The Billionaire's Series 3: CLAYTON SEVILLA

Chapter 9

"You didn't know that your secretary is in my hospital? anong klaseng boss ka wala kang pakialam sa mga empleyado mo!"

"Ha! what are you talking about, pupunta punta ka tas sesermunan mo lang ako what about may secretary!"

"Are you dumb or your just a stupid"

"Hey dude daretsohin mo nga ako hindi yung nahighblood kaagad diyan, pumunta ka lang dito sa office kong nagagalit agad"

"Your secretary!"

"What about her she's taking a three days off so what's the problem with her"

"You didn't know what happen to her!"

"Clayton daretsohin mo na kasi siya kanina pa ako nabibitin ano nga nangyari"

"Manahimik ka diyan di ikaw ang tinatanong ko"inis na sabi ko kay Louise.

" Ano ba kasi nangyari at nanunugod ka at nagagalit agad"

"She's sick you didn't know that"

"Danie is sick! how come did I know it, she ask me a three days holiday sabi niya may importante siyang gagawin kaya kahit kailangan ko siya dito sa kompanya pinayagan ko parin siya. Pero I didnt know that she's sick"

"Eh yun naman pala eh" sabad ni Louise ulit kaya nainis ako at sinigawan ko siya.

"Shut up!"

"Bat napaka highblood nito babatukan ko na to, pigilan mo ako Alex"

"Oops it's okay Louise wag mo na lang siya pansinin parang di ka nasanay, saka Clayton diko alam na maysakit siya wala naman siyang sinabi sa akin"

"Kahit na bakit dimo man lang siya"

tinanong kung okay lang ba siya"

"Fine, sorry dude I didnt know it okay dadalawin ko siya mamaya sa hospital mo"

"Dapat lang!"

"Napaka sungit nito, sabihin mo nga sa amin ni Alex gusto mo parin ba si Danie, wag kang magkaila alam namin na malaki gusto mo sa kanya"

"Never, never ko siyang magugustuhan, noon lang yun nag aalala lang ako sa kanya dahil wala man lang ata nag aalala sa kanyang pamilya"

"Eh bakit kung makapag react ka talo mo pa ang boyfriend or husband na napaka defensive sa girlfriend or asawa niyang may sakit" natatawang sabi ni Louise.

"Manahimik ka diyan at bakit andito ka pa sa maynila dika pa umuuwi"

"Louise tama na kasi yan nahighblood na nga yang tao inaasar mo pa"

"Totoo naman sinabi ko masyado siyang nag aalala sa secretary mo eh ibig sabhin may feelings pa siya sa kanya"

"Bat ba pinagpipi--" agad na tumayo si Alex at hinila ako paupo sa sofa.

Saka siya lumapit kay Louise.

"Sabing tama na yan mapang asar ka din eh umupo ka nga dun, saka ikaw naman Clayton relax your so obvious dude"

"Pinagsasabi niyong dalawa, tigil tigilan niyo ako ah" inis kong sabi sa kanila napailing na lang si Alex sa akin.

"Asus anong tigil tigilan, tumingin ka sa mga mata ko" hinawakan ni Louise ang magkabilaang balikat ko at linapit niya ang kanyang mukha sa akin.

"Damn, Louise how many alcohol did you drink last night your so stingy!"

Agad niya akong binitawan, sabay tumawa si Alex.

"No I didn't!" agad na sabi nito.

"Anong hindi, dimo ba naamoy sarili mo"

inis na sabi ko umalis ako sa tabi niya.

"Louise parang nag iiba ka na ata ngayon panay na ang inom mo tapos kahapon nakita kita kung sino sino ang mga kasama mong mga babae"

"What! tama ba yung narinig ko na sinabi ni Alex Louise!"

"Hindi ah, baka hindi ako yun baka mali ka lang ng nakita Alex, saka teka nga lang bat ako ang topic niyong dalawa nakalimutan mo na si Danie"

"Oh yes, I need to go back, sige mauna na ako sainyo" paalam ko sa kanila.

"Wait dude sasabay na ako saiyo" sabi ni Alex sa akin.

"For what?"

"Para matignan ang secretary ko, nakalimutan mo na ba kaya, kaya ka nga pumunta dito para pagalitan ako"

"Oh, sige lets go, wait Louise"

"Sige na umalis na kayo at uuwi na din ako para makatulog"

"Who told you that your going home"

"It's me!sino pa nga ba"

"Come with us now" hinila ko siya palabas ng office ni Alex.

