บัวเตรียมเสื้อทอมือแขนสั้นและโสร่งผืนใหม่มาให้เขา จากนั้นก็เดินลงเรือนไปโดยไม่พูดอะไรกับเขาอีก สายตากวาดมองไปทั่วแต่ก็ไม่เจอขวดสักใบ มันคงไม่มีแน่ แต่เมื่อสายตาปะทะเข้ากับไม้ไผ่ลำยาวความคิดบางอย่างก็ผุดขึ้นมาในหัวทันที เธอเดินไปหยิบเลื่อยมือที่สามีเก็บไว้ใต้ถุนเรือนแล้วนำมาเลื่อยเอากระบอกไม้ไผ่ที่วางอยู่ข้างเรือนปล้องหนึ่งยาวเกือบศอก น่าจะพอใช้แก้ขัดไปก่อนได้
บัวเดินกลับขึ้นมาบนเรือนอีกครั้งสวนทางกับลูกทั้งสองที่ช่วยกันเอาน้ำในถังไปเททิ้งและนำผ้าขาวม้าไปผึ่งด้านล่าง
มืออวบยื่นกระบอกไม้ไผ่ให้เขา
“เอ้า ถ้าปวดเบาก็ถ่ายใส่ไอ้นี่ไปก่อน อีกไม่นานอาหมายก็คงจะมาแล้ว” สมิงมองภรรยาด้วยใจที่สับสน ถ้าผู้หญิงตรงหน้าเขานี้เป็นผีตนอื่นมาเข้าสิงร่างแล้วนางจะรู้ได้อย่างไรว่าสมหมายแวะมาหาเขาทุกเย็น แต่ท่าทางภรรยาของเขาคนนี้ดูฉลาดกว่าคนก่อนรู้จักแก้ปัญหาเฉพาะหน้าได้ดี แถมยังทำงานอย่างเป็นลำดับขั้นตอนอีกด
