Chapter 17
3816 Words
"Welcome back doc"
"Kamusta dito, wala bang naging problema?"
"Wala naman kamusta ang punta mo sa ibang bansa doc"
"It's fine, I'm going to my office now and dont disturb me I have something to do"
"Sige doc"
"Ah Jhony this few days how are you"
"Okay lang doc, I'm working hard"
"Good, see you around ".
Galing palang ako sa ibang bansa bumisita ako sa isa sa mga hospital ko dun, may konting problema kasi basta umalis na lang ako papunta doon parang wala ako sa sarili.
"Kamusta na kaya siya,oh boy your really inlove to that girl" natawa na lang ako sa sarili ko.
Pagpasok ko sa aking office tinanggal ko muna ang aking coat saka ko hinagis sa sofa. Nagtimpla muna ako ng kape at umupo sa aking swivel chair binuksan ko muna ang aking loptop at nirereview ang mga sakit ng mga pasyente.
"This quit a lot"
Abala ako sa pagrereview sa mga ito, nakailang kape na rin ako.
Biglang may kumatok sa pintuan.
"I told you guys don't disturb me"
"It's me Doctor Solomon"
"Come in" sinandal ko ang aking likod sa aking upuan. "Anong problema doctor Solomon bat ka nandito"
May nilapag siyang puting envelope sa aking mesa.
Wala akong imik na pinulot at binuksan.
"What is this, is this a joke" natawang sabi ko saka ko ulit hinagis sa mesa ko ang sulat na galing sa supreme court.
"This is a serious matter doctor Sevilla this is not a joke kung di pa tayo kikilos masisira ang hospital na to because only that intern doctor"
"Doctor Solomon watch your mouth, diba pinaliwanag ko na sainyong lahat its not Jhony's fault"
"Para matapos na to bakit di na lang siya humingi na tawad sa pamilyang yun, at sinabi mo pang ikaw ang bahal dito pero hanggang ngayon dipa naayos"
"Are you questioning me?"
"Doctor Sevilla concern lang naman ako sa kahihinatnan ng hospital na to"
"Fine just go and I will handle it, busy lang ako itong nakaraang araw kaya diko naasikaso but now I will solve it"
"Doctor Sevilla!".
"I said I will handle it" tumayo ako saka kinuha ang akin coat at susi at lumabas ng aking office, bago ako lumabas liningon ko muna siya.
"Don't worry to much" saka ako tuluyang umalis kita naman sa mukha niya parang walang tiwala sa akin at alam kong di parin sila naniniwala na ako ang nagmamay ari sa hospital na to ang alam lang nila ay si daddy ang nagmamay ari nito.
Mabilis akong naglakad ng makasalubong ko si Jhony, bawat lalakaran ko hinaharangan niya ako.
"What's wrong with you" inis na sabi ko
"Doc ako na ang bahalang makiusap sa pamilya na yun pasensya na ako naman ang punot dulo nito, nadamay pa ang hospital pasensya na doc"
"Move, I said move!"
"Sorry doc pero ako na ang tatapos dito"
Tinignan niya ako, saka inagaw ang hawak kong sobre.
"Stop right there, Jhony!!"
Napatigil siya pero, agad din siyang umalis na mabilis palabas ng hospital. "Damn! this idiot!" agad ko siyang sinundan sa labas. Nang maabutan ko siya, inis ko siyang tinignan.
"Wag mong antayin na magalit ako saiyo Jhony, alam mo naman masama ako magalit, now come with me and drive the car I'll go with you" binato ko sa kanya ang susi.
"Doc!"
"Are you not coming?"
"Papunta na ho doc, antayin mo ako"
"Go that direction"
"Sige doc, saan ba tayo pupunta?"
"Diba gusto mo pumunta sa pamilya na yun, let's go together to resolve this problem para matapos na"
"Kaya ko naman to doc mag isa madadamay lang kayo"
"Are you serious Jhony baka ikaw pumunta dun at pagbalik mo ang mata mo na lang ang walang latay"
"Kakausapin ko sila doc
"Kakausapin, sigurado ka I don't trust you anymore, just drive ako na ang bahala diyan sa problema ng hospital just relax
"Ayaw ko lang na madamay pa kayo"
"Ano pa magagawa mo eh nadanamay na nga, just drive bilisan mo and go to your dad house"
Bigla niyang tinigil ang sasakyan.
