(MILA YSHNA ORDOÑEZ POINT OF VIEW)
“DAHAN – dahan lang sa paglalakad ha?” paalala ko kay habang inaalalayan ko siya pababa ng Van. Inuwi na kasi namin siya galing sa hospital para sa bahay na lang siya tuluyang magpagaling. Kailangan pa rin namin siyang iwheel chair dahil sa pilay ng paa niya. Sa bahay na lang daw siya magsasagawa ng theraphy para rin sa comfort na mdadala nit okay Seth.
“Okay lang ako, Mila. Huwag mo na akong masyadong alalayan, kaya ko naman.” Aniya at nagmagaling pa siya sa pagbaba muntikan tuloy siyang matumba dahil sa pagmamagaling niya.
“Sabi ko dahan dahan diba?” I asked him
“Pasensya na, baka kasi nahihirapan ka na dahil mabigat ako masyado para alalayan mo.” Seth never asked me kung okay lang ba ako, kung gusto ko or kung nahihirapan ako. Laging makasarili a
