จิงจิง Talk
“เป็นยังไงบ้าง...ลุกไหวไหม”
“อืม”
ฉันรีบเข้าไปประคองร่างสูงที่บอบช้ำไปทั้งตัวมาพิงที่เตียงกว้างอันที่จริงที่นี่ไม่ใช่คอนโดของฉันหรอกแต่เป็นของอัศวินต่างหาก
“ปวดแผลไหม”
“ถามมาได้เธอลองมาโดนกระทืบแบบฉันไหมล่ะ” เสียงเข้มเอ่ยอย่างฉุนเฉียวทำให้ฉันเม้มปากแน่นทำไมเขาต้องอารมณ์เสียใส่อยู่เรื่อย
เหอะ..ลืมไปฉันไม่ใช่กาแฟนี่เนอะ!
“ไม่เคยและไม่อยากโดน..นายเป็นคนหาเรื่องพี่เขาก่อนไม่ใช่หรอ” ฉันพยายามเอ่ยอย่างใจเย็นแต่ยิ่งพูดเขากลับยิ่งโมโหจนนัยน์ตาแดงก่ำ
“พี่งั้นหรอ..อย่าริอาจเรียกมันว่าพี่ให้ฉันได้ยินอีก!!” เขาเอ่ยอย่างเผด็จการ
“เพราะอะไร”
“เพราะฉันเป็นผัวเธอจำเอาไว้ถ้าฉันสั่งเธอห้ามขัดเด็ดขาด!” คนใจร้ายเอ่ยเสียงเข้มพร้อมกับตวัดสายตาแข็งกร้าวใส่ฉัน
“นายไม่ใช่”
“ทำไม…ยังชอบไอ้นินอยู่?”
“...” ฉันเม้มปากแน่นเตรียมรับคำดูถูกจากเขา
“ทำไมไม่ตอบ..ถามว่ายังชอบมันอยู่หรอ”
“ไม่