"What the fvck!!"
"Doc seryoso ka pupunta ka talaga sa mansion nga mga Torres"
"Oh bakit gulat na gulat ka!"
"Doc dimo alam ang sinasabi mo, ako na ang pupunta mag isa dun"
"Bakit are they a gangster or mafia or something"
"Parang ganun na nga baka dika makalabas ng buhay pag pumunta ka dun kilala ko sila twenty five years akong nanirahan dun kaya alam ko doc"
"Dont worry I will handle this just focus in driving"
"Pero doc di ako nagbibiro"
"Me too, I'm serious kaya mag drive kana at pumunta sa bahay na yan bilisan mo at may trabaho pa akong babalikan"
"Pero doc"
"Just do it what I said Jhony"
Di na siya nagsalita at nag drive na lang siya ulit papunta sa mansion ng mga Torres na kanyang pamilya. Kitang kita ko sa kanya ang pag alala.
"Don't worry nothing will happen with me and you just relax"
Tanging ngiti ang kanyang ginanti sa akin. Agad niyang hininto ang sasakyan sa harap ng malaking bahay.
"Is this their house?"
"Oo doc" bumaba ako agad.
"What are you doing"
"Baba na doc" napailing ako at nag door bell. Agad naman na may nagbukas sa malaking gate.
"Sino po sila?"
"Paki sabi Doctor Sevilla is here"
"Oh kayo pala si Doctor Sevilla, kanina pa kayo inaantay sa loob pumasok po kayo doctor Sevilla"
"Oh salamat, Jhony halika na"
"Ay sir Jhony andito pala kayo"
"Halika na Jhony"
Pumasok kami sa loob, hanggang sa sala, nagulat lang ako ng makita ko si Jewel na na kausap ni misis Torres.
"Madam dumating na po sila"
"Okay umalis kana" utos nito sa katulong niya, napalingon si Jewel.
"Clayton? what are you doing here"
"Ako sana ang magtanong, why are you here" nagtataka akong tanong sa kanya.
"I was trying to solve this matter akala ko kasi dika pa babalik"
"What!" gulat na sabi ko.
"Oh he is your Fiance"
"Yes tita he is my fiance, Clayton okay na ang lahat wala ng problema, the only thing we can do is kick him out at the hospital yan kasi ang hiling ni misis Torres, di naman siguro masama kung paalisin mo na siya sa hospital diba and he is only a intern right" na trigger ako sa sinabi niya kaya masamang tinignan ko siya, aware naman siya na galit na ako sa mga kasinungalingang pinagsasabi niya tungkol sa amin. Pero hinayaan ko na lang para di siya mapahiya.
"Please seat down" yaya sa akin ni misis Torres, ngumiti lang ako. Tapos si Jhony nasa likod ko lang na nagtatago.
"And you why are you here at my home, diba sinabi ko na wag na wag kang tutungtong sa pamamahay na to"
Napatingin ako kay Jhony, pero di parin ako umiimik at pinakikiramdaman ko lang sila.
Nagulat lang ako ng agad na humarap si Jhony at lumuhod sa harap ng step mom niya na nakayuko.
"Pasensya na po mam sa nangyari at sa anak niyo kasalanan ko po lahat ako na lang po parusahan niyo wag lang niyo idamay ang hospital gagawin ko po ang lahat para di na kayo magdemanda"
"Jhony what are you doing!" sigaw ko sa kanya tinignan niya lang ako.
"Okay lang doc ako na ang bahala"
"Clayton its okay nakausap ko naman na si misis Torres about this pumayag naman na siya, pero wala na tayong pakialam kung anong gagawin niya diyan sa intern na yan"
"Shut up!" galit na sigaw ko sa kanya.
