Chapter 5: Daplis
1640 Words
"Ambango mo, Miss," ngisi sa akin ng kalaban. Inaamoy-amoy ako nito na tila para itong aso. Kaya sa inis ko ay sinampal ko ito. "Aba't ang tapang mo, ah!" saad nito na binigyan ako ng malakas na sampal.
"Ughh!" sambit ko.
"Ang tapang ng katulong mo, Sebastino! Inaamoy ko lang naman, nanampal na agad!" malakas na wika nito kay Sebastino.
Nakita kong masama ang tingin sa akin ni Sebastino.
''Katulong ko lang 'yan, Ivan, kaya kung gusto mo siyang patayin, patayin mo na! Pero, ako muna papatay sa 'yo! Dapa ka, Babae!" sigaw ni Sebastino at binaril ang lalaking may hawak sa akin, kaya mabilis akong dumapa.
Bumagsak ito. Pero nakadilat ang mata nito at nakatingin ito sa akin.
" Boss Ivan! " sigaw ng lalaking may mahabang buhok at binaril si Sebastino.
Umilag si Sebastino, pero nadaplisan siya sa balikat.
Tumayo naman ako. At tumakbo na ako para magtago.
"Ano bang ginagawa mo, Lorraine? Ba't kasi lumabas ka pa!" kastigo ko sa aking sarili.
"Sibat na mga kasama!" narinig kong bulalas ng kalaban, habang nakipagb@b@rilan ang mga ito sa mga tauhan ni Sebastino.
"Huwag silang hayaang makatakas!" sigaw ni Sebastino, ngunit sa akin siya nakatingin.
Hawak-hawak niya ang dumurugong balikat, kaya nakaramdam ako ng takot.
"Sa loob na tayo, Sebastino," narinig kong saad naman ni Derrick. At pumasok na sila sa loob, kasama ang dalawang tauhan.
"Hoy, Miss! Pumasok ka na sa loob kung ayaw mong matadtad ng bala ang katawan mo," sambit ng lalaking sumita sa akin kanina.
Napalunok ako. Umalis ako sa aking pinagtataguhan at sa kusina ako dumaan.
"Bullshit" narinig kong sigaw ni Sebastino.
Hindi ko alam kung papasok ba ako o rito muna ako sa labas.
"Just relax, Sebastino at hindi naman malalim iyang sugat mo. Parang normal lang na sugat, kaya kayang-kaya mo pang makipagtransaksyon mamaya," narinig kong pahayag ni Derrick.
"That fvcking maid! She's fvckin idiot! Alam niyang nagkagugulo at nagbabarilan ay lumabas pa siya! Tawagin n'yo ang babaeng 'yon!" narinig ko na naman na sigaw ni Sebastino.
"Nasaan na ba siya, Boss? At ano ba pangalan niya? Dahi hindi namin alam," tanong ng isang tauhan nang sinilip ko ang mga ito.
"Huwag mo ' kong tanungin kung nasaan siya, gago! Nandiyan lang siya sa labas at nagtatago sa mga pvtang inang kalaban na mga 'yon!" asik niya sa tauhan.
Napalunok ako. Hindi ko alam kung magtatago ako o kusa na akong pumasok sa loob.
"Narito ka lang pala, ha! Halika at hinahanap ka ng Boss natin!" gagad sa akin ng lalaking tauhan. At hinila niya ako papasok sa loob.
"Bitawan mo 'ko, dahil kaya kong maglakad!" gagad ko. Binawi ko ang kamay ko rito at naglakad na ako papasok sa loob.
"Heto na pinatatawag nyo, Boss," saad ng tauhan.
"Alam ko, dahil nakikita ko!" gagad ni Sebastino, kasabay ng pagpukol niya sa akin ng masamang tingin. "Umakyat ka ngayon din sa taas!" maawtoridad na utos niya.
Sunod-sunod ang ginawa kong lunok dahil hindi ko alam kung anong gagawin niya sa akin. Samantalang, nakamasid lang si Derrick sa amin.
"Sa-Saang taas, Bo-Boss?" kinakabahang sambit ko.
"In my fvcking room, bullshit!" sigaw niya, kaya nanlaki ang mga mata ko. "Now!" bulyaw niya, kaya naman pumanhik na ako at tinungo ko ang kuwarto niya.
