วิจัยเถื่อน nc ++

จดเพื่ออนาคต

ตอนเย็นของวัน เวกัสได้โทรบอกให้ แด๊ดมาติน มัมลิน มาตินอัส กองฟาง น้องมาคัส มัสใจและสองแฝดและก็โทรผ่านกล้องหาแกรนิคด้วย เพื่อให้แกรนิครับรู้เรื่องที่เกิดขึ้น เควิน ราเม็ง เเละเวกัสเดินเข้ามาในห้องรับแขก เควินถอนหายใจเบาๆ ราเม็งยืนก้มหน้ามองพื้น เวกัสแตะข้อศอกเล็กของราเม็งเบาๆเพื่อบอกให้เธอไปนั่งที่โซฟา

" ผมจะแต่งงานกับราเม็งครับ" เควินพูดออกมาน้ำเสียงจริงจัง ราเม็งอ้าปากค้าง ใบหน้าเรียวส่ายไปมาช้าๆ หัวใจดวงน้อยๆแทบหยุดเต้น มัมลินอึ้ง แด๊ดมาตินยกยิ้มที่มุมปากก็วันนั้่นท่านเห็นราเม็งออกมาจากห้องนอนของเควิน ' ว่าแล้ว ' ท่านพลางคิดในใจ

" แต่งงาน! หมายความว่าลูกสองคนจะแต่งงานกันยังงั้นเหรอ?" มัมลินดึงสติกลับมาได้ พลางถามออกมาสายตาของมัมลินหันไปมองลูกชายคนเล็กเพื่อความแน่ใจ เควินพยักหน้ารับ ราเม็งตาแดงๆ

" ราไม่แต่งนะคะ คุณลุง คุณป้า " ราเม็งพูดออกมาเสียงดัง เควินหันหน้าไปมองแววตาของเขาฉายแววเหี้ยมๆ เขาขบกรามแน่น พร้อมถอนหายใจแรงๆ มาตินอัส เวกัส แกรนิคยกยิ้มที่มุมปาก เควินตัดสินใจเล่าเรื่องทุกอย่างให้ทุกคนฟัง แต่ไม่หมดทุกเรื่อง เขาเล่าเเค่ว่าเขาหยอกเล่นกับราเม็งจนเรื่องมันเลยเถิดเลยได้เสียกัน ราเม็งส่ายหน้ารัวๆ ริมฝีปากเล็กสั่นเทา หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่หยุด

" คือเรื่องทุกอย่างก็เป็นแบบนี้ล่ะครับ" เควินเล่าเสร็จเขาก็นั่งลงข้างๆแด๊ดมาติน มัมลินยกมือขึ้นทาบอก หันไปมองหน้าราเม็งที่นั่งก้มหน้า ตัวสั่นเทา มือเล็กกำเข้าหากันแน่น แด๊ดมาตินนั่งเงียบๆจ้องมองหน้าลูกชายตัวที่ตอนนี้นั่งนิ่งๆไม่รู้ร้อนรู้หนาว มาตินอัส กองฟาง น้องมาคัสที่ได้ยินว่าราเม็งจะแต่งงานหนูน้อยปากคว่ำน้ำตาเอ่อคลอเบ้ากองฟางตั้งกอดปลอบ มัสใจ อ้าปากค้าง ไม่คิดว่าเควินจะกล้าเล่าความจริง แต่มาตินอัสและเวกัสรู้ดีว่าเรื่องบนเตียงเควินเป็นอย่างไร ทั้งสองคนหันไปมองหน้ากันแล้วยกยิ้มให้กัน

" หนูรามาหาป้ามาลูก " มัมลินเรียกราเม็งมาหา ราเม็งเงยหน้าขึ้นมาสบตากับมัมลินและกัดริมฝีปากล่างแน่นพร้อมลุกเดินเข้าไปหามัมลินและนั่งลงข้างๆ มัมลินดึงราเม็งเข้ามาในอ้อมกอดอันอบอุ่น ราเม็งกอดมัมลินแน่นๆเช่นกัน แด๊ดมาตินมองแล้วถอนหายใจเบาๆ เควินจ้องมองทั้งมัมและราเม็งกอดกัน หัวใจที่แข็งแกร่งรู้สึกอะไรบางอย่างแค่แว๊บเดียว แต่เควินยังนึกคิดอะไรบางอย่างเข้าข้างตัวเอง ' แต่งงานกับคนหล่อแบบเขานี้ต้องคิดอะไรมาก ทั้งหล่อทั้งรวย โปรไฟล์ของเขาโคตรเทพอ่ะ สาวแย่งกันยังกะฟุตบอลในสนาม'

