Ring ..ring ..ring ..This is the third time that my phone goes unheard. Nagtataka ako , where is my big brother ? Nasaan na si kuya Jeric . Mag-aalas singko na ng hapon pero hindi pa rin Niya ako sinusundo . Tuwing hapon , pagkatapos ng aking klase ay nag-aabang na si kuya para ako ay sunduin .
But now , I wonder where in heaven my big brother's name is . Makulimlim pa naman ang panahon . I supposedly need a ride back home . Nag-iwan ako ng message sa Kaniyang inbox just in case mabasa Niya ito. Baka busy o kaya ay na ka charge ito. I decided to just go home alone.
Ang aming bahay ay nasa malayong bahagi ng Cagayancillo. Isang maliit na bayan na sakop ng Palawan. As I drew near our house, saka naman lumakas ang t***k ng aking dibdib.
Hindi ko maipaliwanag ang Kaba na aking naramdaman lalo na ng may nakita akong itim na sasakyan na nakaparada sa harap ng aming bahay. The black car looks expensive. Lalo pa akong nagtaka ng hindi lang pala Isang magarang black Rolls Royce ang sasakyan. Dalawang sasakyan pa sa unahan ng gate ng aming bahay ang nakita ko. I saw a white van and another sports car.
What are these expensive vehicles doing in our place? I thought. Sinubukan Kong tingnan ang nasa loob ng mga sasakyan pero hindi ko makita ang mga tao sa loob dahil tainted ito.
Shrugging my shoulders , I went inside the gate . I was calling them as I headed to the front door of our house.
"Mommy? Daddy ? kuya ? " I was calling my family as soon as I opened the front door of our house. Walang tao sa living room . Kaya dumiretso na ako sa kuwarto upang magbihis ng pambahay.
Nasaan na kaya sina kuya , Mommy at Daddy ? Bakit walang sumasagot sa tawag ko? Impossible namAn na wala sila rito sa bahay , bukas ang gate ah, I knitted my brow.
I checked my brother's bedroom it was open but my brother is nowhere to be found. I checked my parents bedroom , bukas din ito ngunit wala sila .
"What the heck .." Dumiretso ako sa kusina dahil nauuhaw ako . As soon as I stepped into our small dining room, may humila sa akin. Napasinghap ako ng makita ko ang mga lalaki sa loob ng kusina. Isa , dalawa , tatlo ,apat , lima. Limang lalaki ang nakaupo sa kusina . At ang pang-anim ay nakatalikod sa aking kinatayuan . He was facing the window outside, kung saan maraming nakatanim na punong kahoy .
Nanlaki ang aking mga mata sa aking nakita, ang mga lalaking nandito sa aming kusina ay parang naghihintay ng sadya sa akin. Halos sasabog ang dibdib ko sa lakas ng pagtibok nito. The boys, each one of them is holding a gun.
Pinagpawisan kaagad ako kahit nakasuot na ako ng shorts na pambahay at sando .
"Boss , she's here. " Sabi ng Isang lalaki na siyang pinakamalapit sa lalaking nakatalikod at tinatawag niyang boss.
The boss is wearing an all black outfit . a black long sleeve which he folded just behind his elbow and a black trousers . He was tall , around 6'4" in height.
He has a fair complexion, judging by his hand color. But it seems that this man was used to parading outside the sun, dahilan ng pag-aagaw ng kaniyang kulay into white and brown .
When the man finally turned around to face me . I almost gasped. He was very good looking , but in a fierce way that makes you tremble in fear. The man seems to be gliding and He was instantly in front of me .
"Where is your brother ?" I gulped as he spoke. He has an authoritative voice.
"Are you deaf little girl ." The man that they referred to as the boss gritted his teeth.
He was angry, and he was towering above me . Para akong maiihi sa sobrang takot . I was thinking, bakit nila hinahanap ang aking kapatid ? Nasaan ang aking mga magulang? Sino ba sila?
Ang dami Kong tanong pero hindi ako makapagsalita dahil sa sobrang takot . Mga armadong lalaki , naghahanap Kay kuya Jeric na maging ako ay hindi alam kung nasaan siya .
"What's your name !" The man cupped my chin a little too hard that I winced in pain . His grip is so strong that it was impossible for me to not look into his blue eyes . "Well, you have a name?!" Matigas niyang sabi .
" K-kim.. Kimberly." I stuttered.
"Now, Kimberly, since you can talk..." He squeezed even harder on my chin that I almost shouted. Agad na tumulo ang aking luha . Ano bang klasing mga tao ito .
Diyos ko tulungan mo po ako! Tulungan mo po kami . Umusal ako ng panalangin sa Poong Maykapal.
"Where. is. your. stupid. brother ?!" Sa bawat katagang binitiwan ng nakatatakot na taong ito ay nagbunga ng matinding takot sa akin. Tumatagos naman sa aking kalamnan ang tingin nito na para aking lulunukin ng buhay .
"i ..I don't know.." I tried to smack his grip from my chin . but it was no use, he has an iron grip .
