Chapter 4: Kagat ni Sebastino
2469 Words
"Ugh!" impit na sigaw ko nang ihampas sa akin ni Sebastino ang sentron niya sa aking matambok na puwet.
Kinagat ko ang kama upang hindi marinig ng mga kasama ko ang pagsigaw ko.
Muli niyang inabot ang buhok ko. "You want more!" tumatawa na tanong niya sa akin. Dinilaan pa niya ang tainga ko, patungo sa aking batok. At ipinasubsob ako sa kama.
"s**t!" usal ko. Ngayon alam ko na—na ganito ka-demonyo ang Sebastino na ito. Kaya, hindi na ako magtataka kung bakit pinatay niya ang kapatid ko. Dahan-dahan akong bumalikwas paharap sa kanya at sinasadya kong ibuka ang mga hita ko, dahilan upang mapatingin siya sa panty ko. Ngumisi siya nang nakaloloko, sabay haplos niya sa p********e ko. "Umm!" ungol ko. Kunwari na nasasarapan ako sa ginagawa niyang paghaplos sa aking pvke upang sa gayon ay unti-unting kong magawa ang pinaplano ko.
"So, this is what you want, huh, then, lets kick off!" muling ngisi niya sa akin. Hindi ako sumagot. Hayaan ko lang siya sa gusto niyang gawin sa akin. Hinubad niya ang panty ko. Dinilaan niya ang aking paa, patungo sa aking hita. At inamoy niya ang p********e ko na tila para siyang asong ulol. "This is so tasty," usal niya, sabay kagat niya sa aking p********e.
"Ahhh!" malakas na sigaw ko, dahilan upang bitawan niya ang pvke ko.
"Labas!" bulalas niya sa akin. Hinila niya ako at itinulak palabas ng kanyang kuwarto. "Huwag kang papasok dito nang walang paalam dahil 'di lang 'yon ang gagawin ko, sa 'yo!" sigaw pa niya sa akin, sabay bagsak niya ng pinto.
Napangiwi ako. Pakiramdam ko ay nabawasan ng balat ang aking p********e.
Bumaba ako. May mga tauhan doon, kaya nakatingin ang mga ito sa akin.
"Bago kang katulong, hindi ba?" untag sa akin ng lalaking may hawak na armas.
Tumango ako. "Oo."
"Ikaw 'yong sumigaw?" tanong pa ng isang lalaking katabi nito.
"Obvious ba na ako 'yon, ha!" gagad ko.
Magtatanong pa ito, samantalang ako lang naman ang babaeng nanggaling sa itaas.
"Ang sungit mo, Miss. 'Kala mo naman kung kagandahan ka, eh, tuhod ka lang ng babae ni Boss Sebastino," tumatawang wika nito.
"Pakialam ko ba! Bakit, may sinabi ba 'ko na maganda ako, ha! Eh, kayo? Guwapo ba kayo? Mas guwapo pa nga iyong tsunggo ng kapitbahay namin," muling gagad ko.
"Aba' t!" sambit nito na tinaasan ako ng kamay.
"Anong kaguluhan 'yan, Vince, Anthony!" sigaw ni Sebastino.
"Ang suplada ng bagong katulong, Boss, gusto yata niyang makatikim ng embutidong hotdog," ngisi na anang lalaki.
Hindi ko alam kung sino sa mga ito si Vince at Anthony. Pero, paki ko ba kung ano'ng pangalan nila dahil katulad sila ni Sebastino!
"Hayaan n'yo na siya at bumalik na kayo sa trabaho n'yo!" maawtoridad na utos niya sa kanyang mga tauhan kaya nagsialis na ang mga ito "At ikaw, babae, bumalik ka sa puwesto mo, kung ayaw mong ipalapa kita sa mga tauhan ko!" banta pa niya sa akin, kaya mabilis akong naglakad, dahilan upang mabangga ko ang isang figurine. "Motherfvcker!" muling sigaw niya at mabilis siyang bumaba sa hagdan. "Anong ginawa mo!" bulalas niya.
Ihahampas niya sana ang figurine sa akin nang dumating ang isang lalaki.
"Huwag, Sebastino!" pigil nito.
"Huwag kang mangialam dito, Derrick dahil gusto ko lang bigyan ng leksyon ang katulong na ito. Kay bago-bago lang, pero tingnan mo ang ginawa niya! Binasag niya ang isa sa mga paborito kong figurine na bigay pa ni Jen!" galit na saad niya na masama ang tingin sa akin.
"H!ndi naman niya binasag, Dude kundi ay nabasag dahil nabangga niya dahil natakot siya siguro sa 'yo. At saka, hindi mo siya dapat pinagtutuunan ng pansin dahil katulong lang siya. Mabuti pang sa labas na tayo, at pag-usapan natin iyong ating business transaksyon na gagawin natin mamaya dahil nagsanib puwersa ang red bug at black code para matalo nila tayo, " narinig kong pahayag nito.