"Ano kayang gagawin sa akin ng demonyong 'yon?" bulong ng isipan ko.
Narinig ko ang mabibilis na yabag niya sa hagdan. Pumasok siya at pabagsak niyang isinarado ang pinto.
"Sino'ng nagsabi sa 'yo na lumabas ka kanina! Sino!" sigaw niya. Kaunti na lang ay mababasa na ang eardrum ko.
"Wa-Wala, Boss. Wa-Wala," nanginginig na saad ko.
"Bago ka pa lang dito, pero ang tigas ng ulo mo! Kaya, bibigyan kita ng leksyon ngayon din!" muling sigaw niya. Kinuha niya ang latigo sa ilalim ng kama, dahilan upang umatras ako.
"Huwag, Boss Sebastino, huwag!" naiiyak na sambit ko. Kung ano'ng ikinasakit ng sentron ay tiyak kong mas masakit ang latigo.
"Ayaw ko sa lahat ay iyong hindi nakikinig! Dapa!" bulyaw niya sa akin.
Dumapa ako sa kama niya, kasabay ng paglatigo niya sa aking puwetan.
"UGhh!" sigaw ko. Pakiramdam ko ay tagos hanggang buto ang paglatigo niya sa akin.
Siguro ay ganito ang ginawa niya sa kapatid ko.
"Wala akong maririnig na sigaw!" asik niya at muli akong nilatigo. Tinakpan ko ang bibig ko upang hindi ako sumigaw. Ngunit hindi ko mapigilang hindi lumuha, subalit agad ko itong pinunasan. "Ngayon, gamutin mo ang sugat ko! Dahil kung hindi sa 'yo, hindi ako madadaplisan! Dalian mo!" maawtoridad na utos niya sa akin.
"Ma-Masusunod, Boss," nahihirapang sambit ko. Dahan-dahan akong bumangon kahit masakit ang puwetan ko.
Ipinatong niya sa ibabaw ng mesa ang medicine kit. At prente siyang umupo sa couch.
Tumayo ako. Lumapit ako sa kanya at hinubad ko ang damit niya.
Inumpisahan ko ng gamutin ang sugat niya nang hawakan niya ang puwetan ko, dahilan upang mapangiwi ako.
"Ang tambok ng puwet mo," ngisi na sambit niya at hinaplos-halpos ito. Kinagat ko ang labi ko dahil magkahalong sakit at kiliti ang nararamdaman ko. Subalit, napalunok ako nang dumako ang kamay niya sa aking p********e. "Ang init ng pvke mo," usal pa niya sa akin, sabay pasok niya ng isa niyang daliri sa butas ko.
"Umm. . . " anas ko. Pinisil-pisil pa ni Sebastino ang tinggil ko, dahilan upang kagatin ko ang labi ko. "Bo-Boss, hi-hindi pa ako tapos sa paggamot ko ng sugat mo," kiming saad ko.
"Pumapalag ka, ha!" gagad niya sa akin.
"Hi-Hindi, Boss," sagot ko. Kaya, ngumisi siya sa akin.
Ipinagpatuloy ko ang pagamot ko sa kanya na nasa p********e ko pa rin ang daliri niya. Subalit Naaasiwa ako, dahil nakatitig siya sa akin.
Hinayaan ko na lang siya. Dahil baka, sakaling dito na mag-umpisa na bumait siya sa akin.
Nang matapos ko siyang gamutin ay inalis niya ang daliri niya sa aking butas.
"Labas!" matigas na utos niya.
"Kaya mo na bang mag-isa rito?" wala sa sarili na sambit ko.
"Tss! Anong akala mo sa akin? Inutil? Lumabas ka na!" gagad niya.
Dali-dali akong lumabas. At bumaba na ako. Nakatingin sa akin ang mga tauhan ni Sebastino. Ang iba ay nakangisi, ang iba naman ay matalim ang tingin sa akin.
"Kumusta si Sebastino, Lorraine?" tanong ni Derrick nang pumasok ito galing labas.
"Ginamot na 'ko ng babaeng 'yan," agaw na saad ni Sebastino.
Hindi ko siya nilingon. Bagkus ay tinungo ko na ang kusina.
"Ilan sa mga tauhan mo ang namatay, Sebastino," narinig kong imporma ni Derrick.
"Tang ina!" sigaw niya, kasabay ng pagputok niya ng baril.
