บังเอิญรักนายมาดนิ่ง

บทที่3 ดีใจที่ได้พบกันอีก

"พี่ชื่อพายุนะครับ ยินดีที่ได้รู้จัก แล้วเจอกันนะ"

ประโยคหลังพี่เขามากระซิบข้างหูพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปาก ฉันขนลุกอย่าบอกไม่ถูก ฉันคิดว่าหลังจากนี้ชีวิตในมหาลัยของฉันกำลังจะไม่สงบแล้ว

ใบหน้าสีขาวเปลี่ยนเป็นสีแดงทันทีทั้งโกรธทั้งเขิน

'โอ๊ยยย อยากจะบ้า ยัยเมษาเอ้ยไม่น่าปากไวเลย'

พลอยใส: "แล้วแกจะทำไงต่อเมษาพี่เขาคงหมายหัวแกไว้แล้วแหละ" พลอยใสพูดขึ้นหลังจากที่ไปสืบประวัติของพายุมาแล้วจึงทำให้รู้ว่าพายุก็เป็นคนที่ไม่ยอมแพ้คนเหมือนเมษา

พลอยใส: "แต่พี่เขาสนใจแกก็ดีเหมือนกันนะเพราะพี่เขาก็เป็นสายเปย์กระเป๋าหนักม๊ากกก"ฮ่า ฮ่า ไม่รู้จะสงสารหรือเห็นใจเพื่อนดี

ไอริณ: "พอเลยแกพูดอะไรเนี่ยเห็นไหมเมษามันกำลังโมโหอยู่ แกจะเอาไงต่อเมษาถ้าเจอหน้าพี่เขาแกจะทำยังไง"

เมษา: "ช่างเถอะปล่อยให้เป็นเรื่องของอนาคตเจอก็เจอไม่เห็นเป็นไรเลยฉันไม่ได้ทำอะไรผิดซะหน่อยเราไปเรียนกันเถอะสายแล้วเดี๋ยวเข้าช้าอาจารย์ว่าเอา"

เมษาพูดตัดบทเพื่อนไปอย่างนั้นแหละแต่ในใจจริงๆก็นึกหวั่นๆอยู่เหมือนกันไม่รู้ที่เขาจะมีแผนอะไรบ้างกับอีแค่เดินชนกันแค่เนี้ยทำไมทำให้กลายเป็นเรื่องใหญ่ไปได้นะ

เจมส์: "พายุทำไมมึงต้องหาเรื่องผู้หญิงด้วยวะปกติมึงไม่เป็นอย่างนี้นี่"เจมส์สงสัยเพราะพายุไม่เคยเถี่ยงกับผู้หญิงเลย

ซุง: "เฮ้ยไอ้เจมส์มึงจะไปรู้อะไรคนนี้อาจจะพิเศษก็ได้นะเว้ยไอ้พายุมันไม่เคยสนใจผู้หญิงคนไหน หรือว่าเป็นคราวซวยของน้องเขาวะถ้าไอ้นี่แม่งไปชอบเขาจะทำไงวะ แต่ว่าเพื่อนของน้องเขาก็น่ารักดีนะ" ซุงสนใจไอริณเพื่อนของเมษามากคนอะไรหน้าขาวจมูกโดงตากลมโต อกเป็นอกเอวเป็นเอวแถมยังพูดเพราะอีก

พายุ: "พอเลยพวกมึงสองคนอะน่าลำคาญ"

ซุง: "เอ้าไอ้นี่กูก็พูดดีๆแค่นี้ต้องขึ้นเสียงด้วยแต่เอาจริงๆเมษาก็น่ารักเหมือนกันนะขาวสวยหมวยตัวเล็กสเปคมึงเลยนี่หว่าพายุ"ซุงยังแซวเพื่อนไม่หยุดหารู้ไม่ตอนนี้รังสีอำมหิตกำลังแผ่มาที่เขา

พายุ"มึงจะหุบปากดีๆหรือจะแดกตีนกูก่อน" พายุเหมือนจะพูดเล่นแต่ทำจริงๆซุงเคยเจอมาแล้ว

ซุง: "ค้าบผมขอโทษค้าบ" ฮ่า ฮ่า! ยังไม่หยุดสงสัยจะได้รับประทานตีนแทนข้าวก็คราวนี้แหละ

ถึงเวลาร่วมกิจกรรมรับน้องหลังเลิกเรียนฉันเพื่อนกำลังเดินไปที่ลานกิจกรรม

ไอริณ: "เร็วๆหน่อยดิพวกแกเดินช้าเกินไปช้าเดี๋ยวก็โดนลรุ่นพี่ทำโทษหรอก"ไอริณเตือนเพื่อนเพราะใกล้ถึงเวลนัดแล้ว

ยิ่งรีบเหมือนยิ่งช้าเมษานึกได้ว่าลืมของไว้จึงต้องรีบกลับไปเอา

เมษา: "พวกแกไปกันก่อนเลยฉันฉันลืมของน่ะเดี๋ยวขอกลับไปเอาแป๊บนึง"ฉันจะรีบเดินกลับไปเอาของ

