บทที่ 3.2
เส้นทางใหม่ หนทางเดิม
สามวันต่อมาจวนอ๋องโจวก็ส่งเทียบเชิญมาที่เรือนรับรองนอกเพื่อเชิญท่านหญิงจ้าวซิงอีไปร่วมงานเลี้ยงฉลองวันคล้ายวันราชสมภพของพระชายาเอกหลัน
“ท่านหญิงจะไปร่วมงานไหมเจ้าคะ”
ลู่ชิงเอ่ยถามด้วยความกังวลเพราะเมื่อสามวันก่อนบาดแผลที่ไหล่ขวาของจ้าวซิงอีปริออก เวลานี้แม้ปากแผลจะสมานดีแล้วแต่ก็ยังไม่อาจขยับตัวมากนักการไปร่วมงานเลี้ยงที่มีผู้คนพลุกพล่านจึงควรหลีกเลี่ยง
“ย่อมไม่อาจปฏิเสธ”
แต่เพราะการเดินทางมาเมืองต้าโจวครั้งนี้ของจ้าวซิงอีมีจุดประสงค์เพื่อเชื่อมไมตรีระหว่างเมือง ดังนั้นเรื่องใดที่จะส่งกระทบในแง่ลบต่อไมตรีระหว่างเมือง นางย่อมสมควรหลีกเลี่ยง
ทว่าเมื่อนึกย้อนถึงงานเลี้ยงครั้งนี้มุมปากของจ้าวซิงอีก็ยกขึ้นอย่างเย้ยหยัน ภาพในความทรงจำเมื่อวันวานย้อนกลับเข้ามาในความคิดเดิมทีในวันที่นางไปเยี่ยมหลี่หรงเฉิน นอกจากแผนทำอาหารเอาใจนางแล้วบุรุษเจ้าเล่ห์ผู้นั้นยัง
