"GUSTO kong mag-pretend na hindi ko narinig na tinanong mo 'yan sa'kin, Angel."
Napalunok si Angel nang tumayo si Alejandro sa kinauupuan na monoblock chair.
"You know why?"
"N--No. Care to share?" Nakagat ni Angel ang sariling dila. Hindi niya dapat na pino-provoke ang init ng ulo ng CEO!
Ang CEO na ngayon ay unti-unti na nilalapitan siya habang nakatitig pa rin sa kaniya sa matiim na paraan. Sa paraan na tila kinakabisado ang mukha niya. Sa paraan na tanging si Angel lang ang nakakaalam na normal na ang tingin na gano'n sa CEO-- matalim ang titig na parang handa kang sakmalin anytime.
Pero wala siyang sinabi na hindi nakakatakot 'yon. Dahil aaminin niyang sa mga oras na 'to ay nais na niyang utusan ang mga paa niya na umatras. Kung bakit hindi gumagalaw 'yon, hindi niya alam.
"
