Episode 7
“ดะ...ดีเดย์!!!?” ฉนตาเบิกกว้างด้วยความตกใจแถมยังเผลออ้าปากค้างด้วยความเผลอเลอที่เห็นว่าคนตรงหน้าของฉันเป็นคนที่เพิ่งจะรู้จักกันและได้ผูกมิตรไปวันนี้...
แถมก่อนหน้านี้ฉันยังเผลอพ่นคำหยาบใส่เขาด้วย และเขาเองก็สบถคำหยาบใส่ฉันไม่ต่างกัน
“เธอเองเหรอว่ะ ก็ว่าใครมาเคาะประตูน่าหนวกหู” เสียงทุ้มเข้มของดีเดย์เอ่ยพลางเกาหัวอย่างเซ็งๆ เขาทำหน้าเหมือนกับรำคาญฉันหน่อยๆ(ไม่หน่อยแล้ว... เยอะเลยมั้ง) แต่เขาเองก็ทำให้ฉันรู้สึกรำคาญและเดือดร้อนก่อนนี่นา!
เพราะเขาเล่นเกมส์เสียงดัง!!!
“ว่าแต่... เธอมาเคาะห้องฉันทำไวะ? แล้วเธอ... โผล่มาที่นี่ได้ไง?” ดีเดย์เอ่ยพลางทำหน้าแปลกใจเล็กน้อยที่เห็นว่าฉันมาอยู่ตรงหน้าห้องเขาได้
ฉันก็ไม่ได้อยากโผล่มาอยู่หน้าห้องของเขาหรอกนะ... แค่บังเอิญเฉยๆที่คอนโดของพวกเรามาอยู่ห้องติดกัน
“หรือว่าเธอแอบสะกดรอยตามฉัน เพราะคิดว่าฮันหล่อมาก เลยอยากรู้ว่าฉันอยู่ที่ไหน?”
