พลั้งมือ

2288 Words

เห้ย!!! ทุกคนมองมาที่เธอสลับกับมองเอเรส ส่วนพี่ชายนิสัยเสียของเธอก็มองหน้าเธออึ้งๆ คงไม่คิดว่าตัวเธอจะกระเด็นมากระแทกโต๊ะละสิ เจ็บฉิบ!! เธอค่อยๆ พยุงตัวเองลุกขึ้นยืนอย่างมึนๆ “ไอ้เอเรสมึงรุนแรงไปหรือเปล่าว่ะ “หญิงสาวมองกันที่ตอนนี้ถามเพื่อนตัวเองด้วยสีหน้าอึ้งๆ สีหน้าขอเอเรสก็ดูน่ากลัวอาจเพราะเขายังโมโหเธออยู่เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว “มันยังน้อยไป ทำตัวน่าอาย ตบตีคนอื่นไปทั่ว คงไม่มีคนสั่งสอนเหมือนที่แอนนี่ว่านั่นแหละ” “เห้ยพี่!! มันแรงไปรึเปล่าว่ะ” อายเข้าไปผลักเอเรสแรงๆ กันรีบไปดึงอายออกมา ส่วนคนที่กำลังยืนขึ้นก็ต้องอึ้งเป็นรอบที่สองเพราะโดนด่าพ่อแม่ไม่สั่งสอนอีกแล้ว พ่อแม่เธอมาเกี่ยวอะไรด้วยห๊ะ!! “เอเรสขาแอนนี่เจ็บจังเลยค่ะ” แอนนี่เข้าไปกอดแขนแล้วทำท่าเหมือนเจ็บนักหนาเพื่อให้เอเรสเห็นใจก่อนจะส่งยิ้มเยาะเย้ยไปให้จีน เอเรสมองหน้าน้องสาวจอมแสบของเขาที่ยืนมองเขาสายตาผิดหวังเสียใจที่มันถ่ายทอดออกมาผ่านดวงตากลมโตคู่นั้นจนเขารู้สึกแปลกๆ ในใจ “เตี้ยหน้าผากมึง” จีนหันมองกายตามเสียงเรียกที่บ่งบอกว่าตกใจก่อนที่กายจะเข้ามาหาเธอแล้วถอดเสื้อนักศึกษาสีขาวของเขามาซับตรงหน้าผากเธออย่างมึนงง “ทำอะไรของมึงว่ะไอ้กาย กูเช็ดเองได้แค่เหงื่อเนี้ย” ถามเพื่อนน้ำเสียงติดเหวี่ยงๆ เพราะยังโมโหอยู่” ”เหงื่อพ่อมึงสิ เลือด!!!” กายเอาเสื้อที่ซับตรงหน้าผากให้เธอดู เหี้ย!!! เลือดใครวะ ทำไมมันเยอะจังเธอเลยยกมือขึ้นจับหน้าผากที่ตอนนี้เริ่มรู้สึกเจ็บ อ้ายเลือด!!! พอเห็นเลือดเธอก็เจ็บหน้าผากขึ้นมาทันที นี่เธอหัวแตกหรอ จีนยืนอึ้งๆ กายก็เอาเสื้อมาปิดหน้าผากให้เพื่อนสาวตัวน้อยเหมือนเดิม แต่ทำไมเลือดมันไหลมาเรื่อยๆ ไม่ยอมหยุดจนตอนนี้เสื้อนักศึกษาที่ขาวที่เธอสวมใส่เต็มไปด้วยเลือดแล้วคนก็เริ่มมุงเยอะขึ้น “เห้ยจีนไปโรงพยาบาลเถอะ เลือดออกเยอะอ่ะ มึงอย่าตายนะ ทำใจดีๆ ไว้นะมึง” “อาย กูยังเดินได้อยู่แค่นี้ยังไม่ตายหรอกนะ” หญิงสาวมองเลือดในมือสลับกับมองหน้าเอเรสสายตาใส่อารมณ์ไปเต็มที่เอเรสมองหน้าเธอนิ่งๆ ไม่บ่งบอกอารมณ์ใดๆ ทั้งนั้น แต่ก็ขยับเข้ามาหาเธอ เธอขยับตัวหนีทันที “.....” “พวกมึงกูเจ็บว่ะ” ตอนนี้พวกเพื่อนๆ เอเรสได้แต่ยืนอึ้งกันอยู่ไม่คิดว่าหญิงสาวตัวน้อยจะถึงขั้นเลือดออกท่วมหัวแบบนี้ “ไปเถอะมึง เดี๋ยวเลือดออกหมดตัวซะก่อน” อายบอกเพื่อนหน้าเสีย “เดี๋ยวกูไปเอารถก่อนพวกมึงรอตรงนี้นะ” กายรีบวิ่งออกไป อายประคองเธอนั่งลงตอนนี้เธอรู้สึกหน้ามืดเลือดก็ไหลไม่หยุด สักพักกายก็ดิฟรถมาถึงหน้าโรงอาหารเลย อายประคองเธอลุกขึ้นแต่เธอรู้สึกหน้ามืดวูบจะล้มลง “จีน!!” เอเรสตกใจรีบจับประคองน้องสาวตัวน้อยเข้าไปกอดไว้เพราะเธอทำท่าจะล้มลงไปจนใจเขาหล่นวูบแต่คนตัวเล็กกลับสะบัดตัวออกจากอ้อมกอดของเขา “...” เอเรสนิ่งไปจนเพื่อนๆ ทุกคนยังไม่กล้าเอ่ยอะไรออกมาเพราะสถานการณ์มันช่างพูดยากจริงๆ “จีนไหวเปล่า” อายเอ่ยถามเพื่อนสาวที่ยืนหน้าซีดอยู่ หญิงสาวส่ายหัวเบาๆ บ่งบอกว่าจะไม่ไหวแล้ว ตอนนั้นกายวิ่งลงมาจากรถแล้วอุ้มหญิงสาวไปที่รถแล้วกายมันขับกระชากรถออกไปอย่างรวดเร็ว ถึงโรงพยาบาลหมอก็เย็บทำแผลให้เธอ แล้วให้น้ำเกลือหมอให้เธอนอนพักที่โรงพยาบาลคืนหนึ่งเพราะเธอเสียเลือดค่อนข้างเยอะไหนจะหัวแตกไหนจะประจำเดือนมาอีก ซวยอะไรแบบนี้นะเธอได้แต่คิดอย่างปลงตกกับความซวยซ้ำซ้อนของตัวเอง “เป็นไงบ้างเตี้ยของฉัน ฮืออ..” อายร้องไห้พร้อมกับเช็ดน้ำตาป้อยๆ “เจ็บมากมั้ยว่ะเตี้ย/” เพื่อนทั้งสองคนมองเธอที่ตอนนี้นอนให้น้ำเกลืออยู่บนเตียงหัวก็พันผ้าไว้เพราะพึ่งเย็บไปหมาดๆ “แค่นี้สบายมากพวกมึง เดี๋ยวก็หาย ฮ่าๆ ๆ” หญิงสาวหัวเราะน้อยๆ แล้วมองเพื่อนรักทั้งสองที่มองเธออย่างห่วงใยต่างจากคนบางคนที่มีศักดิ์เป็นพี่ชาย “เกือบตายแล้วยังหัวเราะอีกนะมึง” กายลงไปเปลี่ยนเสื้อผ้าที่ติดไว้ในรถแล้วกลับเข้ามาหาเพื่อนใหม่เพราะเสือของเขามันเปื้อนเลือดจนเลอะเทอะไปหมดแล้วจากการที่เขาเอาไปซับเลือดที่หน้าผากให้เพื่อนตัวน้อย “มึงทำกูตกใจมากนะจีนแม่งเลือดไหลยังกับเปิดก๊อก” อายนั่งข้างเตียงแล้วจับมือจีนไปแนบแก้ม ทำหน้าเศร้าประหนึ่งว่าจีนเป็นคนรักของเธออย่างไรอย่างนั้นจนกายอดเบะปากใส่เพื่อนสาวไม่ได้ “ก็ไม่คิดจะถึงขั้นได้เลือดแบบนี้นี่หว่า พูดละเจ็บใจโดนด่าพ่อแม่แล้วยังมาเจ็บตัวเพราะไอ้พี่เลวนั่น อีก เหี้ยเอ๊ย” “พี่เอเรสก็ทำเกินไปว่ะ นี่ขนาดมึงเป็นน้องนะถ้าเป็นคนอื่นไม่ฆ่าตายไปเลยหรอว่ะ” เขาพูดพร้อมกับลากเก้าอี้มานั่งข้างเตียง “เป็นพี่ประสาอะไรทำน้องตัวเองเกือบตาย” อายพูดสีหน้าบ่งบอกถึงความไม่พอใจ “ไม่ใช่น้องจริงๆ เปล่าวะ จะทำแบบนี้ก็ไม่เห็นแปลก” เสียงของหญิงสาวบอกถึงความน้อยใจนิดๆ แต่เธอก็ยังยิ้มให้เพื่อนรักทั้งสอง “ถึงจะไม่ใช่สายเลือดเดียวกันแต่ก็ไม่ควรทำกับมึงแบบนี้ป่ะ” “ช่างเถอะ” จะเกลียดยันชาติหน้านู่นแหละไอ้พี่เอเรสอย่าได้มาญาติดีกับเธออีกเลย เจ็บแล้วจำค่ะ!! หญิงสาวคิดแค้นในใจ “ช่างได้ไง ยังไงมึงก็อยู่บ้านเดียวกันกับพี่เอเรสก็ต้องเจอกันอยู่ดี” กายพูดพร้อมกับจ้องหน้าจีน “เออว่ะ” อายพยักหัวหงึกหงักทั้งสองคนมองหน้าหญิงสาว จีนถอนหายใจออกมาหนักๆ เธอตัดสินใจแล้วละว่าจะไม่ยอมอยู่รวมบ้านกับเอเรสอีกแล้วเธอจะย้ายออกมาอยู่ข้างนอก “พวกมึง กูว่าจะย้ายกลับไปอยู่บ้านเดิมว่ะ” “มึงจะอยู่ยังไงจีนน้าจอยก็ไม่อยู่นะ อีกอย่างมันไกลมหาลัยด้วย เดินทางลำบาก” อายมองเพื่อนสาวแล้วออกความเห็น บ้านเดิมของจีนอยู่รอบนอกห่างจากมหาลัยมากเวลามาเรียนส่วนใหญ่น้าจอยจะมารับมาส่งกลับพร้อมกันตลอดแต่ตอนนี้น้าจอยไม่อยู่แล้วเพื่อนเธอจะเดินทางยังไงละทีนี้ “นั่นสิ พวกกูเป็นห่วงมึงนะเว้ย” กายเสริมขึ้นมา “งั้น...กูจะไปอยู่คอนโด” จีนพูแล้วหันมองหน้ากายอย่างมีความหวัง “คอนโดกูไม่ว่าง พี่บีมอยู่ด้วย” กายทำหน้าละห้อย “ไล่เมียมึงกลับไปอยู่บ้านสิ ให้จีนไปพักก่อนสักพัก แค่นี้ไม่ได้รึไงว่ะ” อายจิกตาใส่กาย “พวกมึงอ่ะ” กายทำหน้าเหมือนเด็กน้อยเวลาไม่ได้ดั่งใจหรือถูกผู้ใหญ่ดุ “ชิ!! ” อายมองค้อนเพื่อนชายไปยกใหญ่ “พวกมึงอย่าเถียงกันกูว่ากูจะซื้อคอนโดว่ะ” จีนเอ่ยตัดบทที่เหมือนจะเริ่มก่อสงครามระหว่างเพื่อนคู่กัดทั้งสอง “เอาจริงหรอ แล้วจะบอกน้าจอยยังไง” “นั่นสิเตี้ย” เขามองเพื่อนสาวที่ยิ้มอย่างมีเลสนัย “ก็แอบซื้อสิ มีเงินจบนะ ฮ่าๆ ๆ” หญิงสาวมีเงินจากการขายบ้านของพ่อกับแม่เพราะไม่ได้อยู่แล้วเพราะเธอย้ายไปอยู่กับน้าสาวที่บ้านอีกหลังหนึ่งก็อยู่ได้สบาย น้าจอยไม่ยุ่งเรื่องเงินกับเธอสักบาทแกบอกแกมีเยอะแล้ว ให้เธอเก็บเงินเอาไว้ใช้เองอยากได้อะไรก็ซื้อ ตอนนี้เธออยากได้คอนโดไงเธอก็จะซื้อคอนโดเป็นของตัวเอง “เอ่อ. ..