นายหัวชลธร

หนี

“ช่วยด้วย ช่วยฉันด้วย”

เมื่อได้ยินเสียงคนด้านนอกตะโกนว่าไฟไหม้ นับทรายที่ติดอยู่ด้านในก็รีบตะโกนขอความช่วยเหลืออย่างคนทั่วๆ ไปเขาทำกัน

โดยที่ใบหน้าของเธอนั้นเปื้อนไปด้วยรอยยิ้มที่เรียกได้ว่าแสนจะดีใจเมื่อการวางเพลิงเผาห้องขังนั้นมันสำเร็จ

เธอไม่ได้สนใจเลยว่าเปลวเพลิงนั้นจะโหมรุนแรงมากขึ้นสักแค่ไหน ในตอนนี้มาเฟียสาวอย่างเธอสนใจแต่ความสำเร็จของแผนการเท่านั้น

“มึงไปรายงานนายหัว มึงไปเอาน้ำมาดับไฟ มึงไปตามคนมาช่วย”

เด่นชัยหัวหน้าเวรยามที่เฝ้ายามอยู่ใกล้ๆ บริเวณนั้นเอ่ยสั่งลูกน้องเสียงดังลั่น

พร้อมกันนั้นก็วิ่งวุ่นไปด้วยเพื่อขนน้ำจากในห้องน้ำมาดับเปลวไฟที่กำลังโหมแรงขึ้นนั้นเพื่อให้มันเบาความแรงลง

หวังช่วยชีวิตหญิงสาวที่อยู่ด้านในเอาไว้ให้ได้ เพราะเธอถือเป็นนักโทษของนายหัวชลธรจะปล่อยให้ตายไปง่ายๆ ไม่ได้

เวรยามที่มีหน้าที่เฝ้าระวังความปลอดภัยให้กับเกาะแห่งนี้และก็หญิงสาวที่ถูกจับตัวเอาไว้ออกจากที่ซ่อนในทันที

ต่างแยกย้ายกันออกไปทำตามหน้าที่ที่ได้รับคำสั่งด้วยความรวดเร็ว

“มันเกิดเรื่องบ้าอะไรขึ้นวะเนี้ย”

ชลธรตะโกนดังมาแต่ไกลเมื่อเห็นเปลวไฟกำลังลุกโชนแผดเผาบ้านไม้หลังเล็กที่ใช้กักขังหญิงสาวเอาไว้

บ้านทั้งหลังกำลังถูกเปลวไฟกลืนกินอย่างรวดเร็วเพราะมีแรงลมจากด้านนอกโหมเติมแรงไฟเข้าไปด้วย

คนกำลังเมาได้ที่อย่างเขาถึงกับสร่างเมาในพริบตาเลยก็ว่าได้เมื่อได้มาเห็นเหตุการณ์น่าตกใจอะไรแบบนี้

“นายหัว หลังคากำลังจะพังลงมาแล้วครับ”

เมื่อสองเสาของบ้านหลังเล็กที่ทำขึ้นจากไม้ถูกไฟแผดเผาจนหมด บ้านหลังเล็กก็เริ่มเอนเอียงคล้ายจะทรงตัวไม่อยู่

แรงไฟก็ยิ่งโหมแรงขึ้น โดยมีแรงลมด้านนอกพัดโหมเติมความแรงนั้นอย่างไม่มีหยุดพัก

“น่าจะปล่อยให้ตายๆ ไปซะ”

ปากก็พูดไม่น่าฟัง แต่มือหนากลับคว้าผ้าที่ชุบน้ำมาจนเปียกมาจากมือของลูกน้อง แล้วรีบใช้ผ้านั้นห่อคลุมร่างกายด้วยความรวดเร็ว

ก่อนจะวิ่งเข้าไปในกองเพลิงด้วยความเร็วแสงเพื่อช่วยหญิงสาวที่อยู่ด้านในก่อนที่หลังคาของบ้านจะพังถล่มลงมา

“ช่วยด้วย”

นับทรายเอ่ยพูดขึ้นเมื่อเห็นว่ามีเงาของคนเดินเข้ามาใกล้ๆ แล้วก็กระเอมไอชุดใหญ่แทบจะขาดใจตายเมื่อต้องสำลักเข้ากับควันไฟที่ลอยเข้ามาหาตัวเอง

เธอกำลังจะตายกลางกองเพลิงที่เธอนั้นเป็นคนวางเพลิงด้วยตัวเอง

ชีวิตกำลังจะดับวูบลงอย่างไม่ได้ตั้งใจจะให้เป็นแบบนี้

“นับทราย ลืมตาขึ้น นับทราย”

สองมือรีบช่วยกันไขกุญแจที่ล็อกโซ่ของเธอติดกับขาเตียงเอาไว้ออกด้วยความรวดเร็ว แล้วก็รีบเข้าไปหาเธอ สองแขนแกร่งเข้าไปช้อนร่างของเธอขึ้นมาจากพื้นที่เต็มไปด้วยควันไฟ

ตวัดผ้าที่ห่อคลุมร่างหนาของตัวเองอยู่ เข้าไปห่อคลุมร่างบอบบางที่อุ้มอยู่เอาไว้ด้วย

แล้วรีบวิ่งออกไปจากกองเพลิงด้วยความรวดเร็ว เพื่อรักษาชีวิตของเธอและก็ของตัวเขาเองเอาไว้

