" อย่าร้องนะครับคนดีของผม ผมไม่ตายหรอก"
" แต่แผลมันลึกมากเลยนะกร"
"ผมทราบครับ ผมรบกวนพี่ดาช่วยไปเอาเข็มกับด้ายมาให้ผมหน่อยนะ"
"กรจะเอาทาทำอะไร"
"ผมจะเย็บแผลเองครับ"
พี่ดามองผมอึ้งๆ ก่อนจะเดินไปหาของที่ผมสั่งมาให้พร้อมกับน้ำตาที่ยังคงไหลลงมาไม่หยุด
นลินดา
ฉันถือด้ายกับเข็มมายื่นให้กรด้วยมือที่สั่นเทา พร้อมกับน้ำตาที่ไหลออกมาเพราะสงสารกร ทำไมกรต้องมาเป็นแบบนี้ด้วย
" พี่ดาเย็บให้ผมได้มั้ยครับ ผมเย็บไม่ถนัด"
กรเงยหน้าขึ้นมาจ้องตาฉัน ถ้าฉันบอกไม่ได้เขาก็ต้องเป็นคนทำเอง แล้วกรจะทำได้ยังไง
" ได้ซิ เดี๋ยวพี่เย็บแผลให้กรเอง พี่ทำได้"
" ดีครับ งั้นผมขอฆ่าเชื้อก่อน"
กรหยิบเข็มไปลนไฟส่วนด้ายกรก็เอาไปแช่แอลกอฮอล์ ฉันเหงื่อแตกออกไม่หยุดเลย ฉันจะทำได้รึเปล่าเนี้ย แล้วซักพักกรก็ยื่นเข็มที่มีด้ายติดอยู่ให้ฉัน
" เย็บเลยครับ"
ฉันรับเข็มมาถือไว้ก่อนที่จะมองไปที่แผลของกร ที่ตอนนี้เลือดไหลออกมา
