“มึงก็เลยจะให้กูเป็นโจร”
ชลธรเสียงดังขึ้นเมื่อผู้เป็นเพื่อนสร้างอาชีพใหม่ให้กับเขาอย่างหน้าตาเฉย
จริงอยู่เขามันทรงโจรตั้งแต่หัวจรดเท้า แต่เขาก็ไม่ใช่โจรลักพาตัวอย่างที่มันกำลังอยากให้เขาทำ
เคยปล้นและฆ่าก็จริงแต่ก็ทำเพราะคนเหล่านั้นบุกมาที่บริเวณเกาะส่วนตัวของเขาก่อน
“มึงก็เป็นอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ แค่เพิ่มสาขาลักพาตัวไปอีกจะเป็นไรไป”
เสียงหนาของภากรคะยั้นคะยอให้เพื่อนยอมรับอาชีพนั้นไป เพราะยังไงชลธรก็เป็นโจรอยู่แล้ว
นายหัวชลธรมักจะปล้นเรือที่ผ่านไปยังบริเวณเกาะส่วนตัวโดยไม่ขออนุญาตที่จะผ่านก่อนอยู่บ่อยๆ กับแค่เพิ่มการลักพาตัวไปด้วยคงไม่ดูหนักหนาอะไรนักหรอก
เขารู้ว่ามันไม่ง่ายที่จะทำเพราะมันคงขัดใจนายหัวชลธรไม่น้อย แต่มันก็ไม่อยากถ้าคนอย่างนายหัวชลธรที่เก่งรอบด้านจะลงมือทำ
“กูไม่มีทางทำตามที่มึงขอ หมดธุระแล้วกูขอตัวกลับก่อน”
ให้เขาเป็นโจรลักพาตัวเขาก็พอจะทำให้ได้ เพราะฟังดูแล้วมันก็ไม่ได้ดูอยากเย็นอะไร
แต่การลักพาตัวมาเฟียสาวไปอยู่ที่เกาะด้วยนั้นมันง่ายเลยแม้แต่นิด เธอไม่เหมือนผู้หญิงทั่วๆ ไป เธอนั้นพร้อมที่จะทำลายล้างทุกสิ่ง เกาะของเขาอาจพังพินาศเพราะเธอก็เป็นได้
เขาไม่อยากจะทำอะไรที่มันเสี่ยงเกินไปแบบนั้น เพราะที่เกาะของเขามีลูกน้องให้ต้องดูแลเป็นร้อยๆ ชีวิต ไม่ใช่มีเพียงตัวเขาเพียงคนเดียว
“กูไหว้มึงล่ะ ลักพาตัวลูกสาวกูไปทีเถอะ”
มาเฟียใหญ่อย่างภากรยกมือขึ้นไหว้เพื่อนสนิทอย่างไม่สนใจในศักดิ์ศรีที่กินไม่ได้ของตนเอง
เขานั้นยอมทำทุกอย่างเพื่ออ้อนวอนให้ชลธรยอมทำตามที่เขาขอออกไป
หนทางที่จะให้ลูกสาวของเขาปลอดภัยมันมีเพียงทางเดียวเท่านั้นสำหรับเขาในตอนนี้ เขาจะต้องทำมันให้สำเร็จให้ได้
“ไอ้ภากร”
มือหนาของชลธรรีบเข้าไปรองมือของเพื่อนที่กำลังไหว้เขาอยู่แล้วยกมันขึ้น ให้ไอ้เพื่อนบ้ามันเลิกทำอะไรบ้าๆ สักที
“กูกราบมึงก็ได้นะ”
เมื่อการไหว้เหมือนจะไม่ได้ผล ชลธรดูเหมือนจะไม่สนใจคำขอร้องของเขา
ภากรก็ตั้งท่าจะลงไปกราบผู้เป็นเพื่อนให้มันรู้แล้วรู้รอดไปเลย
ดูซิว่าชลธรจะใจร้ายใจดำกับเขาต่อไปอีกนานแค่ไหน เมื่อเขายอมทุ่มสุดตัวแบบนี้
“เอ่อ”
การลดศักดิ์ศรีของผู้เป็นเพื่อนอย่างภากรทำเอาเขานั้นใจอ่อนยวบ
จำต้องยอมทำตามที่ภากรขอออกไปทั้งที่ไม่ได้เต็มใจจะทำ
เขากำลังยอมที่จะเอาความเดือดร้อนกลับไปยังเกาะของตัวเองเพราะความใจอ่อน
แต่ถ้าไม่ยอมภากรก็อาจจะทำอะไรที่มันบ้าไปกว่าการกราบการไหว้แน่นอน
และเขาก็ไม่อยากให้ความบ้าๆ อะไรมันเกิดขึ้นอีก ไม่อยากทนเห็นเพื่อนทำตัวไร้ศักดิ์ศรีอะไรแบบนั้นอีกมันอุจาดลูกนัยน์ตามากเกิดทนดูไหว
“ฝากดูแลลูกสาวกูด้วยนะ ดูแลให้ดีเท่าชีวิตของมึง สัญญาซิวะ”
ภากรยิ้มกว้างอย่างดีใจเป็นที่สุด นับเป็นรอยยิ้มที่ดูจะมีความสุขมากที่สุดในรอบหนึ่งเดือนนี้ก็ว่าได้ตั้งแต่ชีวิตเขาประสบปัญหา
