บทที่12
หลีซูเหยาพยายามคิดหาหนทาง จากสิ่งที่รับรู้และเห็นมา แม้ว่าคนที่นี่ร่วมถึงท่านแม่ของฟ่านเฉิงเฉิงดูจะไม่ค่อยพอใจหวงอิ่งจื่อ แต่ก็ไม่ได้ทำอะไรนางมากนัก เหมือนกับต่างคนต่างอยู่มากกว่า
แน่นอนว่าคนเราหากไม่อยากยุ่งเกี่ยวกันก็คงจะต้องทำแบบนี้ แต่สำหรับนางแค่นั้นมันยังไม่พอ
“คุณหนูข้าได้ยินว่ามีเรื่องที่เรือนของนายท่าน” สาวใช้คนสนิทเร่งเดินเข้ามา
“ไม่มีอะไรหรอก ข้าคงเข้าไปยุ่งเรื่องที่ไม่ใช่เรื่องของตนเอง” คำพูดราวกับเรียกร้องความสนใจถูกส่งให้กับสาวใช้ทั้งสอง แน่นอนว่าหลีซูเหยารู้ว่าสาวใช้สองคนนี้ปากสว่าง เพราะนี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่นางจะให้หญิงสาวทั้งสองไปกระจายข่าวให้
“เกิดอะไรขึ้นหรือเจ้าคะ”
หลีซูเหยาแสร้งทำเป็นร้องไห้น้ำตาจวนเจียนจะไหลมิไหลแหล่ “ข้าก็แค่โดนพี่สาวตำหนิว่าไม่เกี่ยวข้องกับตระกูลฟ่านไม่จำเป็นต้องไปช่วยเหลือ ทั้ง ๆ ที่ข้าหวังดีแท้ ๆ ข้าเห็นพี่สาวต้องเหนื่อยจัดการเรื่อง