"Doctor Sevilla, wag kang makialam, at ikaw walang kabayaran sa pananakit mo sa anak ko, oh di sapat ang pag alis mo sa hospital na yun. Gagawin mo ang lahat diba, nagbago na pala isip ko pwede ka ng tumungtong sa bahay na to, pero bilang isang katulong na dapat nararapat saiyo, di bagay saiyo ang maging doctor mas nababagay sa kagaya mo ang isang tagalinis ng banyo kagaya ng ng nanay mo. Kung tatanggapin mo ang offered ko saiyo kakalimutan ko ang lahat, kung dika susunod baka dika makalabas ng matino sa bahay na to, kagaya ng nanay mong malandi!"
" Enough! this is to much, misis Torres! wala akong pakialam sa family affair niyo pero ganituhin mo ang tao ko this is not acceptable you know that"
"Ipagtatanggol mo pa tong hampas lupa na to baka gusto mo madamay oh mawalan din ng trabaho sa hospital na yun at gusto mo siyang damayan"
"Clayton wag ka ng makialam hayaan mo na sila basta tapos na ang isyo na to labas na tayo dito"
"Shut up Jewel, I don't need your help to resolve this problem, I can handle it by my self without you"
"Pero Clayton, wag na tayo makialam, ah misis Torres pasensya na wag niyo na lang siya pansinin, we're going now"
"No Jewel, Jhony tumayo ka diyan ngayon din!"
"Doc please lang umalis kana ako na ang bahala dito wag ka ng makialam pa madadamay ka lang"
"You have a gut to fight with me doctor Sevilla are you sure na kaya mo ang family Torres"
"Misis Torres I don't know you and your family at lalo ng wala akong pakialam sainyo the only I concern is my people. Pumunta ako dito for your husband not you"
"Sorry but he is my people now he belong to this house for our house boy, ang dapat mong gawin ay wag ng makialam para dika madamay lalo na sa pipityugin na doctor na kagaya niyo"
"Clayton lets go" yaya sa akin ni Jewel.
"Don't touch me!" sigaw ko sa kanya.
"Doctor Clayton!" mahinang sabi ni Jhony. Hinila ko siya patayo saka ko siya tinulak sa gilid.
"Misis Torres, baka di mo rin ako kilala pipityugin man ako, pero kayang kaya ko kayong palubugin kahit anong oras"
Natawa siya ng malakas.
"Nagpapatawa ka ba!"
"No I'm serious, I'm warning you don't you ever touch Jhony, or else malalaman ng buong mundo na pumatol yang kagalang galang na asawa mo sa isang katulong lang at ang masaklap nagbunga pa baka gusto mong ipakilala ko siya na isa rin siyang taga pagmana ng Torres Family dahil mas bagay naman sa kanya ang taga pagmana kaysa sa anak mo. Don't try me misis Torres, you don't know me who I am baka magulantang ka kung malaman mo kung sino ako, Let's go Jhony"
"How dare you to threaten me, kilala mo ba kung sino ang binabangga mo"
"Actually I didnt know you, as I said you didn't know me also kaya parehas lang tayo, let's go"
"How dare you, don't you ever do that pagsisihan mo to"
"Then don't you ever touch my people"
Saka kami Tumalikod ni Jhony.
"Kung sa alam niyo makakalabas kayo ng buhay dito nagkakamali kayo dont try me" Nagsilabasan lahat ang mga tao niya sa harap namin na may mga dalang baril, biglang hinawakan ni Jhony ang likuran ko sa takot.
"Tignan ko lang kung saan ang tapang mo, infairness kaw palang nakita kong taong kumalaban sa akin and its very interesting, pero ang kagaya mo lang naman ang sisira sa repotasyon ng pamilyang to mas mabuti pa mawala ka na lang ng tuluyan"
"Clayton please wag ka ng makialam dito hayaan mo na sila let's go"
"Jewel go first" utos ko sa kanya.
"Walang lalabas sainyo lahat dito, mamatay ang lalabas"
Napangisi ako sa sinabi niya,galit siyang lumapit sa akin.
"Wow, amazing di man lang kita nakitaan ng takot, may gana ka pang ngumiti, I like your attitude you want to work with me your very interesting guy, you even threatening me"
Pero tinalikuran ko lang siya at nagtangka kaming lalabas pero hinarangan kami at tinutukan ng baril napasigaw pa si Jewel.
Tumawa ng malakas si misis Torres at nilapitan ako ulit.