ปากก็ตะโกนเรียกเธอไปด้วยเพื่อไม่ให้เธอนั้นขาดสติ หรือหลับไป

“รีบไปตามไอ้หมอมา”

ชลธรพาหญิงสาวออกมาจากกองเพลิงได้สำเร็จแต่ทว่าเธอกลับหมดสติไป ทำให้เขาต้องรีบสั่งให้ลูกน้องไปตามหมอประจำเกาะที่อยู่ไกลออกไปจากตรงนี้มา

เพราะเขาไม่อาจปล่อยให้เธอตายไปได้ด้วยสัญญากับพ่อของเธอเอาไว้ ถึงแม้ภายในใจอยากจะให้เธอที่สร้างแต่เรื่องตายๆ ไปเรื่องทุกอย่างมันจะได้จบไปสักทีก็ตาม

“ครับนายหัว”

หนึ่งในลูกน้องของชลธรรับหน้าที่เป็นม้าเร็วรีบไปตามหมอมาในทันที ไม่มีท่าทีชักช้าอิดออดใดๆ ให้ผู้เป็นเจ้านายที่ออกคำสั่งไปแล้วต้องรำคาญใจ

ด้วยในบรรดาลูกน้องทุกคนต่างรู้กันดีว่านายหัวคนนี้เป็นคนไม่ชอบรอนาน ไม่ควรที่จะชักช้าเป็นอันขาดเพราะอาจมีโทษสถานหนักได้

ชลธรที่อุ้มหญิงสาวร่างบอบบางอยู่แนบอกเดินออกมาให้ห่างจากกองเพลิงที่ลูกน้องของเขาควบคุมมันไม่ได้แล้ว ด้วยเชื้อเพลิงทั้งหมดนั้นมันเป็นไม้มันยากที่จะดับไฟให้มอดลง

เขาพาเธอเดินออกมายังหาดทรายสีขาวสะอาดตา ตรงที่ที่คิดว่าปลอดภัยจากความร้อนของไฟ วางเธอลงกับผืนทรายแล้วตรวจร่างอรชรนั้นด้วยตาเปล่าไปหนึ่งรวดถ้วนว่ามีตรงไหนบาดเจ็บหรือไม่ ในระหว่างที่รอให้หมอมาตรวจเธอ

เรือนร่างอรชรถูกตรวจดูโดยสายตาของหนุ่มใหญ่ที่ภายในใจนั้นอ้างว้างเปล่าเปลี่ยวไร้หญิงข้างกายมานับทศวรรษ

อารมณ์ความเป็นชายตื่นขึ้นอย่างไม่ทันทั้งตัวเมื่อได้พิศมองอกอวบที่ตั้งเต้าสวยสู้กับเสื้อสายเดี่ยวของชุดนอนนั้น

“เพี๊ยะ ไอ้โจรลามก ไอ้โจรทุเรศ”

นับทรายสะดุ้งตื่นจากอาการสลบไสลไม่ได้สติเพราะการสำลักควันไฟที่ตัวเองก่อขึ้นมาเอง ร่างบางดีดตัวลุกขึ้นนั่งด้วยความรวดเร็วเมื่อในหัวยังคงคิดถึงเรื่องที่จะหนีไปจากที่นี่ ยังคงไม่รู้สึกเข็ดหลาบแม้เกือบจะเอาชีวิตตัวเองไม่รอด

สายตาหวานกวาดมองไปรอบๆ เพื่อให้ได้รู้ว่ามันเกิดอะไรขึ้นบ้างในตอนที่เธอหมดสติไป แล้วก็ได้พบกับสายตาคมคู่หนึ่งที่จ้องมองเธออยู่

มือเล็กๆ ขยับเร็วกว่าความคิดเข้าไปหาใบหน้าที่เต็มไปด้วยหนวดเคราของชายหนุ่มที่ได้ขึ้นชื่อว่าเป็นโจรห้าร้อย เมื่อเขานั้นเอาแต่จ้องมองหน้าอกของเธอตาไม่กะพริบ

ปากนั้นก็ต่อว่าเขาตามไปด้วยอย่างห้ามปากเอาไว้ไม่ได้ ถึงเธอจะไม่ได้อยู่ในฐานะที่ควรจะต่อว่าโจรที่จับเธอมาเรียกเอาเงินค่าไถหรือมาฆ่าก็ตาม

ก็คนมันเหลืออดเหลือทนแล้วจริงๆ โดนจับตัวมาก็นับว่าแย่พอตัวอยู่แล้ว ยังจะมาถูกเขามองอย่างลวนลามอีก ใครมันจะไปอดทนไหว

“เธอ”

มือหนาขยับอย่างว่องไวเข้าไปหาลำคอระหงของหญิงสาวที่กล้าดีมาตบหน้าเขา พร้อมกับสายตาคมจ้องมองไปที่ใบหน้าของเธออย่างดุดันราวกับอยากจะบีบคอเธอให้ตายไปเสียเดียวนี้

แล้วเขาก็ต้องเอามือลงเมื่อคืนสตินึกขึ้นมาได้ว่าเธอเป็นใคร และคนอย่างเขาที่ไม่เคยปรานีใครมาก่อนมีหน้าที่อะไรต่อเธอ

นับเป็นผู้หญิงรายแรกที่ได้รอดไปจากเงื้อมมือของเขาหลังจากที่ตบหน้าของเขาจนชาไปทั้งซีกหน้า