CHAPTER 22

2050 Words

REIN’s POV Hindi ko alam kung ilang oras na akong naghihintay sa pag gising ni Vein, halos nakalimutan ko na ngang kumain pero kahit papaano ay hindi pa naman ako nakakaramdam ng gutom. Tulog na tulog pa rin siya dahil gaya nang sinabi nu'ng Doctor na nakausap ko kanina ay malakas daw ang ibinigay nilang gamot kay Vein dahil sa neck injury na natamo niya. Dahil doon kaya naisipan ko munang lumabas ng kwarto ni Vein para kumuha nang maiinom at habang naglalakad ako sa pathway papunta sa water dispenser ay biglang nag-ring nman ang cellphone ko na naging dahilan kung bakit ako huminto para abutin 'yun sa bulsa ng suot kong beige trouser. Nang mabasa ko ang pangalan ni Dillion sa caller ID ay agad ko 'yung sinagot. “Hello?” Agad na bati ko sa kabilang linya at saka nagpatuloy na ulit sa p

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD