When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
คุณชายฉู่นั้นเข้ากองทัพไปแล้วถูกบิดากลั่นแกล้งขึ้นมา ให้ฝึกหนักจนถึงยามที่ดวงจันทราขึ้นอยู่ที่กลางผืนฟ้าแล้ว ดังนั้นในยามที่เหนื่อยจนมิอาจจะทนฝืน จึงหลับดวงตาลงไปและหลับอย่างมิรู้ตนในทันที ส่วนพี่รองชุนเอ้อเฟิงและพี่สามชุนฉีหนานนั้นก็ตกที่ลำบากมิต่างกัน ออกจะหนักเสียอีกด้วยเพราะท่านแม่ทัพฉู่นั้นคาดหวังกับคุณชายของสกุลชุนทั้งสองมากด้วยบุรุษที่กำยำและมีความเกี่ยวดองกันนั้น ย่อมจะเอนเอียงไปในทิศทางเดียวกันได้โดยง่าย เช่นนั้นคุณชายรองและคุณชายสามสกุลชุนนั้นจึงยังคงฝึกหนัก จนมองเห็นแสงแวววาวที่กลางฟ้าแล้วหลับลงไปในลานดินอย่างมิรู้ตนอีกแล้ว “อร่า ข้าคิดถึงกับข้าวของไห่ถัง ข้าอยากกลับบ้านไปเสียแล้ว” คุณชายรองสกุลชุนบ่นในขณะที่ดวงตานั้นหลับลงไปแล้ว ส่วนคุณชายฉู่นั้นก็คิดถึงเนื้อตัวนุ่มๆของนางถอนหายใจออกมาแล้วหลับไปอีกครา ในฝันนั้นเห็นแต่ไห่ถังคนงามแย้มรอยยิ้มบานอยู่ตลอดยาม ตื่นขึ้นมาอีกคราก็โดน