"I told you di kayo makakalabas ng buhay dito, Ano napag isipan mo na ba ang offer ko to work with me, pag pumayag ka makakaligtas tong dalawang to"
"Work, I don't need that I have work already"
"Then die! sige kunin sila at patayin, I give you already a chance pero sinayang mo" tumawa ako at binalingan ko siya. Agad na hinawakan ko ang kanyang leeg at sinakal.
"Try me then dahil kayang kaya din kitang patayin sa harap ng mga tauhan mo, mauuna ka munang mamatay kaysa sa amin"
"Wha--t ar--e you doing, bitawan mo ako, kayo anong ginagawa niyo help me"
"Isang maling hakbang niyo lang mamatay tong amo niyo, kung may baril sila I have one too" nilabas ko din ang baril ko saka ko tinutok sa kanya ng binitawan ko siya.
"I know to kill people too, at parang ikaw ang mauunang mapapatay ko, misis Torres. I told you dimo ako kilala kung sino ako and you are nothing compared to me" Pinaputukan ko ang tabi niya ng walang alinlangan,napasigaw siya ng wala sa oras dahil sa takot.
"That's enough, anong kaguluhan to!" agad na dumating ang asawa niya na si Mister Torres binaba ko kaagad ang aking baril. Tumakbo siya sa kanyang asawa na takot na takot.
"I was trying to visit your residence peacefully mister Torres but look your wife what he did to your visitors"
"Honey he almost kill me that bastard!"
"Shut up, baliw ka talaga dika nag iisip sa mga pinaggagawa mo, doctor Sevilla mali naman atang tutukan mo ng baril ang asawa ko, na walang kalaban laban"
"Mister Torres, pumunta ako dito ng maayos para makipag usap saiyo pero ito rin ang sasalubong niya he almost kill us so what expecting me to do not to fight I'm not like that"
Galit niyang tinignan ang kanyang asawa.
"Go to your room, mag usap tayo mamaya at kayo magsibalik kayo sa trabaho niyo" utos nito.
"So mister Torres are we good now, pwede na kaming umalis"
"Honey di sila pwedeng umalis ng ganun ganun lang and also he threatened me!"
"Shut up I said go your room, sige doctor Sevilla pwede na kayong umalis regarding pala sa gulong ginawa ng anak ko pag pasensyahan mo na I will call my lawyer to handle this thing"
"Good, then wala na tayong problema sige salamat mauna na kami"
"Sige pag pasensyahan mo na lang ang asawa ko sa ginawa niya"
"It's fine, pero bantayan mo yang asawa mo she's quit crazy" saka ako tumalikod paalis.
"Wait, Jhony nandito ka naman na why you can join us for lunch para makapag usap tayo"
Di nakaimik si Jhnoy na nakayuko lang ito sa harap ng kanyang ama.
Hinawakan ko ang kanyang ulo para itaas.
"Lift your head idiot, bakit ba lagi kang nakatingin sa baba"
"Hmm pasensya na po, pero marami pa akong trabaho sa hospital sa susunod na lang"
"Andito ka na lang din, why not now, I really want to talk to you pero lagi mo akong nirereject"
"Busy lang talaga ako, sige mauna na po kami halika na doc"
Sumunod na lang ako sakanya, ng makalabas na kami sa bahay nila. Agad na hinawakan ni Jhony ang kanyang dibdib at huminga ng malalim.
"Napaka takutin mo kaya ka ginaganyan" sabi ko sa kanya, at yumuko nanaman na parang basang sisiw.
"Haisss, what the hell, stop looking like that idiot" inis na sabi ko.
"You know Clayton this is all his fault" inis na sabi ni Jewel.
"Oh your still here akala ko nauna ka ng umalis, at sino ba kasi nagsabi na pumunta ka dito, nextime Jewel wag kang makikialam sa problema ng problema ng iba, you know I really hate that behaviour"
"Di makikialam so what are you doing for now, di ba yun pakikialam"
"Wala kang karapatan na questionin ako dahil nadawit ang hospital ko dito and thats my fault kaya wag kang makikialam kung wala ka naman alam naintindhan mo"
Agad akong sumakay sa drivers seat para mag drive.
