จางฟู่หรงแทบจะไม่เชื่อสายตา ว่าจะได้พบเฉินตงหยางที่นี่ 'นั่นมันอ๋องปีศาจมิใช่หรือ หรือว่าตอนนี้ตนเป็นห่วงน้องสาวจนเห็นภาพหลอน' แต่เมื่อกระพริบตาหลายทีภาพตรงหน้ายังคงเด่นชัด จึงตระหนักได้ว่าสิ่งที่เห็นนั้นคือความจริง "ชินอ๋อง…!!!" เขากำลังจะนั่งลงคุกเข่าทำความเคารพอีกฝ่าย แต่ถูกเฉินตงหยางเอ่ยห้ามเอาไว้ "เจ้ายังไม่หายดี ไม่จำเป็นต้องมากพิธี ถึงอย่างไรต่อจากนี้พวกเราก็เป็นครอบครัวเดียวกัน" คำกล่าวที่ไม่ถือตัวของอีกฝ่าย ทำให้จางฟู่หรงเชื่อแล้วว่าตอนนี้ไม่ได้ฝันไป เขาทอดมองใบหน้าของโจวลี่หลินคล้ายกับมีคำถามมากมาย "พี่ใหญ่ไม่ต้องเป็นห่วง ท่านอ๋องดีกับข้ามาก วันนี้พระองค์ยังเสด็จมาเยี่ยมบ้านเดิมพร้อมกับข้าด้วย" โจวลี่หลินนำบางสิ่งออกมาจากแขนเสื้อ ยื่นให้กับจางฟู่หรง เขารับมันไปด้วยสีหน้างุนงง "นี่คือยาแก้พิษสลายพลังที่ท่านได้รับไปก่อนหน้า เพียงแค่ดื่มยาตามที่ข้าได้เขียนกำกับไ