เมื่อถึงบ้านหญิงสาวก็รีบวิ่งเข้าบ้านไม่ได้สนใจเลยว่าพี่ชายอย่างเอเรสมองตามเธอไปด้วยสายตาคาดโทษขนาดไหน ก่อนที่เขาจะเดินตามเข้าไปในบ้านเงียบๆ
ใครจะอยากเสวนากับไอ้พี่ชายอย่างเขากันละ!
พอวิ่งหนีเข้ามาในห้องหญิงสาวก็ลงกลอนประตูห้องนอนอย่างแน่นหนาก่อนจะถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
“ฟู่...อย่างน้อยก็ปลอดภัยในระดับหนึ่งละว้า”
เธอพูดกับตัวเองเบาๆ ก่อนจะถือผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำด้วยความสบายอกสบายใจ อาบน้ำเสร็จเธอก็หยิบชุดนอนสายเดี่ยวสีขาวตัวโปรดมาใส่แล้วเดินไปที่โต๊ะข้างเตียงหยิบยาที่หมอจัดให้กรอกใส่ปากแล้วกระดกน้ำตามอึกใหญ่
เธอบิดขี้เกียจไปมาก่อนจะล้มตัวลงนอนไม่วายหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นไปเรื่อยเปื่อย ที่จริงยังไม่ถึงเวลานอนปกติของเธอหรอกแต่พรุ่งนี้เธอมีเรียนตอนเช้าเพราะฉะนั้นคืนนี้เธอต้องนอนเร็วกว่าปกติ เวลาผ่านไปตากลมโตก็เริ่มจะปิดลงด้วยความง่วง เธอพยายามฝืนสุดท้ายก็พ่ายแพ้ให้กับความง่วงจ