"Jhony are you not coming?" agad naman siyang sumakay pero inunahan siya ni Jewel sumakay sa harap kaya sa likod na lang siya sumakay.
"What are you doing?" tanong ko sa kanya.
"Ihatid mo ako, saka takot na takot rin ako, can you please let me ride to your car tutal sa hospital din naman ang punta nating lahat"
dina lang ako umimik at pinaandar ko na lang ang sasakyan papunta sa hospital.
****Danie Pov****
Di talaga ako maka get over sa ginawa ng babaeng yun sa anak ko kahapon.
Tuwing naalala ko siya tumataas talaga ang dugo ko sa kanya. Kaya ngayon kahit may trabaho ako nagpaalam ako kay sir Alex na may pupuntahan lang ako saglit babalik din ako mamayang hapon buti na lang pumayag siya dahil wala naman masyado gagawin.
Tinungo ko ang hospital kung saan siya nagtatrabaho.
"Magtotoos kami talaga ng babaeng yun ngayon" inis na sabi ko. Biglang naalala ko si Clayton, napangiti ako nabuo ang plano ko para makaganti sa babaeng yun. Kaya mabilis akong sumakay ng taxi para makarating ako dun.
Pero napaisip ako, ano ba talaga ang relasyon nila dati ni Clayton bakit sinasabi niya na Fiance niya.
"Ano ba pakialam ko sa kanila, ang concern ko lang dito ay yung anak ko wala ng iba"
Nang makarating na ako sa pupuntahan ko agad akong bumaba, mabilis akong lumakad papunta aa harap ng hospital.
Nakapameywang akong humarap sa harapan ng hospital.
"Lagot ka talaga sa akin babae ka"
"Excuse me" napalingon ako kaagad sa likod ko.
"Ano po yun" tanong ko kaagad.
"Nakaharang ka sa dinadaanan" masungit na sabi niya sa akin. Agad naman akong nagpagilid.
"Pasensya na" sabi ko.
Papasok na sana ako sa loob pero, nahagilap ng mga mata ko ang isang babae na bumaba sa kotse. At sinundan pa ng isang lalake na pamilyar sa akin.
Agad na hinawakan ko ang aking dibdib habang nakatingin ako sa kanila. Mabilis akong nagtago sa mga malalaking halaman para di nila ako makita.
Kitang kita ko na niyakap niya si Clayton at hinalikan sa pisngi. Diko alam ang gagawin ko bakit parang ang sakit, nasasaktan ako ng diko maipaliwanag halo halo ang nararamdaman ko.
"Bakit ako nasasaktan, di pwede to pumunta ako dito para sa anak ko hindi sa taong yan, at bat ako nagtatago para saan di naman siya ang pinunta ko dito"
Pero diko maiwasang tignan sila, galit at sobrang inis ang nararamdaman ko sa babaeng yan gusto ko siyang sugurin at ingudngud ang pagmumukha niya sa sahig. Hanggang sa parang nilamon na ako ng selos wala na tuloy akong lakas ng loob na lapitan sila. Nung muli ko silang tignan wala na sila pati ang kotse. Napabuntong hininga ako, lalabas na sana ako sa pinagtaguan ko ng biglang may kumalabit sa balikat ko.
"Aayyy kabayo!" gulat na sigaw ko.
Napahawak ako sa aking dibdib sa gulat.
"Grabe ka naman makakabayo, may kabayo ka bang nakitang ganito ka gwapo nakaka hurt ka ng feelings ah"
"Gago! nanggugulat ka eh, nakakainis, ano ba kasi ginagawa mo dito"
"Ako sana ang magtatanong eh anong ginagawa mo rito at nagtatago ka pa diyan tinitignan mo ba sina Clayton at Jewel, at mukhang selos na selos tayo diyan ah"
"Tumahimik ka nga, namumuro kana talaga Louise ah, aalis na ako"
"Bakit ka aalis diba si Clayton ang pinunta mo dito, saka selos na selos ka kaya kitang kita ko kanina pa, naputol na nga yang sanga ng halaman dahil pinaggigilan mo oh"
"Hindi ah, naku tumigil ka nga diyan Louise wag mo ako iniinis aalis na ako napadaan lang ako"
"We di nga, teka tawagin ko siya"
"Louise wag!"