"Enough, Dude. Gamitin mo na lang 'yang bala mo sa mga kalaban," wika ni Derrick.
Sinilip ko ang mga ito. Galit na galit ang mukha ni Sebastino na tila papatay siya ng tao.
"Ilibing n'yo na sila! At bumalik kayo agad dahil lulusob tayo sa Ivan na 'yon! Lintik lang ang walang ganti dahil titiyakin kong mapapatay ko siya!" nanggigigil na sambit niya. Kaya naman lumabas na ang ibang tauhan niya.
"Ipahinga mo muna, Sebastino dahil may transaksyon tayo mamaya, hindi ba? Hindi puwede na basta-basta na lang tayo lulusob nang hindi nagpaplano," narinig kong komento naman ni Derrick. "Alis na ako at Magkita na lang tayo sa private place natin," pagpapaalam nito.
"Kayo! Mag-ensayo na kayo para naman gumaling-galing kayo sa pamamaril ng tao!" maawtoridad na utos ni Sebastino.
Bumalik siya sa kuwarto niya. At dahil aalis sila mamaya ay kukuhanin ko ang panty ko.
Lumabas na ibang mga tauhan upang mag-ensayo. Ngunit lumapit naman sa akin ang kasama kong mga katulong.
"Ikaw, gaga ka ano? Talagang pinahamak mo sarili mo. Ano bang nakain mo at lumabas ka?" paninisi ni Shey sa akin.
"Huwag mo na siyang sisihin, Shey dahil pinarusahan na siya ni Boss. Ikaw naman kasi, Lorraine, may katigasan din pala ulo mo. Akala ko, ulo lang ng lalaki sa baba ang tumitig as," napapailing na saad naman ni Eloisa.
"Bumalik na kayo sa mga trabaho n'yo. At ikaw, Lorraine, makinig ka na sa kung ano'ng sinasabi sa 'yo," sermon naman ni Mayordoma sa akin.
"Tanungin ko po kayo Mayordoma, ako lang po ba ang nakaranas ng pananakit ni Boss Sebastino?" maawtoridad na sambit ko.
"Oo," mabilis na sagot nito. "Dahil matigas ang ulo mo. At ayaw ni Sebastino ng taong sumusway sa utos niya. Ngayon, kung gusto mong magtagal sa trabaho na ito, magtiis ka!" asik pa nito sa akin, dahilan upang ikuyom ko ang mga kamay ko.
"Mayordoma!" narinig naming sigaw ni Sebastino kaya nagsikilos na ang mga kasama ko.
Iniwan na kami ni Mayordoma at pumanhik ito sa kuwarto ni Sebastino.
"Huwag ka nang magtanong sa susunod, Lorraine. Dahil kami, noong bago pa lang kami rito ay tahimik kami. Kung ano utos ni Boss Sebastino kay Mayordoma ay ginagawa namin. Mabuti nga at kinakausap ka ng Boss natin. Kami? Ni isang Hoy at psst, ay wala. Hindi naman kami mga hilaw na babae at mas sexy pa nga kami sa dinadala niyang babae rito, " mahabang pahayag ni Eloisa sa akin.
Hindi na lang ako sumagot dahil alam kong wala akong Panama sa kanila.
Subalit bumalik si Mayordoma sa kusina at hindi maipinta ang mukha nito.
"Lorraine, ipinatatawag ka ni Sebastino," saad nito
"Bakit daw ho, Mayordoma?" untag ko.
"Huwag ka ng magtanong! Punta ka na lang sa kuwarto niya. At pagkatapos ay kuhanin mo ang iba mong uniporme sa plastik na iyan," turo nito sa akin sa malaking plastik. "Sige na, pumunta ka na sa kuwarto ni Sebastino," gagad niya.
Kinakabahan man ako dahil hindi ko alam kung ano na naman ang gagawin niya sa akin. Pero, bahala na. Baka, kasi, nainlove sa puwet ko dahil manyak siya.
Pumanhik na ako sa taas. Inayos ko ang suot kong uniporme. Inalis ko pa ang isang butones nito, para lalong lumuwa ang dibdib ko. Kumatok ako.
"Bukas 'yan!" narinig kong sambit niya.
Binuksan ko ang pinto. At lihim akong napalunok, dahil nakabrep lang si Sebastino.
- Writer