" Bitiwan mo ako .." I smacked his arms once again.
"Masakit, nasasaktan na ako ." Tuluyan ng umagos ang mga masaganang luha sa aking mata .
Thank you, dear Lord. I muttered to myself ng bitiwan Niya ang aking panga . Agad akong napaatras palayo sa kaniya.
"Stay where you are !" He thundered .
Agad akong napahinto sa aking kinatayuan. I was about to reach the backdoor. Sa dulo ng aking mata nakita ko na bukas ang pintuan sa likuran. I need to escape. These monsters, they are going to kill me. Pero naisip ko si Mommy at saka si Daddy. Naisip ko si kuya Jeric. Bakit nila hinahanap ang kapatid ko.
Ano ba ang atraso ng kapatid ko sa kanila? Hindi ako maaring tumakas hanggat hindi ko nakikita ang mga magulang ko .
"Nasaan ang mga magulang ko? Bakit ninyo hinahanap ang kuya Jeric k ? Ano ba ang atraso niya sa iyo? Sino ba kayo?"
Umiiyak na taning ko sa monster na kaharap ko . Ang kaniyang lakas ay maitutulad sa Isang halimaw .
"Clever girl ." Bahagyang tumawa ang lalaki na nakaitim . Actually they're both wearing the signature black color . But the five men who are just sitting around the table and watching me are wearing a tee. A black tee.
They seem to be a gang .,iyong mga lalaki na sa pocketbook mo lang nababasa at nakikilala. At saka mapapanood sa teleserye.
"I'm asking you and you tried to evade my question by asking me back?"Galit na sabi Niya.
"I already told you that I don't know!" Nabigla ako ng sigawan ko siya agad Kong dinala ang aking palad sa aking bibig . Nanlaki ang aking mga mata ng dahan -dahan siyang lumapit sa akin kaya napaatras ako sa dingding na malapit sa bukas na pintuan.
His eyes were so cold as he gazed at me, placing his arms on both sides of my head , I shivered in fear.
"You have a big mouth for a fragile body like you, little girl." He said.
"Look at me !" He commanded when I looked away . He was so tall , and I was so small .Paano ko matagalan ang kaniyang nagbabagang mga mata? Pahirapan ba ako nitong tumingala sa kaniya?
" Stop crying. You are annoying." He said angrily.
"Now, do you really want to know where your parents are? " He smirked .
"Wait , sino ba ang hinahanap ninyo? baka nagkamali kayo ng pinuntahang bahay? Sino ba ang pangalan ng taong hinahanap ninyo?" Naglakas loob akong magtanong.
This is a big mistake. Baka nga nagkamali sila ng hinahanap. Baka napagkamalan lamang nila ang kuya ko. The boss keeps on asking my brother's whereabouts, pero hindi naman Niya kilala ang kapatid ko. Kagaya ko rin, I don't know a single name of these men.
Baka ibang Kuya ang hinahanap nila .
"Alfonso, tell me ..nagkamali nga ba kayo ng pinuntahang bahay ? Nagkamali nga ba kayo ng taong hinahanap?" He asked the man who was sitting in the head of the table , where my father sits.
"Tell me Alfonzo , pumalpak na ba kayo?"
Dahil hinarap Niya ang lalaking tinatawag niyang Alfonso , he shifted his body away from me . Kumukuha ako ng tiyempo kung paano ako makatakas sa mga halimaw na nasa aming bahay.
Tutal wala naman dito ang aking mga magulang, baka may pinuntahan sila. Tatawagan ko na lamang sila ulit.Ang importanti sa ngayon ay makatakas ako.
Umiling ang lalaki na nagngangalang Alfonso. " No, we are looking for Jeric Garcia, a 27 year old man, working as a teller in Palawan Bank. Ang kaniyang mga magulang ay sina Aida at Cesar Garcia . Si Jeric Garcia ay may kapatid na nag-aaral sa senior high sa Palawan Senior High. Grade 12 students and that would be you." He pointed to me.
The man Alfonzo said matter of fact.
Kung gayon si kuya nga ang hanap nila.
"Satisfied ? " Tanong ng demonyo sa harap ko , nagmukha siyang demonyo kahit na blue eyes pa siya , dahil the way he look at me send shiver down my spine . It was so cold and deadly .
"You ask me about your parents little girl?" I nodded at him.
"They're dead. I killed them." Malamig niyang tugon.
"No..hindi totoo iyan!" Parang bomba naman na sasabog ang aking dibdib sa galit ng sinabi Niya na patay na ang mga magulang ko.
"At isusunod ko ang pinakamamahal mong kuya Jeric. Babalatan ko siya ng buhay sa harap mo at pagsisisihan niya na siya ay isinilang!" As the devil spoke , there is no doubt that he was serious , so damn serious.
I was shaking like a leaf. Nang malingat siya ng tingin sa akin ay mabilis akong lumabas sa pintuan at kumaripas ng takbo sa kakahuyan sa likod ng aming bahay.