บัวรับเงินมาด้วยความเกรงใจ อย่างไรเธอต้องหาเงินจำนวนนี้มาคืนแม่ของเธอให้ได้ เรื่องเงินเธอจะหยิบออกมาจากมิติไม่ได้ เพราะเงินตราในยุคนี้ใช้ไม่เหมือนกัน จะหยิบเงินแบงก์พันมาซื้อถ้วยชามหรืออย่างอื่นที่เธอขาดแคลนก็ใช่เรื่อง คนที่นี่ต้องแตกตื่นกันแน่ แต่ไม่เป็นไรเธอคิดว่าอย่างไรต้องมีวิธีที่จะได้เงินมาอย่างแน่นอน
“ขอบคุณท่านแม่มากเจ้าค่ะ”
“เอาเถอะอย่าคิดมากเลย แม่ได้ยินคนในหมู่บ้านนี้เล่าว่าเจ้าช่วยชีวิตคนไว้อย่างนั้นรึ” บ้านเดิมของเธออยู่ต่างหมู่บ้าน แต่เมื่อวานไก่โจ้นลูกชายคนเล็กเข้าป่าไปล่าสัตว์ คนในหมู่บ้านนี้จึงเล่าให้ฟังล้อมจึงรู้ว่าลูกสาวฟื้นแล้วจึงรีบมาเยี่ยม
“เจ้าค่ะ” ล้อมยิ้มด้วยความปลาบปลื้ม ต่อไปนี้จะไม่มีใครมาว่าลูกของเธอได้ว่าเป็นหญิงที่ไม่เอาไหน เป็นหญิงโง่เขลาไม่มีความรู้ติดตัววัน ๆ เอาแต่กินกับนอนไม่ยอมทำงานช่วยสามีได้อีก
“เจ้าเก่งเหมือนท่านพ่อของเจ้า” ทั้งที่ลูกสาวไม่เคยได
