A Tale of Destiny

Unknown Past

Maligayang pagdating.” wika nang isang lalaking lumapit sa kanila. Kasama nito ang ilang kababaihan. Sabay-sabay namang napatingin ang mga bagong dating sa nagsalita. Kakababa lang nila noon sa Bus na sinasakyan nila. Nang makababa sila napansin agad nila ang ilang mga Officer nang lugar na tila nag aantay sa kanila.

“I’m Dr. Alexander Montefuego. Chief nang medical team na maassign dito sa lugar niyo.” wika nang Binatang si Alexander na lumapit sa kapitan inilahad nito ang kamay upang makipag kamay sa lalaki.

“Dante Cruz. Ako ang Mayor dito.” wika nito saka tinaggap ang pakikipagkamay sa binata. “Naging maayos ba ang biyahe ninyo?” tanong nito.

“Maayos naman ho.” Sagot naman ni Alexander sa lalaki. “By the way these are the members of my team.” Wika ni Alexander na ang tinutukoy ang mga kasama niyang doctor.

“Kuya Alex?” wika nang isang dalaga nang makita ang binata. Lahat napatingin sa nagsalita. Maging si Alexander ay napatingin din sa nagsalita.

“Laylah?” Takang wika ni Alexander nang makita ang nagsalita.

“Ikaw nga kuya.” Wika nito saka nagmamadaling lumapit sa binata at agad itong niyakap. Lahat hindi nakapagsalita dahil sa labis nagulat sa Nakita hindi nila akalaing may kakilala pala ang Binatang chief doctor sa lugar kung saan sila maaasign.

“Now, I remember. Ikaw ang Binatang dating kasintahan ni Elize.” Wika ni Dante sa binata. Taka namang napatingin si Alexander sa lalaki.

“Masyadong mahabang usapin. Mas Mabuti pa. Doon na tayo sa bahay ko. Naghanda ako nang konting salo-salo para sa inyo.” Wika nito na tila na nahulaan ang tingin nang binata. “Laylah Samahan mo na sila papunta sa bahay.” Wika nito sa dalaga.

“Opo.” Masiglang wika nito saka hinawakan sa braso ang binata saka inakay. Nakatinginan sa gulat ang mga doctor pero sumunod din sila sa dalagita at sa Binatang doctor.

Nang pumasok sila sa bahay nang mayor. Biglang natigilan si Elizabeth sa pagpasok nang makita ang mga larawan ni Elize. Maging si Sophia ay nagulat saka napatingin sa dalaga. Hindi nila inaasahan ang bagay na iyon.

“Alexander?” takang wika nang isang ginang na nasa wheelchair nang makita ang Binatang kasama ni Laylah.

“Mama Em.” Wika ni Alexander na halatang nagulat sa Nakita. Naglakad siya papalapit sa ginang saka niyakap ito at napatigin sa babae.

“Don’t be surprised. Ganoon talaga ang buhay.” Wika nito nang makita ang tila nagtatakang mukha nang binata. “Maraming oras para makapagkwentuhan tayo.” Wika nito saka hinimas ang mukha nang binata. Bago bumaling sa mga kasama nito. “Laylah, Samahan mo sila sa harden sa likod. Baka nagugutom na sila sa layo nang biyahe.” Wika pa nito saka ngumiti sa kanila.

“Your Highness.” Wika ni Sophia na nakatingin sa Dalaga dahil sa nakilala niya ang in ani Elize. Napansin din niya ang parang natuka nang ahas sa gulat na mukha ni Elizabeth.

Habang nakatingin si Elizabeth sa ginang. Hindi niya maiwasang hindi maalala ang nangyari Five years ago. Nang magising siya mula sa heart surgery niya. Nalaman niyang si Elize ang donor niya and that her mother consents the transplant. Hindi dahil sa gusto nito. Pero dahil iyon ang pinirmahan ni Elize. And she was also declared brain dead. Kahit na anong tutol ni Alexander walang nagawa ang binata dahil sa pagbigay nang consent ni Emily ang in ani Elize, Na noon ay sinundo nang isa sa mga Royal Doctor at nang Head doctor nang medical team.

