na kausap ko kanina?" tanony niya sa akin. Tumango tango sabay sabi na; "Yes, siya nga! Anak mo ba talaga?" tanong ko ulit. "No. Anak siya ng manager natin, Ninong lang ako ng bata. Kaya hwag kang malisyoso dyan. Hindi kami talo ni Hannah." giit niya, pero bilang lalaki nararamdaman ko na trip niya rin ang Mommy ng bata. "Hannah, I heard that name, hindi ko nga lang marecognize kong saan ko nga ba ito narinig." wika ko. "Sa akin mo narinig siguro, remember na kwento ko na siya sayo before." paliwanag nito. "I see. Kaya pala familiar sa akin. Nililgawan mo ba 'yon?" tanong ko. "Ako! Hindi no, sa sungit non hindi ako papasa sa taste non. At magkaibigan lang talaga kami kaya hwag kang ano dyan. Anyway nag punta ako rito para sabihin sayo na may staged party si Mikael. Pupunta ka ba?" "Again? Hindi ba natuloy ang kasal nila ni Marga. At may bago na naman siyang pakakasalan?" nagtatakang tanong ko kasabay ng pagkunot ng noo ko. "Hmmm! Ang pagkaka alam ko lang. Yes, something happened at nag hiwalay sila during the Wedding preparation." wika nito na mas ikinagulat at laki ng mata ko pa. "Talaga ba, how's Mikael now?" tanong ko. Wala na kasi akong balita sa kanila simula ng umalis ako. "I think he is really okay now and totally moving-on." "I guess. Kawawa naman ang bago niya kong hindi pa diba?" "Teka nga bakit naitanong mo?" "Wala lang. Anong oras ba ang party?" "Bakit mo naman natanong, pupunta ka ba?" "Malamang, ayaw mo ba?". "Hindi naman, miss ka na nga ng brother's hood." "Miss niyo mukha niyo. Sige na lumayas ka na at mag aasikaso pa ako dito." "Fine! Kaya ka tumatandang binata napaka sungit mo kasi!" pang-aasar nito akala naman niya mapipikon ako. "Gago, get lost!" pahabol kong wika. Naupo na ako sa swivel chair ko ng biglang pumasok sa isip ko ang babaeng palaging napapanaginipan ko naka s*x ko at five years ago, medyo blurry ang mukha niya hindi kaya nabuntis ko siya???" Siya kaya ang Mommy ni Harold????
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD