17
ไม่รู้ตอนนี้ฉันกำลังใจเต้นแรงกับอะไร เพราะสัมผัสจากเขาหรือเพราะคำว่ารักที่มาจากปากคนหน้าดุๆคนนี้กันแน่ แต่ที่รู้คือมันเหมือนทำให้ฉันไม่มีสติอีกแล้ว เหมือนกำลังมึนเมาอยู่เลย
"มันจะเรียกว่ารักได้ยังไง"
"แต่ฉันมั่นใจว่ารักไงพินบี" ตอนนี้เขาเริ่มรุกฉันอีกครั้งเมื่อเห็นว่าฉันพยายามต่อต้านความคิดเขา เหมือนอยากจะแสดงออกมันมาเป็นการกระทำมากกว่าคำพูด
เขาไม่ได้กระทำรุนแรงกับฉันหรอกเพียงแต่ทุกสัมผัสที่ใจร้อนของเขามันทำให้ฉันควบคุมตัวเองไม่ได้เลยต้องปล่อยให้เขาทำตามใจ
รู้ตัวอีกทีฉันก็ร่างกายเปลือยเปล่าต่อหน้าของเขาแล้ว เขาจัดการถอดเสื้อผ้าที่เหลือของตัวเองจนไม่ต่างกัน ฉันมองเขาแวบหนึ่งแล้วต้องหลบสายตา ถึงแม้ว่าจะเคยเห็นมันมาหลายครั้งแต่ก็ไม่กล้ามองมันเต็มตาซักที
ฮอร์กเลื่อนตัวขึ้นมาประทับจูบลงบนริมฝีปากบางของฉัน ในขณะที่มือหนาเริ่มบดเบียดเฟ้นคลึงกับหน้าอกอวบล้นมือของเขา เรียบเสียงครางจากฉันเ