Nang magising si Elizabeth. Nalaman niyang iuuwi na sa bansa ang mga abo ni Elize. Kahit na Hindi pa siya gaanong malakas. Pinilit niya ang kanya mga kapatid na makausap niya ang Ina ni Elize. Pinaunlakan naman nang ginang ang hiling niya. Ngunit, hindi ito masayang nasa ibang tao ang isang parte nang katawan nang anak niya. Nalaman din nang ginang ang nangyari kay Elize bago ito mamatay. At dahil doon, gaya ni Alexander. Masama din ang loob nito sa kanya.

“Habang nakatingin ako sa iyo ngayon. Buhay habang gamit ang puso nang anak ko. Hindi ko magawang maging masaya para saiyo. Dahil kapalit nang buhay mo ang buhay nang anak ko. Tawagin mo na akong makasarili. Pero isa akong ina. Marami pang gustong marating ang anak ko. Kaya lang, lahat nang iyon nasa panaginip nalang. Inagaw mo sa kanya ang pagkakataong matupad ang pangarap niya.” Ito ang salita nang ginang sa kanya. Hindi niya makakalimutan ang mga salitang iyon.

Ito ang mga salitang, nagtulak sa kanya na maging isang doctor. Pakiramdam ni Elizabeth. Malaki ang utang niya sa pamilya nito. Lalo na sa dalaga. Iniisip niyang kung hindi niya dinala si Elize sa lugar na iyon. Ito sana ang buhay ngayon at hindi siya. Kaya naman para sa kanilang dalawa. Nagporsige siya. Gusto niyang ipakita sa mga ito na hindi naging mali ang desisyon nila na ibigay sa kanya ang puso ni Elize para madugtungan ang buhay niya.

Sa nagdaang limang taon. Ginusto niyang makita ang in ani Elize para sabihin ditong hindi ito nagkamali sa desisyon nito. Gusto niyang sabihin sa ginang na siya ang magpapatuloy sa pangarap ni Elize. At kung may magagawa lang siya para sa mga ito. Sa pagkakaalam niya. Tumanggi ito sa tulong pinansyal mula sa pamilya nila. Sinabi nitong hindi sila tatanggap nang kahit ano mula sa kanila. Dahil para na din nilang pinagbili ang buhay ni Elize.

“Nagustuhan niyo ba ang pagkain?” tanong nang Mayor sa kanila habang kumakain sila. Napadako ang tingin nito kay Elizabeth na nasa tabi ni Sophia. Napansin nitong tila unang tinitikman ni Sophia ang pagkain bago bigyan nang makakakain si Elizabeth.

“Hindi mo ba gusto ang pagkain?” tanong nito kay Elizabeth at Sophia. Bigla namang natigilan ang dalawang dalaga. Napatingin ang lahat sa dalaga maging si Emily ay nadako ang tingin sa dalaga. Napatingin si Elizabeth sa ginang. Bigla siyang kinabahan. Paano kung makilala siya nito at sabihin nang ginang sa mga kasama niya kung ano ang tunay niyang pagkatao.

Hindi naman agad nakapag salita si Elizabeth at Sophia. Nakaugalian nilang kapag nasa ibang lugar sila it will always be the companion of the royal family to taste the food. Before they can eat, dahil sa pag-iingat nang mga ito sa lason.

“Ipakukuha kita nang ibang-----”

“That’s fine.” Biglang agaw ni Alexander. “I am sure she can eat whatever you serve.” Wika nang binata na nakatingin sa dalaga nang matalim.

“Y-yes, Sir. It’s okay. Thank you.” Wika ni Elizabeth saka nagmamadaling kinuha ang kutsara at tinidor sa tabi nang pinggan niya.

“Mayor.” Wika ni James na bumaling sa mayor. Dahil sa biglang pagsalita ni James mapatingin naman ang lahat sa mayor.

“Seems like your daughter and Dr. Alexander knows each other. I am not being nosy, but I know, everyone is here is curious.” Wika ni James.

“Ganoon na nga.” Wika nang ginang. “Si Alexander ang Dating kasintahan nang panganay ko.” Wika nito.

“Pero bakit parang hindi naman magkakilala si Mayor and Dr. Alexander?” tanong ni Summer.

“That’s because I married Emily Three years ago.” Wika ni Dante.