" หนูรากอดป้าได้นะลูก และต่อไปหนูราต้องเรียกมัมนะลูก" มัมลิน ท่านทั้งรู้สึกสงสารผู้หญิงอาภัพคนนี้เหลือเกิน โชคชะตาเหมือนเล่นตลกให้เธอมาได้รู้จักกับท่าน แถมทำให้ท่านเอ็นดูและอยากได้เป็นลูกสะใภ้คนเล็ก ถึงแม้ว่าดูทั้งคู่จะไม่รักกัน แต่ดูท่าทางลูกชายของท่านก็น่าจะรักเธอได้ไม่ยากเหมือนกันกับที่ท่านรักนั้นแหละ เริ่มต้นอาจจะไม่สวยงามสุดท้ายมันต้องลงท้ายด้วยความรักที่หวานหอมแน่นอน

" ราไม่แต่งนะคะคุณป้า ราไม่อยากแต่งกับคนใจร้ายกับรา " ราเม็งพูดออกมาเธอ พยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้น้ำตาไหลอาบแก้ม เควินได้ยินแทบเดินเข้าไปหาคนตัวเล็กแล้วแบกขึ้นไปด้านบนห้องนอนเพื่อจับกดให้จ่มคาเตียง เวกัส มาตินอัส แกรนิค หันหน้ามามองหน้ากัน

" หึหึ/ หึหึ/ หึหึ" ทั้งสามคนหัวเราะในลำคอหนา เพราะทั้งสามคนรู้ดีว่าเควินคิดอะไรอยู่ แต่พวกเขาก็เข้าใจราเม็งด้วยว่าเจออะไรในคืนนั้น

" แต่งยังไงก็ต้องแต่ง ผมไม่หมั้นแน่นอน" เควินพูดออกมาเสียงแข็ง เขาไม่สนใจคนตัวเล็กที่ร่างกายสั่นเทาในอ้อมกอดของมัมแม้แต่น้อย เพราะเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้วเขาพร้อมทุกอย่างทั้งการงานและฐานะ หน้าตา ราเม็งปลายตามองเควินพลางขบกรามแน่นในใจด่าเขา' ไอ้โรคจิต ฉันจะตัดลิ้นแก ฉันจะตัดอวัยวะทุกส่วนของร่างกายแกอย่าเผลอแล้วกัน ' เควินยกยิ้มเหี้ยมๆ แววตาท้าทายใส่ราเม็ง เขาจ้องตาคนตัวเล็กเขารู้ว่าเธอคิดอะไรอยู่

" หึหึ เก่งจริงๆตัวเท่าหมัดมด " เควินพึมพำออกมาคนเดียว เขาจ้องมองหน้าราเม็งไม่ลดละลาย ราเม็งเกิดคำถามขึ้นมาในใจหลายคำถาม ทำไมเขาถึงไม่ยอมหมั้น ทำไมเขาถึงคิดว่าการหมั้นคือการรอคอย และอีกมากมาย มัมลินยกมือขึ้นมาลูบผมยาวสลวยของราเม็งแล้วถอนหายใจ เพราะสงสารราเม็งเป็นอย่างมาก

" แต่งเลยหนูรา แต่งไปถ้าอยู่ด้วยกันไม่ได้ก็หย่ามัมข้างหนูราเสมอ" มัมลินพูดออกมาพร้อมคลายอ้อมกอดออก เเล้วส่งยิ้มหวานให้ราเม็งเพื่อเป็นการปลอบใจ ราเม็งกัดริมฝีปากล่างแน่น พร้อมส่ายหน้า มัมลินยกมือขึ้นมาลูบผมที่ปกลงมาที่หน้าผากมนออก

" เชื่อมัมนะหนูรา แต่งเลยลูก เราเป็นผู้หญิงเสียหาย อีกอย่างมัมอยู่ข้างหนูราเสมอไม่ต้องกลัวอะไรทั้งสิ้น" มัมลินบอกกับราเม็งให้มั่นใจ

" ฟางด้วยค่ะ จะอยู่ข้างๆพี่รา " กองฟางพูดออกมาเสียงแข็ง สายตาของเธอมองไปที่มาตินอัส