อีรวย” อายค้อนยกใหญ่ “จะไปซื้อที่ไหนละ ใกล้ๆ มหาลัยมั้ย ที่เดียวกับกูก็ได้” กายบอก “ที่เดียวกับมึงไม่เอาอ่ะ มึงช่วยหาให้กูหน่อยสิ เอาแบบไม่ต้องแพงมากแต่ครบวงจร ฮ่าๆ ๆ” “โอเคเดี๋ยวกูหาให้ ว่าแต่จะเอาตอนไหน” “ได้พรุ่งนี้เลยยิ่งดี” “ป๊าดดดด สั่งวันนี้เอาพรุ่งนี้ อีดอก!!” อายพูดเสียงดังลั่นห้องจนเธอหัวเราะออกมา พวกเธอคุยกันไปจนเย็นกายก็ขอตัวกลับก่อนต้องไปรับบีม ส่วนอายลงไปหาซื้ออะไรมากินอายบอกจะได้ซื้อเสื้อผ้ามาเปลี่ยนด้วยขี้เกียจกลับบ้านเธอเลยฝากอายซื้อเสื้อผ้าให้ด้วยไว้ใส่กลับบ้านพรุ่งนี้ส่วนเธอก็นอนพักเอาแรงสักหน่อย เหนื่อยมาทั้งวันละ เฮ้อ... ด้านกลุ่มเอเรส “ไอ้เอเรสมึงทำเกินไปรึเปล่าว่ะกับน้องจีน” กันมองหน้าเอเรส “นั่นสิ ถึงขั้นเลือดตกยางออกเลยนะเว้ย” บาสเอ่ยเสริมทัพอีกคน “ไม่รู้ป่านนี้จะเป็นไงบ้าง เล่นซะเลือดท่วมตัว” ต้นเอ่ยขึ้นบ้างหลังจากนั่งเงียบมาสักพัก “...” “มึงจะเงียบอีกนานมั้ย” กันถามเพื่อนที่ยังคงเงียบ “แล้วจะให้กูพูดอะไรวะ” เอเรสพูดขึ้นมาเป็นประโยคแรกหลังจากที่นิ่งเงียบมาตลอดตั้งแต่น้องสาวตัวน้อยโดนเพื่อนอุ้มขึ้นรถจากไป “มึงควรจะไปขอโทษน้องมึงนะเว้ย” “จีนไม่ใช่น้องกู” ตอบเสียงนิ่ง “แล้วเป็นอะไรถ้าไม่ใช่น้อง ? มึงอย่าบอกนะว่า” บาสหันมองหน้าเพื่อนเขม็ง พรึ่บ!! “อะไรของพวกมึง” เอเรสหันมองเพื่อนที่ตอนนี้ทุกคนมองหน้าเขาแล้วยิ้มแปลกๆ “มึงได้น้องจีนแล้วใช่มั้ย” บาสเปิดฉากพูดขึ้นก่อน “ยัง!!” “ถามจริงไอ้เอเรสมึงคิดยังไงกับน้องสาวตัวน้อยของมึงว่ะ” กันถามขึ้นบ้าง “จะเรียกตัวน้อยทำไมว่ะไอ้กัน ชื่อก็มีทำไมไม่เรียก” เขาเรียกได้คนเดียวเท่านั้นคนอื่นไม่มีสิทธิ์เอเรสคิดอย่างหัวเสีย “อ่าวไอ้นี่ ก็น้องจีนตัวเล็กนี่หว่า” “...” “ทำไมพวกกูเรียกไม่ได้ มึงเรียกได้คนเดียวงั้นสิ ? ” ต้นถามยิ้มๆ “หวงน้องหรอว่ะพี่ชาย ฮ่าๆ ๆ ๆ” บาสหัวเราะดังลั่น “ทำไมกูต้องหวง จะทำอะไรก็เรื่องของเขาสิ ต่างคนต่างอยู่แค่ป๊ากับแม่ฝากไว้แค่นั้นเอง หึ๊!!” “จริงหรอ” กันถามย้ำเสียงหนัก “เอ่อสิ!!” “ฝากปลาย่างไว้กับแมวชัดๆ!!” ต้นพูดเสียงไม่เบานักแล้วมองหน้าเอเรสพร้อมกับส่ายหัวไปมาช้าๆ “พ่อกับแม่เลี้ยงมึงนะคิดผิดมากๆ เลยว่ะกูว่านะ ฮ่าๆ ๆ” บาสแซวอีกรอบ “กูไม่เอามาทำเมียหรอกเว้ยตัวก็เตี้ยหน้ายังกับตุ๊กตาผีขนาดนั้น” “เหี้ย แรงว่ะ” ต้นยังยิ้มนิดๆ “อมโบสถ์มาพูดพวกกูก็ไม่เชื่อเสืออย่างมึงหรอก อย่างมึงนะหรอจะปล่อยกวางตัวน้อยๆ ให้หลุดไปได้ หึ” บาสเอ่ยอย่างรู้ทันเพื่อน “พวกมึงนี่ยังไงวะ” เอเรสมองเพื่อนติดรำคาญที่ยังคงพูดถึงยัยน้องสาวไม่ยอมเลิก “งั้นกูไม่จีบอายละ จีบน้องจีนดีกว่า ตัวเล็กๆ น่า...ฉิบหาย “กันพูดกัดปากแล้วซี๊ดปากเบาๆ “ตีนสิไอ้กัน!!! ” เขามองหน้ากันโหดๆ ลองมันมาจีบน้องสาวของเขาสิพ่อจะยัดลูกตะกั่วใส่หน้าผากมันให้ “ฮ่าๆ ๆ ๆ” เพื่อนๆ หัวเราะเสียงดังกับท่าทีหวงน้องของเพื่อนสุดหล่อ “ตกลงจะยังไง” ต้นมองหน้าเอเรส “ไม่เอาไง ปล่อยไป” “เฮ้ย!! แบบนี้ระวังจะโดนน้องสาวเกลียดนะเว้ย ไหนจะป๊ากับแม่เลี้ยงมึงอีก” บาสเตือนเพื่อนเสียงตกใจกับท่าทีเฉยเมยของเอเรส “ไว้กูจัดการเองพวกมึงไม่ต้องห่วงหรอก” ใช่ เขาจะไม่ปล่อยให้มันเป็นแบบนี้นานนักหรอกคอยดูแล้วกัน “ยังไงก็เบามือหน่อยแล้วกันน้องจีนยิ่งตัวเล็กๆ อยู่เดี๋ยวก็ซ้ำมือหมด” กันพูดยิ้มๆ “คิดมากน่าพวกมึงอ่ะ” เอเรสยกยิ้มมุมปากพร้อมกับมองเพื่อน “พวกกูเป็นเพื่อนกับมึงมากี่ปีแล้วทำไมจะดูไม่ออกว่ามึงไม่ได้คิดกับน้องจีนแค่น้องสาวไอ้เสือร้าย หึหึ” “ผู้ชายมันมองกันออกเว้ยว่ามันจ้องจะกินหรือไม่กินผู้หญิงคนไหนนะทำไขสือวะมึง” บาสมองเพื่อนแล้วส่ายหัว “ระวังจะโดนน้องสาวทำพิษซะก่อนละพี่ชาย” ต้นพูด “เอ่อ!!! พวกมึงนี่แม่ง...ไม่เลวจริงคบกันไม่ได้นะเนี้ย หึหึ” เอเรสอดประชดเพื่อนตัวเองไม่ได้ที่ดูพวกมันจะรู้ทันเขาไปซะทุกเรื่องไม่เว้นแม้แต่เรื่องยัยน้องสาวคนนี้

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more