Malalim na humugot ng hininga ang dalagang si Gucci habang nakapameywang sa harapan ng kanilang lumang tahanan. Ilang minuto na siyang nakatayo sa harapan nito subalit tila nakapako ang kanyang mga paa sa kinatatayuang lupa. Mababanaag ang kanyang pagod sa biyahe sa dalawang pares ng kanyang mga mata at sa pgakalaylay rin ng kanyang dalawang balikat. Ilang buga pa ng hangin ang kanyang ginawa at inilabas na niya ang susi ng bahay sa kanyang bulsa. Ilang taon na nang huli siya ditong pumunta upang bumisita. At halos hindi niya na maalala pa ang mga bagay na ginawa niya noon. Dito siya, at dito siya nagkaisip sa piling ng nag-iisang taong humubog ng kanyang ugali at pagkatao.
“May kuryente pa kaya dito?” tanong niya sa sarili habang itinutulak ang pintuan nitong yari sa kawayan, “Sana ma