“Hindi na ako nagkaroon nangpagkakataong maimbitahan sa kasal ko si Alexander. Alam kung nagsisimula siya nang bagong buhay niya. I’m sorry Alexander. Hindi---” wika nang ginang na bumaling sa binata.

“No. That’s fine.” Agaw ni Alexander. “I was too busy as well. I am happy to see you again. Pasensya na kung hindi ko kayo nadalaw.” Wika ni Alexander.

“Anong nangyari sa dating kasintahan mo Dr. Alexander? Dahil sa pagkakaalam namin, you are engaged with Dr. Erika and was about to marry her.” Tanong ni Summer na dahilan para matigilan ang lahat at mapatingin sa binata. Si Elizabeth naman ay biglang naalarma dahil sa tanong na iyon ni Summer saka tumingin sa Binata.

“She died five years ago.” Wika ni Laylah saka lumapit sa kanila. “Siguro nakaita niyo yung mga larawan sa living room. That’s my elder sister. She is a doctor just like you. Kung hindi sana siya namatay siguro nag tatrabaho na din siya sa parehong hospital ngayon with Dr. Alexander and they could have been married by now.” Wika ni Laylah.

“I’m sorry.” Wika ni Summer na tumingin sa ina ni Laylah na tila naging malungkot ang mukha nang mabanggit ang tungkol sa anak nito.

“Five years ago, together with Dr. Alexander and other medical them my sister was one of the volunteer doctors sa Costa Estrella.” Wika ni Laylah.

“Costa Estrella?” tanong nang lahat na nagkatinginan.

“It’s a small country, you might not know it. Long story short. She met an unfortunate accident there and died.” Wika ni Laylah. Napansin ni Sophia ang biglang paghawak nang mahigpit ni Elizabeth sa kobyertos.

“Highness.” Mahinang wika ni Sophia saka hinawakan ang kamay nang kaibigan. Alam niyang natatakot ito sa mangyayari, ngayong napag-uuspan ang nakaraan.

“Kuya Alex. Gusto mo bang dalawin si Ate Elize? I mean ang puntod niya. Dito namin inilibing ang mga abo niya.” Wika ni Laylah sa binata.

“Yes. Thank you.”

“Mabuti pa at kumain na kayo. May inihanda kaming seminar para sa mga taong bayan. Kung hindi naman kalabisan bago sana matapos ang araw pwede bang----”

“Yes. We will conduct the seminar for you.” Wika ni Alexander. “Mataas pa ang araw at marami pa tayong pwedeng gawin.”

“Great. Pinatipon ko sa covered court nang lugar na ito ang ilang residente.” Anito.

“Thanks.” Wika nang binata. Matapos mananghalian. Sabays-sabay na nagpunta sa covered court ang mga doctor. Susunod na sana si Elizabeth sa mga kasama nila nang bigla siyang harangin ni Alexander.

“Let’s talk.” Wika nang binata.

“Are you going to---” putol na wika ni Sophia nang tapunan siya nang matalim na tingin ni Alexander.

“Mauna kana Sophia.” Wika ni Elizabeth na nakatingin sa binata.

“But Highness.” Nagdadalawang isip na wika nito saka tumingin sa dalaga.

“I’ll be fine. I want to talk to him as well.” Wika ni Elizabeth saka tumingin sa dalaga. “Go now. I wil be fine.” Napabuntong hininga naman si Sophia saka iniwan ang dalaga kasama si Alexander.

“Nakita mo naman siguro ang kalagayan niya hindi ba?” deresahang wika ni Alexander sa dalaga. “She might not recognize. So, better stay unknown. Huwag mong buksan muli ang Sugat sa puso niya dahil sa pagkawala ni Elize. You literally stole her daughters future, Princess.” Wika nang binata. Ang mga salitang iyon ay tila punyal na tumarak sa dibdib nang dalaga. Lihim siyang napkagat nang pangibabang labi saka nagkuyom nang kamao para pigilan ang mga luhang gustong pumatak sa mata niya.

“Stay discrete until the end of the medical mission. And also tell you lady in waiting to be careful on how she act. Act normal kung ayaw niyong mabunyag kung sino kayo.” Wika ni Alexander.

“One more thing. Don’t talk to Mama Em.” Wika nang binata na akmang tatalikod. Pero tumigil ito at humarap sa dalaga.