Pagkababa ko pa lang ng Lemousine, bumungad na sa akin si Rebecca at Florencio sa pintuan ng kanilang Mansyon.
Bigla akong natigilan nang sinuyod ako ng tingin ni Rebecca mula ulo hangang paa. Hindi siya nakangiti, magkaiba sila sa pinapakitang pagtrato ni Don Florencio.
Kung noon hinahangaan ko ang kabaitan niya, ngayon naman halos ayaw ko na siyang tingnan. Para siyang tigre na mangangain ng buhay sa madilim niyang tingin sa akin.
"It looks like you enjoyed sitting in the Lemousine?" pambungad niya.
Hindi ako nagsalita. Pakiramdaman ko, iniinsulto niya ako. Para bang pinamukha niya sa akin na wala akong karapatang maupo sa pagmamay-ari nila dahil anak lang naman ako sa labas.
"Nice to see you again, iha?Welcome in our house again," nakangiting bati ni Florencio. Hindi ko masuklia
