Asyanın, kızı olduğunu duyunca bir anda taş kesildi. Kıpırtısız olduğu yerde kaldı. Kara gözlerini çevreleyen kirpikleri dahi hareket etmiyordu. Kasılan yüzüyle inanamıyormuş gibi gözlerimin içine bakarken yanına sokulup böyle olmasını istemediğimi söyledim. "Esatın yalan söylediğini bilseydim, gitmezdim"
Dudaklarımdan çıkan son cümleyle kırgın gözlerini bana kapattı. Dişlerini sıkarak sessiz kalmasından kırgınlığı kadar öfkesinin de büyük olduğunu anlayabiliyordum. O da benim gibi alt üst olmuştu. Sanki ne düşüneceğini, ne hissedeceğini bilemez haldeydi. Cevap vermeden bir süre bekledikten sonra kapalı kirpiklerinin arasından yaşlar sızmaya başladı. Yüzü gibi bedenide kasılırken "Eğer bana anlatsaydın, her şey başka türlü olabilirdi" dedi. Gözlerini hala açmamıştı. Beni görmese bile site
