บทที่11
หวงอิ่งจื่อพร้อมกับทุกคนในตระกูลฟ่านกำลังยืนส่งฟ่านเฉิงเฉิง แต่เพียงแค่ม้าของชายหนุ่มลับสายตาไปแม่สามีก็ไล่ส่งนางให้กลับไปทำงานและจัดการเรื่องต่าง ๆ ของตระกูลในทันที
หวงอิ่งจื่อไม่มีปัญหาอะไรกับเรื่องเหล่านั้นอยู่แล้ว เพราะอย่างไรก็เป็นหน้าที่ ที่จริงฟ่านเฉิงเฉิงก็พูดถูกอยู่อย่าง ถึงอย่างไรนางก็เป็นภรรยาของเขา และแม้ว่าการจัดการปัญหาของชายหนุ่มจะทื่อ ๆ ไปบ้าง แต่ก็เห็นได้ชัดว่าไม่ได้ทำให้นางต้องเสียหน้า เพียงแต่มารดาของอีกฝ่าย มองอย่างไรก็เกลียดขี้หน้านาง
“ช่างเถอะ” คำที่หวงอิ่งจื่อบ่นออกมาทำให้สาวใช้ที่อยู่ข้างกายอย่างอู่เฟยมองอย่างสงสัย
“พี่สาว ทำอะไรอยู่หรือเจ้าคะ ให้ข้าช่วยดีหรือไม่” หวงอิ่งจื่อมองคนที่เดินเข้ามาถึงเรือนของนางอย่างแปลกใจ
“ตรงนี้ไม่มีอะไรที่เจ้าช่วยได้หรอก” หวงอิ่งจื่อบอกออกไปตรง ๆ นางก็เพิ่งรู้ว่าหลีซูเหยานั้นก็คล้าย ๆ กับมารดาของฟ่านเฉิงเฉิง แม้จะเกิดเป็น
