ตอนที่ 2

1030 Words

ครู่ต่อมา… โมนาร์เดินมาอีกห้องที่อยู่ติดกัน หล่อนยกหลังมือขึ้นเคาะประตูเบาๆ สามครั้งตามมารยาท ครั้นเมื่อได้ยินเสียงขานรับของคนที่อยู่ข้างในจึงเอามือผลักบานประตูไม้มะฮอกกานีสีน้ำตาลเข้ามาในห้อง “สวัสดีค่ะแม่… ” โมนาร์กล่าวทักทายมารดา “ยัยหนู… คิดถึงจัง ไม่ได้เจอกันนานโตเป็นสาวเชียวลูกแม่… ” ซาร่าห์ที่ยังนอนทอดร่างเปลือยเปล่าอยู่บนเตียงนอน ขยับลุกขึ้นนั่งแล้วอ้าแขนสองข้างออกกว้าง โอบรับร่างบอบบางของลูกสาว โผเข้ามากอดทักทายด้วยความคิดถึง “คิดถึงคุณแม่จัง… คุณแม่สบายดีนะคะ… ” โมนาร์ค่อยๆ คลายกอด… หลังจากกอดกันจนพอใจ เสียงใสเอ่ยถามพลางทรุดร่างลงนั่งที่ขอบเตียง หล่อนอดไม่ได้ที่จะมองเรือนร่างสุดเย้ายวนของมารดาอย่างนึกชื่นชม ซาร่าห์อยู่ในสภาพเปลือยเปล่าล่อนจ้อนไม่ใช่เรื่องแปลก มันเป็นภาพที่โมนาร์เคยเห็นจนชินตาเพราะแม่ของหล่อนมีนิสัยชอบเปลือยกาย เมื่อกี้ตอนกลับมาถึงบ้านแล้วเจอลุงแมกซ์ที่เป็นพ่อบ้าน ลุงแมกซ์บอกว่าเพิ่งเสร็จจากขึ้นมานวดให้กับแม่ของหล่อน โมนาร์สังเกตเห็นผ้าปูที่นอนยับยู่แล้วอดคิดไม่ได้ว่าถ้าผู้ชายคนไหนได้เห็นมารดาของหล่อนอยู่ในสภาพเรือนร่างปราศจากเสื้อผ้าคงอดใจไม่ไหว ลุงแมกซ์ก็เช่นกัน… แกเป็นผู้ชายทั้งแท่ง เมื่อถูกเรียกตัวมาใช้งานบีบนวดลุงแมกซ์ก็คงไม่นวดเพียงอย่างเดียว โมนาร์เชื่อว่ามันน่าจะมีอะไรมากกว่านั้น แบบที่เขาเรียกว่า ‘เรื่องของผู้ใหญ่’ ยืนยันด้วยสภาพบนเตียงที่ยับยู่ หมอนกระจัดกระจายราวกับเพิ่งผ่านการสู้รบมาไม่นาน โมนาร์จ้องมองเรือนร่างของมารดาอย่างนึกอิจฉาในความเลอโฉม ไม่น่าเชื่อว่าผู้หญิงวัยสี่สิบปีจะยังมีผิวพรรณที่เต่งตึงเปล่งปลั่งนวลเนียนจนเหลือเชื่อ ปทุมถันของซาร่าห์อวบใหญ่เป็นทรงสวยงาม ถึงจะหย่อนคล้อยตามวัยแต่ก็เพียงเล็กน้อย แม้จะผ่านการมีลูกมาแล้วแต่ปลายหัวนมก็ไม่ดำคล้ำ ซึ่งคงเป็นเพราะว่าซาร่าห์มีผิวพรรณที่ขาวมาก ซาร่าห์เป็นผู้หญิงที่ดูแลตัวเอง… เรือนร่างแทบไม่มีไขมันส่วนเกินให้เห็น เอวคอดคล้ายรูปทรงของนาฬิกาทรายรับกับสะโพกผายและกลีบก้นกลมกลึงตึงแน่นดูเย้ายวนตาน่ามอง “คุณแม่สวยจัง… ” โมนาร์ชมออกมาจากใจ “นึกยังไงมาชมแม่… ” ซาร่าห์ยิ้มปลื้มกับคำชมที่ได้ยินมาเยอะจนรู้สึกชินชา หากจะถามถึงเรื่องเคล็ดลับชะลอวัย หล่อนคงต้องขอบคุณนายใหญ่ของคฤหาสน์อย่างมาดามโรสซี่ผู้เป็นมารดาที่ช่วยสอนเคล็ดลับวิชาเพื่อจะครองความอมตะแห่งวัยสาวไว้ให้ยาวนานที่สุด “ก็คุณแม่สวยจริงๆ นี่คะ… ” โมนาร์กล่าวจากใจจริง “หนูก็สวยนะจ๊ะ… สวยมากเลยจ้ะลูกแม่… แล้วตอนนี้ก็โตเป็นสาวเต็มตัวแล้วด้วย… ” ซาร่าห์กวาดสายตาสำรวจเรือนร่างของลูกสาวคนเดียวด้วยความภาคภูมิใจ โมนาร์สวยได้แม่ตาเต็มๆ ผิวพรรณขาวเนียนดูเปล่งปลั่งไปด้วยเลือดเนื้อของวัยสาวสะพรั่ง สามปีที่ไม่ได้เจอกัน… ทำให้โมนาร์ในวันนี้กลายเป็นสาวงามผู้เลอโฉม ผิวพรรณของหล่อนเปล่งปลั่งขาวเนียนฉายประกายออร่าสะดุดตา ในวัยสิบแปดฝน… แลเห็นส่วนโค้งส่วนเว้าของความเป็นสาวที่ซุกซ่อนอยู่ภายใต้เสื้อผ้าได้อย่างชัดเจน สาวน้อยคนนี้มีสะโพก อก เอว ในแบบที่สวรรค์ประทานมาให้อย่างล้นเหลือ “เอ่อ… แม่คะ… หนูอยากคุยกับคุณแม่เรื่องเรียนต่อ… ” โมนาร์ถือโอกาสถามเรื่องสำคัญ… ช่วงนี้เป็นระยะหัวเลี้ยวหัวต่อของชีวิต ตอนนี้เพื่อนๆ ที่เพิ่งเรียนจบวิชาการเรือนมาด้วยกันบางคนก็กำลังมองหาที่เรียนต่อ แต่หลายคนต้องออกเรือนไปมีคู่ครอง จำต้องดำเนินชีวิตไปตามครรลองที่พ่อแม่วางเส้นทางเอาไว้ให้ ในยุคที่บทบาทของสตรียังคงมีความสำคัญอยู่แค่เพียงในบ้านในเรือนเท่านั้น ส่วนการงานและเรื่องนอกบ้านถูกยกให้เป็นบทบาทหน้าที่ของผู้ชายเท่านั้น “ดีแล้วที่หนูถามเรื่องนี้… แม่มีเรื่องสำคัญกำลังบอกอยู่พอดี” ซาร่าห์ตั้งใจเอาไว้ว่าจะบอกเรื่องนี้ในวันที่ลูกสาวเรียนจบวิชาการเรือนและมีอายุเกินสิบแปดปี “เรื่องอะไรคะแม่… ” โมนาร์แสดงท่าทางสนใจ “แม่ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่ให้หนูเรียนต่อ… ” “ทำไมคะ… ” คิดอยู่แล้วเชียว… ไม่แปลกที่โมนาร์ไม่ได้แสดงอาการตกใจมากนัก “เมื่อสัปดาห์ที่ผ่านมา ‘คูเปอร์’ เพิ่งเดินทางมาทาบทามสู่ขอหนูไปเป็นภรรยา… ” “คูเปอร์… คนไหนคะแม่… ” โมนาร์หรี่ตาครุ่นคิด… หล่อนพยายามทบทวนความทรงจำ คลับคล้ายคลับคลาว่าเคยได้ยินชื่อนี้มาจากไหนสักแห่ง “หนูจำวันนั้นได้ไหมจ๊ะ… วันที่คฤหาสน์จัดงานเลี้ยงวันเกิดคุณยายเมื่อสามปีก่อน ผู้ชายผิวเข้มคล้ำตัวใหญ่ๆ หน้าตามีหนวดเคราที่ขนเอาของขวัญมากมายมาให้คุณยายนั่นแหละคูเปอร์… ” ซาร่าห์ช่วยบรรยายรูปพรรณสัณฐานของชายที่กำลังจะมาเป็นสามีในอนาคตของโมนาร์ “อ๋อ… จำได้แล้วค่ะ ผู้ชายคนที่ขอหนูเต้นรำ” โมนาร์นึกย้อนกลับไปถึงเหตุการณ์ในค่ำคืนหนึ่งเมื่อสามปีก่อน คูเปอร์ที่ถูกกล่าวถึงคือผู้ชายสูงวัยตัวอ้วน ผิวดำคล้ำ หัวล้านเหม่งที่เข้ามาขอหล่อนเต้นรำในงานวันเกิดมาดามโรสซี่ผู้เป็นยาย ภาพของการกินที่สุดแสนจะมูมมาม ท่าทางราวกับเจ้าหมูสกปรกและแววตาที่จ้องมองหล่อนอย่างกระหายราคะในค่ำคืนนั้น โมนาร์ไม่เคยลืม ยังจดจำได้มาจนถึงทุกวันนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more