Efser'in söyledikleri üzerine ne ben ağzıma tek bir lokma koyabildim ne de o. Büyük bir keyifle başladığımız kahvaltıyı kafamızdaki sorular eşliğinde yarım bırakmak zorunda kaldık ve hazırlanmak üzere odalarımıza çıktık. Dedemin buluşma teklifini kabul etmiştim çünkü bu bilinmezlikle daha fazla yaşayamıyordum. Sonucu ne olursa olsun yüzleşmek ve bazı şeyleri açığa çıkarmak istiyordum.
Doğumumdan bu yana büyük, gri bir bulutun içerisinde, etrafımda dönenleri bilmeden büyümüştüm. Ne zaman aklım bazı şeylere ermeye başlamıştı, işte o zaman dedem beni meşgul edecek şeyler atmıştı önüme. Onca kurs, onca iş, onca davet... Hiçbiri boşuna değildi.
Efser'in, dedemin benim üzerimdeki ilgisi hakkında söyledikleri, bazı konularda aydınlanmamı sağlamıştı. Bana sağlanan imkanların diğerlerine kıyasla
