เขาแสยะยิ้มเหี้ยมเกรียมที่มุมปากก่อนเอ่ยตอบ
“ ผิดสิ ผิดที่ฉันไม่อยากสัมผัสมันยังไงล่ะ ”
“ แต่นี่มันลูกคุณนะ คุณมีความเป็นคน มีความเป็นพ่ออยู่บ้างหรือเปล่า ”
“ หุบปากเพียงขวัญ ฉันบอกแล้วว่าฉันซื้อเด็กใจแตกอย่างเธอมาให้เป็นแค่นางบำเรอ ไม่ได้ให้มาชี้นิ้วด่าฉันแบบนี้ เธอมันก็แค่สินค้าชิ้นหนึ่งเพื่อบรรเทาความกลัดมันของฉัน เธอมีค่าแค่นั้น ! ” น้ำตาใสไหลไหลอาบแก้มด้วยความเจ็บปวด ผู้ชายคนนี้ร้ายกาจเหลือเกิน เขาสามารถฆ่าคนคนหนึ่งให้ตายทั้งเป็นได้ด้วยคำพูดอันเจ็บแสบ
“ คุณมันไม่ใช่คน คุณมันไร้หัวใจ คุณมันไม่ใช่มนุษย์ ” เธอเค้นคำพูดลอดไรฟันออกมาเบา ๆ ทว่ารุนแรงเหลือเกิน จนกระทั่งนมสารีบคว้าแขนเธอไว้
“ คุณเพียงขวัญคะ พอเถอะค่ะ คุณหนูมาร์ตินคะ นมขอนะคะ หยุดทะเลาะกันเถอะค่ะ คุณหนูมาร์ซตัวสั่นไปหมดแล้ว” มาร์ติเนซตวัดสายตาไปจ้องหน้าหญิงสาวราวก