"Clayton! Clayton andito si--" agad kong tinakpan ang bunganga niya.
Pero huli na ang lahat nakita na niya ako at papalapit na siya sa amin.
"Louise tatadyakan na kita, kainis ka!"
"Oops sorry alis na ako, dude babalik na lang ako sa ibang araw" sabi nito sabay tumakbo.
"Louise! Louise! antayin mo ako sasabay ako saiyo!"
"Where do you think your going!" agad niyang nahuli ang aking paluspusan.
"Ma---yy gagawin pala ako pasensya kana pakibitawan ang kamay ko"
"Why are you with Louise?"
"Wala nakita ko lang siya dito aalis na ako sige na bitawan mo na ako"
"Bakit ka andito sa hospital at kasama mo si Louise"
"Wala nga eh!"
"Wala puro ka wala! I saw you already na magkasama kayo at yakap mo pa siya tapos sabihin mong wala"
"Mali yung naiisip mo diko siya niyakap siya yung yumakap sa akin saka wag mong bigyan yun ng malisya"
"What!"
"Teka bat ako nagpapaliwanag saiyo at wala naman ako dapat ipaliwanag saiyo bitawan mo na nga ako"
"You didn't answer my question why are you with him" nagulat ako dahil tumaas na ang kanyang boses.
"Bakit ba nagagalit ka, di nga ako nagagalit na kasama mo din yung bruha na yun, may payakap yakap at pahalik halik pa siyang nalalaman at gustong gusto mo naman di naman ako nagalit"
"Seriously, so you mean kanina ka pa andito at nakita mo yun"
"Oo ano naman ngayn saiyo saka bat ka nagagalit sa akin kung niyakap ako ni Louise wala ka ng pakialam dun, di nga kita pinakikialaman sa babaeng yun kahit yakap at hinalikan ka at gustong gusto mo naman" inis na sabi ko.
Bigla siyang natawa sa mga sinabi ko.
"May nakakatawa ba sa sinabi ko"
"Yes it's so funny, are you jealous?" pang iinis niya sa akin.
"Of course not! bakit nagseselos ka rin ba dahil niyakap ako ni Louise kasi nagagalit kana eh"
"Of course yes nagseselos ako eh ano naman ngayon" nagulat ako sa sinabi niya. Pero lihim akong natuwa sa sinabi niyang yun diko na alam tuloy ang gagawin ko. Hinila ko agad ang kamay ko, at binitawan naman niya pero di parin mawala ang titig niya sa akin.
"Aalis na ako" agad akong tumakbo pero mabilis niya parin akong nahuli at binuhat niya nga ako na parang bata.
"Aaahhh, ano ba baba mo ako!"
"Your come with me"
"Hindi di ako sasama saiyo, ibaba mo ako nakakahiya pinagtitinginan na tayo"
"I don't care"
"Ano ba!!" pinasok niya ako sa kanyang sasakyan, tapos agad din siyang sumakay sa drivers seat.
Sinubukan kong buksan ang pintuan pero nilock niya lang.
"Palabasin mo ako!"
"I don't want"
"Palabasin mo ako sabi eh!"
"Sabihin mo muna sa akin bakit mo kasama si Louise"
"Sabihin mo rin sa akin bakit kasama mo yung babae na yun"
"We are working in the same place thats all" sagot niya sa akin.
"Talaga lang ah kasama na pala ngayon sa trabaho niyo ang magyakapan at maghalikan sa public"
Natawa nanaman siya,kaya inis ko siyang inirapan.
"I guess your jealous, kahit dimo aminin it's fine kahit dimo sagutin ang tanong ko, ako na lang bahalang magtatanong kay Louise" saka niya agad pinaandar ang kanyang kotse.
"Hindi nga sabi eh, saka saan mo ako dadalhin"
"In heaven!" nakangisi niyang sabi.
"Ano! nababaliw kana ba! ibaba mo ako ngayon din"
"Ayaw ko nga!" sabay tumawa, kahit anong pakiusap ko sa kanya di niya lang akong pinapansin, kaya nanahimik na lang ako dahil wala rin naman akong magagawa.
- Writer