" มัสด้วยค่ะจะอยู่ข้างๆพี่รา " มัสใจพูดออกมาเสียงแข็งอีกคน เพื่อให้ราเม็งมั่นใจ เธอพลางปลายตามองสามีของเธอ เวกัสและมาตินอัส แกรนิค ถอนหายใจแรงๆพร้อมยิ้มเหี้ยมๆ

" พวกผมด้วยครับจะอยู่ข้างๆคุณราเม็งครับ " เสียงสามหนุ่มพูดออกมาพร้อมกัน เควินถึงกับอ้าปากเหวอ' พวกเวร นี้เขาหมาหัวเน่าหรือไงว่ะ ' เควินพลางคิดในใจและกรอกตามองบน เขาขบกรามแน่น' กลัวที่ไหนสักตั้งว่ะไอ้เค อย่าผวากับเรื่องตัวคนเดียวอย่างน้อยแด๊ดก็เข้าข้างมึง'

" แด๊ดด้วยหนูรา แด๊ดจะอยู่ข้างๆหนูราด้วยคน" แด๊ดมาตินพูดออกมาเพื่อให้ราเม็งมั่นใจอีกแล้ว เควินถอนกับยกมือขึ้นกุมขมับ ' แค่ความฝันใช่ไหมที่เขาโดนรุม ' ทุกคนยิ้มเหี้ยมๆ ราเม็งยิ้มออกมาเล็กน้อย หัวใจดวงน้อยเต้นแรงมากเพราะมีกำลังใจมากล้นหรือเขาเรียกว่าท่วมท้นยังกะเธอกำลังจะขึ้นชกชิงแชมป์โลกก็ไม่ปาน เธอถอนหายใจออกมาเบาๆ

" ค่ะ ราจะแต่งค่ะ" ราเม็งพูดออกมาเสียงเข้มเพื่อยืนยันว่าเธอตอบตกลงแต่งงานกับเขา เควินหันมามองหน้าราเม็งแล้วยกยิ้มเหี้ยมๆ ราเม็งสบตากับเขาแบบไม่กลัวเควินยักคิ้วให้เธอแบบทะเล้น พร้อมส่งจูบ แด๊ดมาตินและมัมลินถึงกับส่ายหน้า ราเม็งหน้าแดงอายๆกับการกระทำของเขา ' ไอ้เด็กเอาแต่ใจ นายต้องเป็นลูกไก่ในกำมือของฉันค่อยดู' เธอพลางคิดในใจ เควินยกยิ้มเหี้ยม ' อุ๊ย! ลูกไก่อะไรล่ะ เหยี่ยวกำลังจะจ้องจิกเหยื่ออยู่ต่างหากล่ะป้ารา หึหึ' สายตาทั้งสายคนเชือดเฉือนกันยังกะหนังจีนกำลังภายใน

" เราไปดูฤกษ์งามยามดีกันพรุ่งนี้ดีกว่านะมัมว่า พระท่านจะได้ดูดวงทั้งสองคนด้วย" มัมลินบอกกับราเม็งและเควินที่กำลังสบตากันอยู่

" ไม่ต้องครับมัม รบกวนพระท่านเปล่าๆ จดทะเบียนสมรสพรุ่งนี้ ตอนเย็นจัดงานเลี้ยงเล็กเฉพาะคนในครอบครัวก็พอครับ ดีไหมครับที่รัก?" เควินบอกกับมัมลิน ราเม็งขบกรามแน่น

" ไม่จดทะเบียนสมรสได้ไหมคะ ?" ราเม็งถามออกมา ทุกคนหันมามองหน้าเธอคนเดียว มาตินอัสยกยิ้มที่มุมปาก' นี้น้องชายของเขาไม่อยากมีคนตีตราจ้องเลยเหรอว่ะ ' เควินขบกรามแน่น

" จดไปเถอะพี่รา เผื่อพี่เคตายด้วยอุบัติเหตุหรือโดยศัตรูฆ่าตายอย่างน้อยๆพี่ก็คือผู้รับมรดกแทนนะคะ" มัสใจพูดออกมาแบบขำๆไม่คิดอะไร แต่ทุกคนหัวเราะลั่น เควินคนเดียวที่หน้าเหวอกับคำพูดขำๆของมัสใจ ' เควินดวงแข็งครับทุกคน อย่าฝันลมๆแล้งๆ ว่ามันจะตายง่ายๆไม่มีวันนั้นครับ ' เขาพลางคิดและยกยิ้มออกมาด้วยความมั่นใจ