"Okay, let's go outside baka masira pa ng babaeng ito ang araw ko," matigas na saad niya sa kaibigan niyang si Derrick. At binitawan niya ang hawak na kapiraso ng figurine.
"Tumayo ka na, Miss. At bumalik ka na, kung saan ka nakapuwesto," sambit naman ni Derrick sa akin.
Ngumiti lang ako rito. At umalis na silang dalawa sa harapan ko. Ngunit nilingon pa ako ni Sebastino, dahilan upang baling ko sa iba ang tingin ko.
Nang makalabas na ang mga ito ay nagsilabasan sina Eloisa, Rosalia, Mary Joy, at Shey. Ipinatayo ako ng mga ito. At dinala sa kuwarto.
"Okay ka lang ba, Lorraine?" agad na tanong ni Rosalia sa akin.
"O-Oo," pagsisinungaling ko, kahit hindi naman talaga ako okay.
"Ano bang nangyari, Lorraine? Ba't galit na galit si Boss Sebastino sa 'yo? May ginawa ka ba?" tanong naman ni Eloisa.
Umiling ako. "Pumasok ako sa kuwarto niya, kasi akala ko ay wala siya roon, eh. Iyon pala ay nasa banyo lang pala siya."
"Naku! Ayaw na ayaw ni Boss Sebastino na pumapasok ang kahit sino sa kuwarto niya, lalo na tayong mga katulong dahil iba tingin niya sa atin," imporma naman ni Shey sa akin.
"Ano bang kaguluhan ito, ha! At para kayong natubigan na palaka! Hala, at magsibalik kayo sa kanya-kanyang puwesto ninyo! Umagang-umaga, nagmamarites kayong lima rito," sermon sa amin ni Mayordoma Vie.
"May meeting po kaming mga bata pa, Mayordoma kaya," depensa naman ni Eloisa kaya, nagkatinginan na lang kaming lima.
"Mga bata pa? Porke, nasa mid 50's na ako ay gan'yan ang sasabihin n'yo, ha. Sige na at magsikilos na kayo," gagad nito kaya nagsitayo na kami.
"Um, kuha lang po ako ng gamot, Mayordoma dahil bigla pong sumakit ang ulo ko," pagsisinungaling na saad ko, dahilan upang pamaywangan ako nito.
"O, sige na, kumuha ka na at bumalik ka agad dahil marami ka pang lilinisan, lalo na sa itaas. Iyong mga kuwarto roon, tingnan mo kung malinis o hindi. Dahil gusto ni Sebastino ay mapagsasalaminan ang sahig," anito sa akin.
Nagpaalam muna ako sa mga ito. At tiniis kong maglakad ng maayos upang hindi nila ako mahalata at pumasok ako sa aking kuwarto.
Hindi ko alam kung anong gamot ang iinumin ko. Ang sakit! Sobrang sakit ng pagkakagat ni Sebastino sa aking kasarian.
Tila para akong lalagnatin. At nasugat yata ang pisngi ng pagkab@b@e ko.
Kinuha ko ang maliit na salamin sa loob ng aking bag. Umupo ako sa higaan ko at bumukaka ako para salaminan kung ano'ng hitsura ng aking pvke.
"s**t!" inis na sambit ko. Dahil may maliit na sugat ang p********e ko. At halata ang bakat ng ngipin ni Sebastino. "Putik ka, Sebastino! Putik ka!" sigaw ng isipan ko.
Naalala ko, iyong panty ko ay naiwan sa kuwarto niya kaya babalikan ko 'yon mamaya.
Nagsuot ako ng underwear. Inayos ko ang suot ko at kumuha ako ng gamot ako baka umepektibo 'yon. Lumabas na ako, dahil baka magtaka ang mga kasama ko.
Tinungo ko na ang kusina upang kumuha ng tubig. Ininom ko na ang gamot bumalik ako sa itaas.
Kinuha ko ang walis sa kabilang kuwarto nang marinig ko ang boses ng ilang tauhan. Kaya naman lumapit ako at nakita ko si Sebastino sa ibaba.
Prente siyang nakaupo, habang kausap ang mga tauhan niya.
"Makukuha ko rin ang loob mo, Sebastino," bulong ko.
Ngunit, nagtago ako dahil nakita niya yata ako. Baka, sabihin niya ay sinisilip ko sila.
Nang muli ko siyang tingnan ay wala na siya sa kinauupuhan niya dahilan upang kabahan ako.
Ni-lock ko ang pinto. Naglinis na ako, nang marinig ko ang malalakas na yabang sa hagdan.
