บทที่6
PANG TALKS
ฉันหันไปมองทางห้องน้ำ เพราะไอ้เจ้าตัวดีแอบอยู่ในนั้น อยากจับเขาตีสักสองสามที ถ้าเขาไม่เข้ามานอนในห้องฉัน คงไม่เป็นแบบนี้
ฉันกดล็อกประตูห้องไว้ กลัวว่าแม่จะเข้ามาอีก แล้วเดินตรงไปที่ห้องน้ำ
“ไอ้เด็กบ้า! นายกลับบ้านตัวเองไปเลยนะ” ฉันยืนเท้าเอวจ้องมองคนตัวโตที่นั่งกอดกระเป๋า กะพริบตาปริบ ๆ
ทำหน้าทำตาไร้เดียงสา อย่างกับตัวเอง 3ขวบงั้นแหละ
“ณัฐจะไปยังไงล่ะพี่แป้ง พ่อแม่พี่กลับมาแล้วอ่า” เสียงสองก็มา แอ๊บได้ดีจริง ๆ
“ฉันอยากจะบีบคอนายให้ตายไปเลย นายนี่มันหาเรื่องให้ฉันปวดหัวจริง ๆ”
“ง่า พี่แป้งอย่าโมโหณัฐสิ” เขาลุกขึ้นจากขอบอ่าง แล้วมองหน้าฉันอย่างออดอ้อน
ก็ไม่รู้ว่าทำไม เวลาที่เขาทำหน้าอ้อน ๆ ฉันถึงได้ใจอ่อนทุกครั้ง แม้ปากจะด่ากลับไป แต่ในใจคือหายเคืองแล้ว
อาจจะเป็นเพราะเขาคือน้องชายข้างบ้าน ฉันก็เลยเอ็นดูเขาเหมือนน้องชายคนนึงก็ได้ แต่หรือจะเป็นเพราะเหตุผลอื่น ฉันก็