"Wait dude di ako sasama anong gagawin ko dun"

"Sumama ka na, kala mo makakaligtas ka sa kanya, wala ka rin naman magagawa"

"Ayaw ko, uuwi ako at matutulog"

"No you are coming with us"

"Wait! are you sure"

"Yes I'm sure!"

"Hey dude, let me go first!"

"Sumama ka na lang kasi"

Wala rin naman siyang nagawa kundi sumama sa amin ni Alex.

Pagdating namin sa hospital, pinagtitinginan kaming lahat.

"What are you guys looking for! inis na sabi ko.

" Grabe ang gwagwapo parang mga artista"

"Hindi para silang hollywood stars!"

"Para silang mga korean oppa grabe"

Mga naririnig ko sa paligid ko, natawa na lang si Alex.

"Umiikot ang paligid Clayton, may lindol ba" sabad ni Louise.

"What the hell, are you still drunk" inis na sabi ko.

"May lalabas dude, gumagalaw ang buong paligid"

"Hey Louise, dont do that here papatayin kitang hinayupak ka"

"Wait Louise, pigilan mo yan" sigaw sa kanya ni Alex.

"Daretso mo yan sa office ko bilis"

Kaya agad na inalalayan siya ni Alex papuntang office ko.

"Are you okay now, ang lakas ng hang over mo naparami ka ata ng inom, here drink this coffee para mahimasmasan ka bilisan mo, mamaya dadating na si Clayton sige ka sermon nanaman aabutin mo sa kanya"

"Kasalanan niya at dinala niya ako na dapat nagpapahinga ako"

"Kasalanan ko pa ngayon na nagkaganyan ka" inis na sabi ko.

"Dude can you stop shouting at me para kang si mommy, I want to sleep can I sleep please dude"

"Fine, sleep now, Alex you want to see her samahan kita iwan mo muna yang baliw na yan diyan"

"Okay dude, dito ka lang Louise, magpahinga kana lang wag yung kung saan saan ka nanaman lumulusot"

"Fine just go alam niyo, kayong dalawa mas malala pa kayo sa mommy ko, mag sialis na nga kayo leave me alone"

"What a crazy man, lets go Alex"

Pinuntahan namin si Danie sa kanyang kwarto, kagagaling ko lang naman dun para tignan siya. Buti na lang wala na siyang lagnat.

Pagpasok namin sa kwarto, biglang nanahimik ang mga nurse at si Jhony na andito sa kwarto.

"Whats happening bat kayo nagulat at natulala diyan"

"Kasi doc!" sabi ni Ana.

"What!" inis na sabi ko.

"Doc kasi yung pasyente" sabad din ni Jhony.

"Danie is not in her bed dude" sabi ni Alex, kaya napatingin ako kaagad sa kama niya, wala na nga siya dun.

"What! where is she!" inis na sabi ko.

"Andito lang siya kanina doc nung bumalik kami wala na si miss Danie"

"Bakit siya nakaalis diba sabi ko bantayan niyo siya"

"Eh nalingat lang naman kami saglit doc nawala na agad"

"Are you guys serious, hanapin niyo siya ngayon din pag di siya nabalik dito kayo malilintikan sa akin!"

"Relax dude baka nag banyo lang or nagpahangin masyadong mainitin ang ulo mo"

"They're not doing their job properly, and this girl ginagalit niya talaga ako"

"Hey where are you going!"

"Hahanapin ko siya at ibabalik rito sa hospital!" kaya wala na akong ginawa kundi hanapin siya pero ng napanood namin siya sa cctv nakalabas na siya ng hospital. Uminit talaga ng husto ang ulo ko sa ginawa niya how can she do this she really make me worried about her.

***Danie Pov***

Mahilo hilo pa ako ng makarating ako sa hospital kung saan naroon ang anak ko diko na maantay na palabasin ako ni doc Clayton at parang wala siyang balak na paalisin ako kaya ako na gumawa ng paraan para makaalis ako sa hospital niya. Tinungo ko kaagad ang kinaroroonan ng anak ko napakapit pa ako sa may pintuan dahil nanghihina pa ako. Pero mas iniisip ko parin ang kalagayan ng anak ko dahil isang buong gabi ko siyang di nakita. Ni hindi ko siya nakamusta dahil diko naman alam kung nasaan ang celpon ko.

