Episode 6
“ขอบคุณครับ” เสียงทุ้มเข้มของร่างสูงที่กำลังนั่งลงตรงเก้าอี้ใกล้เคียงกับฉันเอ่ยขอบคุณเมื่อฉันบอกว่าให้เขานั่งเก้าอี้ที่ว่างข้างๆฉันได้ ฉันได้แต่ยิ้มบางให้ก่อนจะลอบมองหน้าของผู้ชายคนนั้นให้ชัดๆ...
หละ...หล่อเป็นบ้า!
เชื่อแล้วว่าคณะวิศวะผู้ชายหล่อๆมีอยู่จริง
เอ๊ะ!? แล้วทำไมฉันต้องรู้สึกใจเต้นแรงแปลกๆแหะ เมื่อมองหน้าหมอนี่
สงสัยฉันอาจจะแพ้คนหล่อก็ได้ละมั้ง...
แต่หมอนี่ก็อยู่ในระดับหล่อจริงๆนั่นแหละ! ใบหน้าเรียวยาวได้รูป ทรงผมสีดำสนิทดุจน้ำหมึกซอยไล่ระดับ จมูกโด่งเป็นสัน ริมฝีปากแดงกระจับน่าเข้าไปจูบ แถมยังตัวสูง หุ่นสมส่วนอีกต่างหาก อีกทั้งตรงแขนของเขายังขาวมากๆจนเห็นเส้นเลือด
เป็นผู้ชายในอุดมคติของผู้หญิงทุกคนจริงๆ!
“เอ่อ... นายเรียนอยู่คณะวิศวะเหรอ?”
“ถ้าไม่ได้เรียนคณะนี้ คงไม่เข้ามาเรียนปรับพื้นฐานหรอก” เสียงทุ้มเข้มเอ่ยอย่างยียวนกวนประสาท ก่อนจะยิ้มบางๆให้กับฉัน
เอ๊ะ