" ค่ะ งั้นพี่จดค่ะ เผื่อสามีตายไปทุกอย่างต้องตกเป็นของพี่ " ราเม็งพูดออกมาเสียงดุดัน แกมประชดประชัน เควินยิ่งเกิดอาการหมั่นไส้คนตัวเล็ก เขาอยากจะกัดจมูกเล็กที่เวลาโกรธเขาหรือโมโหเขาแล้วเธอชอบเชิดขึ้นด้วยความไม่พอใจ เควินจ้องมองราเม็งแล้วส่ายหน้า

" จดพรุ่งนี้เลยน่ะป้า ทำใจได้ไหมที่จะมีผัวหล่อเหมือนมัจจุราชน่ะ" เควินพูดออกมาเพื่อให้ราเม็งกลัว แต่เขากับโดนทุกคนในบ้านต่างส่ายหน้า ราเม็งรู้สึกตื่นเต้นและความรู้สึกหลากหลายอย่าง หัวใจดวงน้อยเต้นแรงไม่หยุดกับวการที่จะแต่งงานมีชีวิตคู่ เพราะเธอไม่ได้คิดล่วงหน้้ามาก่อน

" เอางี้ก็ได้ลูก เดี๋ยวมัมเชิญนายอำเภอมาที่บ้านเราง่ายดี แหวนมัมก็มีแล้ว" มัมลินบอกกับทุกคนที่นั่งในห้อง ทุกคนนั่งฟังมัมลินและแด๊ดมาตินอธิบายเรื่องงานพรุ่งนี้จนหิว เด็กรับใช้มาตามไปทานข้าวที่ห้องอาหาร พอทานข้าวเสร็จทุกคนต่างแยกย้ายกันเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง

ที่ร้านอาหารไทยแห่งหนึ่งในกรุงเทพ ตอนนี้มีคนสองคนกำลังนั่งคุยกันอย่างสนุกสนาน และอารมณ์ดีเพราะทั้งสองคนได้ลงมือเซ็นสัญญาเป็นคู่ค้ากัน

" คุณโรเบิร์ตคิดถูกแล้วครับที่มาลงทุนและร่วมธุรกิจกับ รพ. ของผม " หลงเหว่ยพูดออกมาด้วยความมั่นใจในตัวเองว่า รพ. จะไปได้สวยแน่นอน โรเบิร์ตยกยิ้มดีใจเพราะทั้งเขาและหลงเหว่ยมีศัตรูคนเดียวกันการร่วมธุรกิจครั้งนี้เป็นเรื่องที่ไม่ยากในการกำจัดบริษัทและรพ.ของตระกูลมาตินแน่นอน

" หึหึ แน่นอนอยู่แล้วครับ ศัตรูของเราคือคนเดียวกัน เราร่วมมือกันกำจัดมันให้สิ้นซากไปให้หมด จะได้ไม่มีคู่แข่งอีก " โรเบิร์ตบอกกับหลงเหว่ยด้วยความมั่นใจ

" ดื่มหน่อยครับ เพื่อความสำเร็จของพวกเราในอนาคตอันใกล้ หึหึ" หลงเหว่ยพูดออกมาเพราะครั้งหนึ่งเขาเคยจ้างต้นกล้าไปสืบเอาความลับใน รพ.แต่ก็ล้มเหลวไม่เป็นท่า ครั้งนี้พวกเขาต้องวางแผนให้รอบคอบให้มากกว่าเดิม เพื่อจะขจัดเสี้ยนหนามทางธุรกิจ โรเบิร์ตยกแก้วเบียร์ขึ้นมาชนกับหลงเหว่ย

เพล้ง! ทั้งสองคนยกยิ้มเหี้ยมๆ ด้วยความสะใจต่างคนๆคิดถึงอนาคตของตัวเองว่าถ้าไม่มี รพ.และบริษัทวิจัยของตระกูลมาติน ลูกค้าก็จะมาใช้ รพ.ของเขามากขึ้น และยาของบริษัทโรเบิร์ตวิจัยก็จะดังโดยไม่ต้องมีคู่อีกด้วย

" หึหึ เพื่อความสำเร็จที่กำลังจะมาถึง " หลงเหว่ยพูดออกมาอย่างดีใจ

" หึหึ ครับเพื่อความสำเร็จที่กำลังจะมาถึง " โรเบิร์ตพูดออกมาเช่นกันด้วยความมั่นใจ ทั้งสองคนได้ร่วมพูดคุยกันอีกยาวนาน เเละหลายๆเรื่องราว จนเวลาล่วงเลยแล้วค่อยแยกย้ายกันกลับ