พายุ: "อ้าวน้องเมษายังไม่ไปเข้าร่วมกิจกรรมกับเพื่อนอีกหรอเดี๋ยวก็โดนทำโทษหรอก"เสียงเข้มพูดขึ้นทางด้านหลังเมษาไม่ต้องมองไปก็รู้ว่าคือใครเพราะเขาจำเสียงนี้ได้ดี

เมษา: "พอดีว่าหนูลืมของนะคะเลยกลับไปเอากำลังจะรีบไปนี่แหละค่ะ"ฉันตอบแบบไม่ได้หันหลังกลับไปมอง

"หึ หึ" พายุเค้นเสียงในลำคอ

เมื่อเมษายนเดินมาถึงที่ร้านกิจกรรมคนต่างมองเป็นตาเดียวกันเพราะว่าเธอเดินมาพร้อมกับ พี่พายุ

ไอริณ: "ไหนแกบอกว่ากลับไปเอาของแล้วไงมากับพี่เขาได้ล่ะ"

พลอยไส: "นั่นน่ะสิหรือว่า..."พลอยใสยังพูดไม่ทันจบประโยคเมษาก็แทรกขึ้นมาก่อน

เมษา: "หยุดเลยนะแกน่ะไม่ได้มีอะไรทั้งนั้นแหละฉันแค่บังเอิญเจอเขาเลยเดินมาพร้อมกันไม่ได้คุยอะไรกันเลย"

ไอริณ: "เอ้าแล้วแกจะร้อนตัวทำไมเนี่ยแถมหน้ายังแดงอีกพวกฉันยังไม่ได้ว่าอะไรเลยนะ"

เมษา: "แกก็เป็นไปกับเขาด้วยหรอไอริณ"ใบหน้าสีขาวใสตอนนี้เปลี่ยนเป็นสีแดวเพราะเพื่อนๆเอาแต่แซว

เมษายนนั่งอยู่รวมกับกลุ่มเพื่อนคนอื่นๆแต่เธอดูโดดเด่นมากเพราะความสวยเสียงหวานจึงทำให้เธอเป็นที่จุดเด่นจึงมักมีผู้ชายเข้าหา

พายุ: "ไอ้หน้าจืดนั่นใครวะมาเกาะแกะเมษาได้เห็นแล้วน่ารำคาญ" พายุที่ยืนอยู่บนเวทีมองมาที่หญิงสาวเห็นมีผู้ชายเข้าหาจึงมีท่าทีไม่พอใจ

จ้องเขม็งไปที่ผู้ชายคนนั้นรังสีอำมหิตทำให้ผู้ชายคนนั้นร้อนวูบวาบมองขึ้นไปบนเวทีถึงรู้ได้ว่าไม่ควรที่จะไม่ยุ่งกับเมษา พายุเอาแต่ยืนมองหน้าบึ้งใส่ผู้ชายทุกคนที่มายุ่งกับเมษาราวกับทำให้รู้ว่าคนนี้เด็กกูใครยุ่งเจอดีแน่จึงไม่มีผู้ชายคนไหนกล้าเข้าใกล้เมษาเลย พายุเป็นคนหวงของมากถึงแม้ว่าตอนนี้เมษาจะยังไม่ใช่ของๆเขาแต่อีกหน่อยเขามั่นใจว่าใช่แน่นอนเพราะเขาเล็งเธอเอาไว้แล้ว

"เอาล่ะค่ะน้องๆกิจกรรมวันนี้จะจบแค่นี้นะคะพรุ่งนี้จะมีการเลือกดาวเดือนเพื่อเป็นตัวแทนคณะไปประกวดน้องๆก็เตรียมตัวกันไว้ด้วยนะคะวันนี้แยกย้ายได้ค่ะ"

ซุงกับพายุมองหน้ากันแล้วรีบเดินไปหาน่านฟ้าเพื่อดูว่าในรายชื่อที่ต้องคัดเลือกมีชื่อของเมษากับไอรินไหม

"มี" น่านฟ้าตอบสั้นๆ แล้วหันไปมองซุงกับพายุที่ตอนนี้กำลังทำหน้าไม่พอใจอยู่

น่านฟ้า : "เฮ้ยพวกมึงใจเย็นดิวะจะห่วงอะไรนักหนานี่ก็กิจกรรมของคณะนะเว้ย"

พายุ : "กูไม่สนมึงทำไงก็ได้ให้ไม่มีชื่อของเด็กพวกกู 2 คน"เสียงเข้มพูดอย่าจริงจัง

กีต้า : "เด็กพวกมึงพูดได้เต็มปากเต็มคำน้องเขารู้ตัวหรือยังกูล่ะโคตรสงสารเขาเลยอยู่ดีๆก็ต้องการมาเป็นเด็กใครก็ไม่รู้"

ซุง : "มึงหุบปาก วันนี้ไม่ใช่วันหน้าต้องใช่แน่นอนพวกมึงคอยดู"

- ซุงมั่นใจมาก เอ๊ะหรือเรียกว่ามั่นหน้าดี><