@คฤหาสน์มาเฟีย
"เป็นอะไร? ตื่นเต้นเหรอ" เนมาร์เอื้อมมือไปจับมือของก๋วยเตี๋ยวขึ้นมาวางประสานบนหน้าตักแกร่ง จนรู้ว่าเธอกำลังสั่นเกร็ง ขณะที่ขับรถสปอร์ตเลี้ยวเข้ามาในคฤหาสน์หรูของตนที่มีเนื้อที่กว้างหลายสิบไร่ เพียงแค่เหลือบตามองหน้าใบหน้าหวานก็รับรู้ได้ทันทีว่าอีกคนกำลังมีอาการประหม่าไม่เป็นตัวของตัวเอง
"....." เธอเงียบไม่ได้สนใจคำถามของเขา ดวงตากลมโตภายใต้แพขนตางอนกวาดสายตามองไปรอบๆภายในคฤหาสน์หรูที่มีการ์ดยืนและเดินไปมาเป็นจำนวนมากอย่างรู้สึกกลัวเจือตื่นเต้นเล็กน้อย ไม่คิดว่าในชีวิตจะได้มาเหยียบมาเห็นบ้านใหญ่โตราวกับพระราชวังอย่างนี้ นึกว่ามีแต่ในละครซีรี่ส์
"ไม่ต้องตื่นเต้นหรอกเดี๋ยวเธอก็ได้มาเป็นนายหญิงที่นี่"
"ไม่ค่ะ หนูไม่เป็น" ทันทีที่คนข้างๆพูดจบประโยคใบหน้าหวานหันขวับ พลางส่ายไปมา เธอไม่ได้ต้องการอะไรที่ตัวเองไม่ได้สร้างขึ้นมาเอง มันดูเหมือนว่ากำลังมาเกาะเขาเพื่อดันตัวเองขึ้นสูง
