หลังจากทำธุระในห้องน้ำเสร็จ ณัฐรินีย์ก็พบว่าสิงหายืนรอเธออยู่หน้าห้องน้ำเหมือนเดิม
ร่างสูงใหญ่ยืนพิงผนังสีสะอาด มือข้างหนึ่งล้วงกระเป๋ากางเกง ส่วนอีกข้างถือมือถือเครื่องบางไว้ ใบหน้าคมเข้มก้มมองเครื่องมือสื่อสารในมือ หัวคิ้วขมวดเข้าหากันจนดูดุ เรียกสายตาจากใครหลายคนให้หันไปสนใจ
ณัฐรินีย์รู้สึกเหมือนมีเปลวไฟเกิดขึ้นที่หัว เพราะตรงนี้เป็นห้องน้ำหญิง ผู้คนส่วนมากจึงเป็นผู้หญิง ทำให้ผู้ชายเพียงหนึ่งเดียวอย่างนายสิงห์เป็นที่สนใจอย่างเลี่ยงไม่ได้ แต่ส่วนมากได้แต่เมี่ยงๆ มองๆ ไม่มีใครกล้าเดินเข้าไปทักทายเป็นจริงเป็นจัง อาจจะเป็นเพราะหน้าไม่รับแขกของสิงหานั่นแหละ
ยกเว้นคนหนึ่ง
“สวัสดีค่ะ”
ผู้หญิงสวยหวานราวกับนางฟ้าส่งเสียงหวานหยดย้อยทักทายสิงหา ใบหน้าที่ก้มอยู่เงยขึ้นมอง ดวงตาคมมีประกายบางอย่างที่ทำให้ณัฐรินีย์หัวร้อนกว่าเดิม เธอกัดฟันไม่พอใจ ตั้งท่าจะเดินเข้าไปแทรกกลางโดยไม่สนมารยาทอะไรทั้งน