ลูกสาวที่เขานั้นสุดแสนจะเป็นห่วง กลัวว่าเธอจะได้รับอันตรายกำลังจะได้ไปอยู่ในที่ที่เรียกได้ว่าปลอดภัยที่สุดในโลกใบนี้
ชลธรอาจไม่ใช่คนดีอะไรนัก แต่ทว่าเป็นคนที่ไว้ใจได้ และถ้ายอมรับลูกสาวของเขาไปดูแลด้วยแบบนี้แล้ว ชลธรจะดูแลเธอเป็นอย่างดีเท่าชีวิตของมันอย่างแน่นอน
“เออ สัญญา”
เสียงเอ่ยสัญญาที่ไม่ค่อยจะเต็มใจดังเอ่ยดังออกมาแค่พอได้ยิน
ก็ใครมันจะไปอยากได้ยัยเด็กอันตรายนั้นกลับไปที่เกาะกันล่ะ
ถึงเขาจะไม่เคยเจอหน้าเธอเลย แต่เขาก็ได้ข่าวคราวของเธอมาอย่างสม่ำเสมอตลอด
เธอร้ายแค่ไหนเขารู้ดี ร้ายตั้งแต่เด็กยันโตเป็นสาวอายุน่าจะยี่สิบปีนี้ล่ะมั้ง
“กูนอนตายตาหลับแล้ว ขอบใจมากเพื่อน”
ภากรขอบอกขอบใจเพื่อนยกใหญ่อย่างที่ไม่รู้ว่าจะหาอะไรมาขอบใจมันถึงจะเหมาะสม
เพราะเงินหรือทองชลธรก็มีเยอะมากโขอยู่แล้ว หรือจะเป็นอย่างอื่นชลธรก็ไม่ต้องการ
คงไม่มีอะไรดีไปกว่าคำพูดที่เขานั้นทำได้ดีในตอนนี้อีกแล้ว
“กูไม่ปล่อยให้มึงตายง่ายๆ หรอก”
ถึงเขาจะยอมลักพาตัวลูกสาวให้ภากรไปแล้วก็ใช่ว่าเขาจะถึงภากรกลับไปยังเกาะส่วนตัวเลย
เขายังคงตั้งใจอยากจะช่วยเพื่อนให้ถึงที่สุดต่อไป และก็เตรียมตัวมาพร้อมแล้วด้วย
เพราะขึ้นฝั่งมาครั้งนี้เขาขนลูกน้องมีฝีมือติดมานับสิบคนเลย เพื่อมาช่วยภากรโดยเฉพาะ
“ทำแค่ที่กูขอก็พอ เรื่องอื่นมึงอย่ายุ่งเลย กูขอร้องล่ะ รับปากซิวะ”
ภากรยังคงยืนยันที่จะสู้ตามลำพังตามเดิม ความคิดของเขายังคงไม่เปลี่ยนแปลง
“เออ”
ชลธรรับปากแบบส่งเดชไปอย่างนั้นเพื่อให้ภากรหยุดที่จะห้ามเขาในเรื่องช่วยเหลือมันไปสักที
เขาอุตส่าห์ยอมรับลูกสาวของเขากลับไปยังเกาะของเขาแล้ว มันก็ต้องยอมรับที่จะให้ลูกน้องของเขาช่วยเหลือ
การตัดสินใจของเขาเป็นอย่างนั้น และเขาก็จะทำแบบนั้น ส่วนภากรจะคิดยังไงก็ช่วงหัวมัน
“ถ้ามันจะมีอะไรเกินเลยกว่าอากับหลาน กูก็ไม่ได้ว่าอะไรนะ”
ก่อนจะจากลากัน ภากรพูดทิ้งท้ายเกี่ยวกับเรื่องลูกสาวของเขากับชลธร
ด้วยเขานั้นเข้าใจดีว่าชลธรนั้นครองโสดมานาน และอยู่แต่บนเกาะห่างไกล
การได้เจอกับลูกสาวของเขาที่ยังเด็กและน่ารักอาจเกิดความหวั่นไหว
เขาในฐานะพ่อของเธอจะไม่ว่าอะไร ถ้าชลธรจะคิดอะไรเกินเลยกับเธอ หรือว่าเกิดอะไรที่มันเลยเถิดกันไปไกล
เพราะเขาก็แอบตั้งใจเอาไว้ลึกๆแล้วว่า อยากให้ลูกสาวได้แต่งานกับชลธรหลังจากที่เขาอาจจะไม่อยู่บนโลกนี้แล้ว
ด้วยเธอจะได้ปลอดภัยไปตลอดชีวิต เพราะคนอย่างนายหัวชลธรรักใครรักจริงเหมือนอย่างที่มันรักเกาะส่วนตัวของมันจนไม่ทิ้งไปไหนนั่นแหละ
“ไอ้สันดานภากร หุบปากไปเลยมึง”
เสียงหนาสบถใส่หน้าผู้เป็นเพื่อนดังลั่นห้องทำงานเล็กๆ ก่อนที่เขาจะเดินจากไปอย่างไม่สบอารมณ์
ถ้าเป็นคนอื่นมาพูดแบบนี้กับเขา เขาคงต่อยหน้ามันไปแล้ว
ถึงคนอย่างเขาจะป่าเถื่อน ไร้คุณธรรม แต่เขาก็ไม่เคยคิดจะเคลมลูกเพื่อนอะไรทำนองนั้น
อีกอย่างเขาชอบใช้ชีวิตอิสระไร้ความผูกพันกับใครโดยเฉพาะกับผู้หญิง