Pagbukas ko ng pintuan halos hihimatayin na ako buti na may agad sumalo sa akin.

"Oh my god, Girl anong nangyari saiyo bakit ganyan itsura mo namumutla ka at hinang hina ka saan ka ba nagsusuot kahapon pa kita tinatawagan dika sumasagot hanggat dina kita makontak. Halika dito umupo ka muna at uminom ng tubig"

"Kamusta ang anak ko Rica" agad akong tumakbo sa kama kung saan siya nakaratay.

"Ayusin mo nga muna sarili mo halos di kana makatayo"

"Asan ang anak ko Rica bakit wala siya dito" umiiyak na sigaw ko, habang hawak hawak ko ang aking ulo sa sobrang sakit.

"Nilipat siya sa icu dahi---"

"Dahil ano, ano! Rica! anong nangyari sa anak ko"

"Ang hina na ng heartbeat niya girl kanina kala ko nga iiwan na niya tayo kaya kita hinahanap"

"Ano, anong sabi mo!" natumba ako at bumagsak ako sa sahig kasabay ng paghina ng buong katawan ko.

"Girl okay ka lang!"

"Ang anak ko, okay lang siya diba, Tantan anak, Tantan! andito na si nanay Tantan nak kapit ka naman paano na ako pag tuluyan mo na akong iwan diko kakayanin na mawala ka sa akin anak!"

"Teka saan ka pupunta!"

"Pupunta ako kay Tantan, pupunta ako sa anak ko kailangan niya ak---"

"Daniiiieee!!!!"

Kasabay ng pagsigaw ni Rica sa pangalan ko pagkawala ng aking ulirat parang guguho ang mundo ko para akong nawalan ng lakas unti unti dahil sa kalagayan ng anak ko.

"Hay salamat sa wakas gising ka na girl akala ko di kana magigising"

"Nasaan ako"

"Andito ka sa hospital siyempre!"

"Nasaan si Tantan ang anak ko nasaan kailangan ko siyang makita"

"Magpahinga ka muna tatlong araw ka din na walang malay dahil muntikan ka ng napulmunya, kailangan mong magpahinga"

"Alam mo bang sinasabi mo, paano kong maatim ang magpahinga kung yung anak ko nasa bingit na ng kamatayan tapos sasabihin mong kailangan kong magpahinga alam mo ba sinasabi mo"

"Naintindhan kita pero kailangan mo rin magpalakas para sa anak mo"

"Asan siya kailangan ko siyang makita tatlong araw akong walang malay ano nangyari sa anak ko ano na Rica!"

"Huminahon ka baka mabinat ka!"

"Wala akong pakialam ang mahalaga sa akin ang anak ko!"

"Girl teka lang!".

"Kailangan kong makita ang anak ko kailangan ko siyang puntahan!"

Biglang nagbukas ang pintuan, at may pumasok na isang doctor na pamilyar sa akin ang itsura.

Nagulat ako ng papalapit na ito sa akin.

"Why are you keep shouting, at nag pupumilit makaalis nung isang araw tumakas ka dito sa hospital ko kahit di ka pa magaling! are you crazy alam mo bang kailangan mong magpagaling"

"Wala akong pakialam doc kailangan ko ng umalis bakit andito nanaman ako sa hospital mo!"

"Because you need to treat, can you please stay calm, saka why are you keep saying, anak!! bakit may anak ka na ba ng diko alam!" di ako kaagad nakaimik sa sinabi niya. Pero wala akong pakialam kahit malaman pa niyang may anak ako ang mahalaga sa akin ang anak ko.

" Are you married? "

" Wala ka na dun kung may asawa ako oh wala aalis ako ngayon din dito"

"Dika aalis dito hanggat di ka pa gumagaling!"

"Dimo ako naintindihan kailangan kong umalis"

"For what! bakit atat na atat kang umalis, totoo ba talagang may anak ka dahil nasa labas pa ako ng pintuan ng kwarto mo naririnig ko ang salitang anak.Magsabi ka nga ng totoo do you have a child"

"Wala ka na dun kung meron man akong anak wala akong pkialam ang kailangan ko ay makalabas dito kailangan ako ng anak ko parang awa mo na masama ang kalagayan niya gusto ko siyang makita bago pa mahuli ang lahat dahil ikamamatay ko pag diko siya makita ngayon parang awa mo na"

"Your lying!" sabi nito habang seryosong nakatingin sa akin.

