Düğün günü, hayatımın en unutulmaz günlerinden birisiydi. Nikah memurunun “Evlenmeyi kabul ediyor musunuz?” sorusuna, Timur'un yüksek sesle “Sonsuza dek evet!” demesi, düğüne olduğu kadar kalbime de damgasını vurmuştu. Ve ilk dansımızı yaparken kulağıma fısıldadığı Ümit Yaşar Oğuzcan şiiri,
Bir pınarsın içilen ama kanılmayan
Seveni yanıltmayan, sevince yanılmayan
Özlenen sen, özleyen sen, özleten sen
Varken doyulmayansın, yokken dayanılmayan
Bu şiir, benim için düğün akşamımızı unutulmaz kılan başka bir ayrıntıydı.
Nilgün ve Sevgi, dostlarım ve sağdıçlarım olarak sevgilileriyle birlikte her an yanımızdaydılar. Onların dışında, en mutlu günümüzü bizimle paylaşan sürpriz konuklarımızda oldu. Ruhsar teyze ile birlikte huzur evi sakinlerinden birkaç kişi de geldi mesela. Annemin bize ba