"Huwag kang kabahan, Lorraine. At tiisin mo muna lahat kung anong gagawin sa 'yo ni Sebastino. Nandito ka na sa mansyon, kaya lalaban tayo," bulong ko sa aking sarili.
Subalit napalingon ako sa pinto nang may kumatok doon. Lumapit ako. Huminga muna ako nang malalim at nanginginig ang kamay kong binuksan ito. Nagulat pa ako dahil si Mayordoma ang nasa harapan ko.
"Pinatatawag ka ni Sebastino at gusto niyang, ikaw mismo ang maghain ng kanilang almusal," maawtoridad na sambit nito. Tila parang robot ang mayordoma na ito dahil sa klase ng pananalita nito.
"Ganoon ho, ba? Pero, bakit ako po? Sa kuwarto po ang puwesto ko, hindi ba?" takang tanong ko.
"Aba'y malay ko! At 'wag ka ng magtanong. Iyon nga ang ibinigay ko, sa 'yo, pero ang boss na natin ang nag-utos, kaya sumunod ka na lang," matigas na pahayag nito. Akala ko pa naman din ay mabait ito. Hindi naman pala! Pero, importante' y nakapasok ako rito. "O, ano! Nakatanga ka pa riyan, lumabas ka na!" gagad pa nito sa akin.
Iniwan ko na ang walis na hawak ko. At sumunod ako kay mayordoma upang bumaba.
Tinungo ko ang kusina at nakahanda na ang pagkain ni Sebastino.
"Dalhin mo raw ito sa swimming pool, sa likod Lorraine," mahinang saad ni Mary Joy sa akin.
"La-Lahat ito?" untag ko. Ang dami kasi nito at hindi ko alam kung kaya ko itong dalhin.
"Oo, Girl. Hindi ka naman namin puwedeng tulungan dahil ikaw lang binanggit na pangalan ni Boss Sebastino," wika naman ni Rosalia sa akin. "Pero, mabango ba si Boss?" tanong pa nito na tila kinikilig.
"Hindi ko siya naamoy, kaya aywan ko," sagot ko.
"Nilapitan ka niya kanina, hindi mo alam kung mabango? Baka, wala kang pang-amoy dahil barado ng kvlangot 'yang ilong mo," pagbibiro nito.
"Baka nga," buntong-hininga ko.
"Pero, dalhin mo na 'yan," anito sa akin.
Huminga muna ako ang malalim bago ko dalhin ang malaking tray.
Mabigat ito. Dahil nandito na lahat, hanggang tubig. Kailangan kong mag-ingat dahil baka mabitawan ko ito.
Naglakad na ako upang tunguhin ang swimming pool.
Nakatingin sa akin ang mga tauhan ni Sebastino, habang nakangisi ang mga ito.
"May hitsura din pala ang bagong chimay ni boss, eh! Akala ko, kamukha n'ya 'yong babae sa banga," komento ng lalaking nakasuot ng shade.
Hindi ko pinansin ang mga ito. Bagkus ay tuloy-tuloy lang ako sa aking paglalakad.
Nakita ko si Sebastino. Nakatayo siya, habang may kausap sa kabilang linya. At nakatitig siya sa akin. Bigla tuloy nanginig ang mga kamay ko, dahilan upang hawakan ito ni. . . Derrick.
"Tumingin ka sa dinaraanan mo, huwag kay Sebastino, dahil talagang manginginig ka sa taong 'yan," halos pabulong na saad nito sa akin. "Ako na lang magdadala, para hindi ka na mahirapan," wika pa nito sa akin.
"A-Ako na lang ho," sambit ko.
"Ho?" sambit nito, sabay tawa nang malakas. Kinuha nito ang dala kong tray at hinarap ako. "You can call me, Derrick. And you are?" tanong nito na inilahad ang kamay sa harapan ko.
"Lo-Lorraine," saad ko. Inabot ko ang kamay ko sa kanya. At binitawan din agad ito.
"Okay, Babe, I'll call you later," narinig kong sambit ni Sebastino at lumapit siya sa amin.
"What the fvck is going on!" Tila para siyang galit.
"Wala naman, Dude. Nakipagkilala lang ako sa kanya," ngiti ni Derrick, subalit Pinukulan naman ako nang masamang tingin ni Sebastino.
"Katulong ko siya rito, Derrick. Kaya, hindi mo dapat siya pinakikialaman," matigas na saad niya. "At ikaw, babae, gawin mo ng maayos ang trabaho mo rito," mariin na aniya sa akin.
"Masusunod ho, Boss," nakayukong sagot ko. "Maiiwan ko na kayo," saad ko sa kanila. Tata likod na sana ako nang Hilahin ako ni Sebastino.
"Sinabi ko ba na umalis ka na, ha! Bantayan mo kami, hangga't hindi kami tapos!" sigaw niya sa akin.
Napalunok tuloy ako. Kaya, para akong tuod na tumango lang sa kanya. Umupo silang dalawa ni Derrick. Pinagsilbihan ko ang mga ito at pigil ang hininga ko, habang nakamasid sa kanila.
Panaka-naka akong sumusulyap kay Sebastino. At tila, parang hindi siya kumakain dahil hindi marinig ang tunog ng kutsara.
Subalit, hindi pa nakahahalati ang kinakain ng mga ito nang makarinig kami ng putok ng baril.
"Kalaban! Boss! Nandiyan na ang mga kalaban!" sigaw ng tauhan ni Sebastino sa gate, kasabay ng pagbulagta nito sa semento, dahilan upang manlaki ang mga mata ko.
"Pvtang ina! Humanda kayo!" bulalas ni Sebastino. "Pumasok ka na sa loob!" baling niya sa akin at tumakbo siya papasok sa loob ng mansyon.
"Magtago ka na, Lorraine!" utos ni Derrick sa akin. At umalis ito sa kinauupuhan niya.
Pumasok ako sa mansyon. At hinahanap ko mga kasama ko, pero wala sila sa kusina.
"Nasaan sila?" bulong ko.
"Lorraine!" tawag sa akin ni Shey dahilan upang lingunin ko ito. "Halika rito at dito ka magtago," sambit nito, kaya agad kong tinungo ang kanilang kinaroroonan. At kasama nila si mayordoma.
"Pvtang inang ka, Sebastino! Hindi ka tumupad sa usapan nating armas, kaya papatayin kita! Pasukin ang mansyon at lahat ng haharang sa inyo ay patayin n'yo! Pero, akin ang ulo ng Sebastino na 'yan!" narinig kong sigaw ng lalaki sa labas.
"Gago! Ikaw ang 'di tumupad dahil kulang ang ibinigay mong halaga! Ngayon, pumasok ka sa teritoryo ko, kaya, hindi ka na makalalabas ng buhay! Kayong lahat ng mga disipolo mo!" narinig ko ring sigaw ni Sebastino, kasabay ng pagpapakawala niya ng bala sa mga kalaban niya.
Nakita ko na may maliit na butas doon, kaya sumilip ako at nakta ko si Sebastino, habang nakatago ito sa kotse
"Ito talaga ang ayaw ko sa mansyon na ito, eh. Kailan lang ba iyong nagratratan sila, tapos ay heto na naman," ani Mary Joy.
"Kaya nga, eh! Hindi pa nga tayo nagkajojowa, tapos, mamamatay na tayo, ayaw kong mamamatay na hindi pa natitikman ang 'T' ng boyfriend ko!" bulalas ni Eloisa dahilan upang takpan ni Shey ang bibig nito.
"Huwag kang assuming na boyfriend ka!" gagad ni Mary Joy. "Pero, kahit ako, ayaw ko ring mamatay na virgin, gusto ko, makatikim muna ako ng kakaibang hakdog. Iyong titirik ang mga mata ko," komento pa nito, dahilan upang sila ay matawa.
Subalit, mataman lang akong nakatingin sa labas.
"May barilan na nga sa labas, tayo naman ay tawa nang tawa. Tingnan n'yo si Lorraine, ang seryoso. Siguro, ito nakatikim na," sambit namn ni Rosalia dahilan upang umiling ako.
"Magsitigil kayo kung ano'ng busasalan ko iyang mga bunganga n'yo!" sermon ni mayordoma kaya nagsitigil ang mga ito.
"Ano, Sebastino! Takot ka na ba! Naubos na ba mga bala mo, ha! Sinasabi ko naman sa 'yo, mahirap akong kalabanin! Kaya, magtago ka na sa lahat ng puwede mong pagtaguhan!" narinig kong muling sigaw ng lalaki, at pinagbabaril nito ang mga tauhan ni Sebastino.
"Tarantado! Hindi dapat kita katakutan dahil hindi ka santo!" bulalas naman ni Sebastino, at nakipagpalitan siya ng baril sa mga kalaban.
"Ughh!" narinig kong sigaw ng mga ito.
Hindi ko tuloy maiwasang hnd kabahan dahil maraming kalaban ang parating.
Hanggang sa makarinig kami ng malakas na pagsabog sa labas kaya lumabas ako.
"Lorraine!" sigaw na tawag sa akin ng mga kasama ko.
"Tingnan ko kung nasabugan si Sebastino," saad ko sa mga ito. Dahil kung nagkataon ay tatalon ako sa saya.
Dahan-dahan akong naglakad palabas nang may humila sa akin at. . .
- Writer