"Di ako nagsisinungaling may anak ako at may malubha siyang sakit, bakit ba ako nagpapaliwanag saiyo kailangan ko ng umalis ano ba"

"Girl huminahon ka"

"Roda tulungan mo ako kailangan kong makita ang anak ko!"

"Wag kang mag alala sa anak mo makikita mo rin siya pero kailangan mong ipahinga ang sarili mo"

"Hindi pwede, bakit ba di niyo ako maintindihan!"

"Di talaga kita maintindihan,bakit kailangan mong itago na may anak kana"

"Diko kailangan magpaliwanag saiyo oh kahit kanino!"

"Fine your not going anywhere you stay here hanggat wala akong sinasabi" saka siya tumalikod at umalis.

"Teka lang palabasin mo ako rito!" pero daretso lang siya at di man lang niya ako tinapunan ng tingin.

"Girl!"

"Rica ang anak ko tulungan mo ako makalabas please"

"Sabi ko naman saiyo wag kang mag alala sa anak mo okay nga lang siya"

"Paanong naging maayos ang anak ko di na nga siya nagigising sa pagkaratay niya paano mo nasabing okay lang siya"

"Maniwala ka okay na ang anak mo bat ako magsisinungaling saiyo"

"Totoo dimo ako niloloko, baka niloloko mo lang ako para gumaan ang pakiramdam ko"

"Totoo nga kailan pa ako nagsinungaling saiyo"

"Kung totoong sinasabi mo gusto kong makita si Tantan"

"Siyempre wala siya dito nasa hospital parin siya sa kabila wala dito"

"Ano, pero bakit ako nandito"

"Pinakuha ka lang naman ng gwapong doctor na yan girl"

"Tapos naiwan si Tantan dun, paanong naging okay na ang anak ko Rica paano!"

"Sabi ng doctor ni Tantan may donor daw na dumating at eksato sa anak mo at nagkamatch, that time yung donor na yun naghahanap siya ng matutulungan. Ang swerte ng anak mo dahil siya lang ang nagmatch sa taong yun. Para talaga sa anak mo yun girl, that time agad na schedule ng doctor ang operation ng anak mo at naging successful ang bone marrow transplant para kay Tantan"

"Dika ba nag adik, totoo ba yang sinasabi mo di basta basta makahanap ng donor"

"Totoo nga ano ka ba, pag okay ka na ngayon pupuntahan na natin bukas ang anak mo, kasi ngayon nasa icu parin siya. Bukas ililipat sa bago niyang room kaya wag ka ng mag aalala natupad na ang pangarap mo sa anak mo at mabubuhay na din ng normal si Tantan"

"Hindi nga dimo ba ako pinaprank dahil gusto mo lang akong wag magpanic at umiyak"

"Totoo nga mukha ba akong nagbibiro, bukas na bukas pupunta na tayo sa anak mo okay kaya relax kana girl. Kailangan magsave ka ng energy mo para makita ang anak mo bukas"

"Totoo, salamat sa diyos magiging normal na din ang anak ko makakamit na rin niya ang pangarap niya sa buhay"

"Oo totoong totoo magpalakas ka okay para naman may lakas kang makita ng anak mo"

Niyakap ko kaagad ang kaibigan ko, di pa ako kaagad nakumbinsi. Halos maglulundag ako sa tuwa ng pinakita niya ang larawan ni Tantan na nasa icu at mukhang okay na ang anak ko. Di ako makapaniwala, tinatanong ko kung sino ang naging donor ng anak ko kay Rica. Di niya rin daw alam dahil di naman daw sinabi ng doctor na nag opera kay Tantan kung sino siya. Pero kahit na ganun di man siya nagpakilala laking pasalamat ko sa kanya kung sino man siya. Binigyan niya ng bagong buhay at pag asa ang anak ko at tatanawin ko ng utang na loob buong buhay ko sa pagbigay niya ng bagong buhay sa anak ko. Kaya kumalma ako ng malaman ko na ayos na ang kalagayan ng anak ko,inaantay ko talaga ang bukas para makita ko na siya.

Kinabukas, pinayagan na akong lumabas ng mga doctor, sobrang saya ko dahil makakalabas na ako sa hospital.

