เพียงจันทร์หลบเข้ามาช่วยป้าแขล้างจานจนเสร็จก่อนจะตั้งใจเดินขึ้นไปอาบน้ำเหมือนทุกวัน ทว่าก้าวขาขึ้นบันไดมาได้ไม่เท่าไหร่เธอก็ต้องชะงัก เมื่อจู่ๆ ก็มีร่างเล็กของใครบางคนกระโดดมาขวางกันไว้
“น้องแก้ม มาทำอะไรตรงนี้คะ” เธอถามก่อนจะพยายามเอื้อมมือไปคว้าตัวเด็กน้อยเอาไว้ ด้วยกลัวว่าจะก้าวพลาดเผลอตกบันไดเอา
“อย่ามาจับตัวหนูนะ! คุณแม่บอกว่าน้าเพียงนิสัยไม่ดี น้าเพียงจะมาแย่งลุงเมธไปจากแก้ม!” แต่ยังไม่ทันจะได้แตะต้องตัว เด็กน้อยก็สะบัดตัวหลบพร้อมตวาดใส่หน้ากัน ด้วยน้ำเสียงที่ก้าวร้าวพอสมควร
“ไม่จริงเลยนะคะ น้าเพียงไม่เคยคิดจะแย่งลุงเมธไปจากน้องแก้มเลยสักครั้ง!น้องแก้มเชื่อน้านะคะ” เด็ก…อย่างไรก็ยังคงไว้ในความเป็นเด็กอยู่วันยังค่ำ แม้จะถูกผู้เป็นแม่จีบป้ายสีให้มัวหมอง แต่เธอเชื่อว่าถ้าอธิบายดีๆ ด้วยเหตุผลแล้วล่ะก็แกจะพร้อมเข้าใจทุกอย่าง
“ตอแหล! น้าเพียงตอแหล แก้มเกลียดน้าเพียง เกลียดๆๆๆ”