"Makakalabas na kayo, papirmahan na lang po mga ito" sabay abot sa akin ng nurse ang mga papers. Agad ko itong kinuha at pumirma ako kaagad.

"Pwede na kayong lumabas" sabi ng isang doctor. Pero palingon lingon ako sa paligid parang may hinahanap ang mga mata ko.

"Ano ba tinitignan mo diyan, halika na alis na tayo"

"Kasi--" sabi ko.

"Hinahanap niyo ba si doctor Clayton, wala siya pumunta siya sa isang hospital niya sa cebu kahapon pa. Binilin ka lang niya pala sa akin ako pala ang doctor na nag asikaso saiyo, ako pala si Doctor Jhony"

"Oh diko siya hinahanap, salamat pala halika na girl alis na tayo"

"Oh sige bye pogi"

"Ano ka ba halika na inaantay na tayo ni Tantan bilisan mo na"

Mabilis kaming naglakad ni Rica, hanggang may humarang sa dinadaanan namin.

"Wait!" saka niya hinawakan ng mahigpit ang braso ko.

"Teka nasasaktan ako, sino ka ba!" tumingin ako sa kanya. Kumulo agad ang dugo ko ng makita ko kung sino ang humarang sa amin.

"Bitawan mo ako doctora, nagmamadali ako saka pwede ba bitawan mo ako"

"You, ayaw ko ng umaaligid ka kay Clayton, alam mo bang she doesn't like a gold digger girl like you, stay awat from him, at wag na wag ka ng bumalik dito naintindhan mo"

"Aba'y sino ka para pagbawalan ako, saka wag kang mag alala di ako intrisado sa kanya. Baka dimo pa alam doctora na siya lang naman ang patay na patay sa akin, kahit tanong mo pa sa kanya, halika na girl"

"What did you say!" galit nitong sabi.

"Wala, maganda ka sana bingi ka naman" sabi ko saka kami tumalikod ni Rica.

"Don't you ever come back here!"

" Sure, dina talaga kami babalik dito, oh pero baka magbago ang isip ko"sabay tinawanan ko siya. Kita sa mukha niya ang inis sa akin.

Masaya akong umalis hospital ni doc Clayton agad na dumaretso ako sa hospital kung saan naroon ang anak ko.

"Doc nasaan ang anak ko!"

"Nasa kwarto na ho siya kalilipat lang namin sa kanya kasi stable na ang kalagayan niya. Kailangan lang niya magpahinga ng husto, kanina nagrerespond na ang kanyang katawan it's means this is a good sign na stable na ang kalagayan ng anak niyo. Swerte parin ang anak mo at may kamatch siya na dumating sa araw na yun. Kaya wag na kayong mag aalala misis gagaling na ang anak niyo"

"Salamat doctor maraming salamat malaking pasasalamat ko sainyo"

"Wag kayo sa akin magpasalamat kundi sa taong nagbigay ng pangalawang buhay sa anak niyo"

"Doc gusto ko sana siya makilala at personal na mapasalamatan"

"Naku misis yan ang di pwede mahigpit niyang sinabi na walang magsasabi kung sino siya"

"Naintindhan ko doc balang araw makikilala ko rin siya"

"Sige misis mauna na ako sainyo, pwede niyo ng makita ang anak niyo, saka misis dito siya mag magpagaling ng isang buwan. Kailangan maobserbahan siya twenty four hours we make sure na bago siya lalabas dito ay magiging maayos na ang kalagayan niya"

"Salamat doc, maraming maraming salamat"

"Sige mauna na ako babalikan ko ulit mamaya para matignan ang anak mo"

"Salamat talaga doc"

Agad kong pinuntahan ang anak ko sa loob ng kwarto. Maluha luha kong siyang nilapitan, di ako makapaniwala na magiging okay na ang anak ko. Lumapit ako sa kanya saka ko siya dahan dahan na niyakap.

"Anak dininig na ng panginoon ang lagi mong dinadasal sa taas, magiging okay na ang lahat normal na ang magiging buhay mo. Salamat anak at dimo ako iniwan salamat anak magpagaling ka, excited na si nanay na makasama ka,Mahal na mahal kita anak salamat at andito ka parin sa tabi ko at dimo ako iniwan anak"Naiyak ako sa sobrang tuwa habang yakap yakap ko ang aking anak.